วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 539

ทันใดนั้น เยี่ยชิวดึงท่อออกซิเจนของนายพลไป๋ออก!

การกระทำของเขาทำให้ทุกคนตกใจกลัว

“ไม่ได้การแล้ว ตอนนี้นายพลไป๋ต้องใช้ออกซิเจน ถ้าถอดท่อออกซิเจนออก เขาจะยังรอดอยู่ไหม?”

ถังเฟยตกใจ0จนหน้าถอดสี

“กล้าทำแบบนี้กับนายพลไป๋ กล้ามากเกินไปแล้ว” หลงเยี่ยก็กังวลมากเช่นกัน

ไป๋ปิงเป็นหมอและรู้อาการของนายพลไป๋ดีกว่าพวกเขา เมื่อเห็นการกระทำของ เยี่ยชิว เธอเองก็ดูตื่นตระหนกเช่นกัน แต่เธอไม่กล้ารบกวนเยี่ยชิว ดังนั้นจึงทำได้แค่จับมุมเสื้อผ้าของเธอแน่น

ถังเหล่าทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาตะโกนเสียงดังว่า "เยี่ยชิว รีบหยุดเดี๋ยวนี้——"

"ถังเหล่า ดูกันก่อนค่อยพูดเถอะ!"

ใบหน้าของจางจิ่วหลิงเคร่งขรึม

เขาเองก็กังวลความปลอดภัยของนายพลไป๋เหมือนกัน แต่หลังจากที่ได้เห็นเยี่ยชิวทำเทคนิคการฝังเข็มที่ยอดเยี่ยมมากมาย ตอนนี้เขากลับรู้สึกไว้วางใจเยี่ยชิวอย่างอธิบายไม่ถูก

ถังเหล่าพูดอย่างเคร่งขรึม "รักษาต่อไปไม่ได้แล้ว หากนายพลไป๋ตาย เยี่ยชิวจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของเขา!"

นายพลไป๋เป็นบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งประเทศ แถมยังเป็นขุนนางด้วย หากมีสิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้นเพราะการรักษาของเยี่ยชิว เขาคงจะประสบปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน

พอถึงเวลานั้น ไม่เพียงแต่เยี่ยชิวเท่านั้นที่จะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของเขา แต่ทุกคนที่อยู่ในที่นี่ก็จะต้องรับผิดชอบไปด้วย

“ถังเฟย ไปดึงเยี่ยชิวกลับมา เราต้องหยุดเขา” ถังเหล่าพูด

ถังเฟยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง "คุณปู่ เยี่ยชิวกำชับก่อนหน้านี้แล้วว่าไม่ให้รบกวนเขาระหว่างการรักษา"

“นี่ไม่ใช่การรบกวนเขา แต่เป็นการช่วยชีวิตเขา หากมีอะไรร้ายๆ เกิดขึ้นกับนายพลไป๋แม้แต่นิดเดียว ต่อให้เทพทหารออกหน้าแทนก็ยังปกป้องเขาไว้ไม่ได้”

"นี่……"

ถังเฟยไม่รู้ว่าต้องทำอะไรอยู่พักหนึ่ง

“รีบดึงเขากลับมาเร็วๆ นี้ นี่คือคำสั่ง” ถังเหล่าตะโกนด้วยสีหน้าขรึม

"เอ่อ...รับทราบครับ!"

ถังเฟยเหลือบมองเยี่ยชิวด้วยแววตาที่ซับซ้อน จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้า

ทันใดนั้นก็มีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

โคมเต็งลั้งทั้ง 49 โคมค่อยๆ ยกตัวขึ้นเหนือพื้น ลอยขึ้นไปในอากาศ จากนั้นก็สว่างขึ้นในทันที

ต่อมา โคมเต็งลั้งทั้ง 49 โคมก็ค่อยๆ เคลื่อนขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างช้าๆ และจัดเรียงเป็นกลุ่มโคมเจ็ดกลุ่ม เป็นรูปดาวไถใหญ่

แต่ละคนต่างเข้าข้างตนเอง

เมื่อมองจากพื้นดิน ทั้ง 7 กลุ่มล้วนมีรูปร่างเหมือนกลุ่มดาวหมีใหญ่ หากรวม 7 กลุ่มนี้เข้าด้วยกันก็จะเกิดกลุ่มดาวหมีใหญ่ที่มีขนาดใหญ่มาก

ยิ่งไปกว่านั้น โคมไฟเหล่านี้ยังคงนิ่งอยู่บนท้องฟ้าที่อยู่ห่างจากดาดฟ้า 33 เมตร โคมพวกนั้นลอยนิ่ง ราวกับว่ามีอะไรมัดตรึงไว้

แปลกมาก

จางจิ่วหลิงจ้องมองโคมไฟ 49 ดวงบนท้องฟ้าอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างได้และอุทานออกมาว่า

“นี่คือ...การจุดโคมลอย!”

“พวกนายไม่ว่าใครหน้าไหนก็ห้ามรบกวนเยี่ยชิว!”

“เขากำลังใช้วิชาต่อชีวิตแล้ว!”

ถังเฟยหยุดทันที

“ผู้อาวุโสจางการจุดโคมลอยคืออะไร?” หลงเยี่ยถามอย่างสงสัย

จางจิ่วหลิงตอบว่า "การจุดโคมลอยเป็นวิธีโบราณของวิชาการต่อชีวิต หรือที่เรียกกันว่าโคมเจ็ดดาว"

“ผมไม่เข้าใจ ผู้อาวุโสจาง คุณช่วยอธิบายให้ชัดเจนกว่านี้ได้ไหมครับ?” หลงเยี่ยพูด

“วิชาต่ออายุขัยนั้นเป็นวิธีลึกลับมาโดยตลอด มันเกี่ยวข้องกับทักษะทางการแพทย์ นักบวชลัทธิเต๋า หรืออาจจะเกี่ยวเนื่องกับไสยศาสตร์ ผมอธิบายให้คุณฟังแค่คำไม่กี่คำไม่ได้ คุณน่าจะเคยอ่าน "สามก๊ก" ใช่ไหม?”

จู่ๆ จางจิ่วหลิงก็พูดถึงเรื่องสามก๊ก

"แน่นอน ผมเคยอ่านครับ" หลงเยี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม "สี่สุดยอดวรรณกรรมจีน ใครบ้างที่ไม่เคยอ่านครับ?"

จากนั้นเยี่ยชิวก็พึมพำอะไรบางอย่าง เขาวางนิ้วชี้ขวาและนิ้วกลางเข้าด้วยกันเพื่อทำดรรชนีกระบี่ โดยมีช่องว่างเล็กน้อยระหว่างนิ้วทั้งสอง

ฟุ้บ!

กระดาษสีเหลืองทั้ง 8 แผ่นติดไฟพร้อมกัน ราวกับโคมไฟ

ดังที่รู้กันดีว่า เมื่อกระดาษติดไฟ กระดาษจะไหม้เร็วมาก จากนั้นจะกลายเป็นขี้เถ้าภายในเวลาไม่กี่วินาที

แต่ว่า กระดาษสีเหลือง 8 แผ่นนี้ เผาไหม้ช้ามากเหมือนกับเทียน และเปลวไฟก็เป็นสีน้ำเงินด้วย

จางจิ่วหลิงพูดอย่างตื่นเต้นว่า "โคมชีวิต 1 ดวง โคมหลัก 7 ดวง และโคมเล็กอีก 49 ดวง ทั้งหมดครบแล้ว สิ่งที่เยี่ยชิวใช้คือโคมเจ็ดดาวของขงเบ้ง"

ถ้าเทียบความตื่นเต้นแล้ว ดูเหมือนสีหน้าของถังเหล่าจะแสดงให้เห็นชัดกว่า

แม้กระทั่งขงเบ้งยังไม่ประสบความสำเร็จในการต่ออายุชีวิตของเขา แล้วเยี่ยชิวจะทำได้ไหม?

ถังเหล่ารู้สึกไม่สบายใจมาก

ถ้าเป็นคนธรรมดา ถังเหล่าจะไม่กังวลอะไรมากนัก แต่สถานะของนายพลไป๋นั้นไม่ธรรมดามาก หากเยี่ยชิวล้มเหลว ผลที่ตามมาจะเป็นหายนะเท่านั้น

แต่ถังเหล่าก็ไม่ได้หยุดเขา

ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว จะหยุดยั้งเขาไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ทำได้เพียงรอดูผลการรักษาของเยี่ยชิวเท่านั้น

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ชั่วพริบตาก็เป็นเวลา 11 นาฬิกา 59 นาทีแล้ว

ทุกคนสังเกตเห็นว่าตอนนี้ใบหน้าของเยี่ยชิวเริ่มจริงจังมากขึ้นกว่าเดิม

30 วินาที 20 วินาที 10 วินาที 5 วินาที...

3 วินาที

2 วินาที

เหลือเวลาเพียง 1 วินาที ก่อนจะเวลา 12 นาฬิกา

จู่ๆ เยี่ยชิวก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ