วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 766

15 สิงหาคม

เทศกาลฤดูใบไม้ร่วง

08:45น.

เมื่อเยี่ยชิวมาถึงมหาวิทยาลัยจินหลิง เขาต้องตกใจเมื่อเห็นว่าสนามที่รองรับคนได้หมื่นคนนั้นเต็มไปด้วยที่นั่ง

มีเสียงตะโกนของผู้คน

“ทำไมถึงมีผู้คนมากขนาดนี้” เยี่ยชิวถาม

จางจิ่วหลิงตอบ “ทันทีที่อธิการบดีมหาวิทยาลัยจิงหลิงได้ยินว่ามาตรฐาขอการแข่งขันนี้สูงมาก แม้แต่กระทรวงสาธารณสุขและซีซีทีวีก็มาด้วย เขาเลยขอให้นักศึกษามาดูด้วย”

เยี่ยชิวเหลือบมอง

แน่นอนว่าคนส่วนใหญ่ในปัจจุบันมีใบหน้าที่อ่อนเยาว์

“วันนี้เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์ นักเรียนทุกคนก็จะไปเที่ยวแล้วเมื่อพวกเขา ถูกขอให้มาดูการแข่งขันนี้ พวกเขาจะไม่รู้สึกเคืองใจใช่ไหม?” เยี่ยชิวกล่าว

จางจิ่วหลิงยิ้มและพูด “ฉันคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ดีเลย”

“ปัจจุบัน นักศึกษามักจะชอบเล่นเกม มีความรัก หรือไม่ก็นอนหลับในช่วงวันหยุด เรามาให้พวกเขาดูการแข่งขันระหว่างแพทย์แผนจีนและแพทย์เกาหลี ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่มีความหมายมาก”

“แค่คิดว่ามันเป็นการให้การศึกษาเชิงอุดมการณ์กับพวกเขา บางทีมันอาจจะสามารถเปลี่ยนทัศนคติต่อชีวิตและคุณค่าของนักศึกษาเหล่านี้ได้”

เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย

สิ่งที่จางจิ่วหลิงพูดก็สมเหตุสมผล

นักศึกษาคืออนาคตของชาติ พวกเขาแบกรับความไว้วางใจและความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ของผู้คนเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพวกเขา สร้างค่านิยมที่ถูกต้องปรับปรุงการฝึกฝนและศีลธรรมของพวกเขา

จางจิ่วหลิงกล่าว “ตามคำขอของคุณ ฉันกับผู้อาวุโสหลี่และผู้อาวุโสเนี่ย ได้ติดต่อกับสื่อมากมายในช่วงสองวันที่ผ่านมา”

“สื่อทั้งหมด 300 สื่อ และนักข่าวมากกว่า 700 คน มาถึงที่เกิดเหตุในวันนี้”

“ยังมีแขกอีก 4,000 คน โดย 800 คนเป็นเพื่อนร่วมงานของเรา และที่เหลือเป็นผู้สูงส่งจากทุกอาชีพและคนธรรมดาทั่วไป”

“วันนี้มีคนอยู่ที่นี่ทั้งหมด 30,000 คน”

“เสี่ยวเยี่ย สำหรับชื่อเสียงพอหรือยัง?”

เยี่ยชิวยิ้มและพูด “ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณนะจางจิ่วหลิง”

“เฮ้ ทั้งหมดนี้เป็นเครดิตของคุณ หากไม่ไดเชิญรัฐมนตรีฉิน และผู้คนจากซีซีทีวี ฉันคงไม่สามารถเชิญผู้คนได้มากขนาดนี้ได้เลย” จางจิ่วหลิงยิ้มและพูด “เสี่ยวเยี่ย การแข่งขันกำลังมาถึงแล้ว มา ฉันจะพาคุณไปทักทายรัฐมนตรีฉิน”

“โอเค”

เยี่ยชิวตามจางจิ่วหลิงไปที่ด้านหน้าของลู่ลาน

ระหว่างเดิน……

ทันใดนั้นเยี่ยชิวได้ยินนักเรียนข้างๆบ่น

“เกิดเรื่องบ้าอะไรในโรงเรียน? ทำไมพวกเขาถึงจัดการแข่งขันทางการแพทย์ให้เราดูในช่วงวันหยุดกัน?”

“วันนี้ผมนัดแฟนไปเดินป่าแต่ก็ต้องล่มอีกแล้ว”

“ฉันคิดว่าผู้นำโรงเรียนบ้าไปแล้ว การแข่งขันทางการแพทย์มีอะไรน่าสนใจนัก? เรามารวมตัวกันไปดูหนังยังดีกว่า”

“ชายหนุ่มสองสามคนนั้น ถ้าคุณไม่อยากดูการแข่งขันที่น่าเบื่อนี่ก็ไม่เป็นไร กลับหอพักแล้วไปนอนเถอะ!”

“ออกไปไม่ได้! ที่ปรึกษาบอกว่าการออกไโดยไม่ได้รับการอนุญาตจะส่งผลเสียหายร้ายแรง”

“บ้าเอ้ย ฉันเราทำไงดี”

“ไปที่วีแชทแล้วเปิดบัญชีหลุมกัน”

เยี่ยชิวหยุดชั่วขณะ

เขาเหลือบมองนักศึกษาสองสามคนแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “การแข่งขันทักษะทางการแพทย์นี้แตกต่างกับที่พวกเธอคิดเล็กน้อย”

“นักศึกษาตั้งใจดูเถอะ!”

“รับประกันเลยว่าจะตื่นเต้นมากกว่าหนักเป็นร้อยเท่า!”

หลังจากเยี่ยชิวพูดจบ เขาก็ตามจางจิ่วหลิงไป

เยี่ยชิวพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “ไม่ต้องกังวลไปเลยท่าน ผมจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังครับ”

“สู้ๆ” ฉินกังให้กำลังใจกับเยี่ยชิว

ต่อมา จางจิ่วหลิง ได้แนะนำผู้นำของเมืองจินหลิงและรองประธานสมาคมการแพทย์แผนจีนหลายคนให้กับเยี่ยชิว ซึ่งนั่งอยู่ถัดจากฉินกัง

จากนั้นเยี่ยชิวก็นั่งลงที่ริมของแถวแรกด้วย

เขาหันหลับไปและพบว่าลีจองฮีและลีมยองฮันก็นั่งอยู่แถวแรกเช่นกัน ห่างจากเขาเพียงไม่กี่เมตร

ลีมยองฮันสังเกตเห็นว่าเยี่ยชิวจ้องมองอยู่ จึงทำท่าใช้นิ้วปาดไปที่คอ ราวกับจะพูดว่า ไอหนู ความตายของแกมาถึงแล้ว!“

ปากของเยี่ยชิวหยับเล็กน้อยและพูดสองคำว่า “ขยะแขยง!”

ทันใดนั้นลีมยองฮีก็หน้าซีดด้วยความโกรธ

08:55น.

พิธีกรชื่อดังของซีซีทีวีขึ้นมาบนเวที หยิบไมโครโฟนและกล่าวเปิดงาน

“สวัสดีท่านผู้นำ แขกผู้มีเกียรติ เพื่อนรัก และทุกๆท่าน!”

“วันนี้เป็นวันพิเศษ ไม่เพียงแต่เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์ประจำปีในประเทศของเราเท่านั้น แต่ยังเปนวันที่การแพทย์เกาหลีประลองกับการแพทย์แผนจีนด้วย”

“จีนและเกาหลีใต้เป็นประเทศแห่งมิตรภาพ แพทย์ชั้นำจากทั้งสองประเทศได้จัดกิจกรรมทางการแพทย์นี้ขึ้นตามการหารือร่วมกันและการปรับปรุงร่วมกัน”

“แขกที่มาร่วมงานในวันนี้ ได้แก่ รัฐมนตรีฉิน เลขาฮั่น นายกรัฐมนตรีหวาง ประธานเฉียน…”

หลังจากที่ดงซีแนะนำแขกรับเชิญหลายสิบคน เขาก็เปลี่ยนน้ำเสียง “ตอนนี้ ฉันอยากจะเชิญคุณลีจองฮี นักการแพทย์ของเกาหลีมาพูดบนเวที!”

ลีจองฮีเดินขึ้นไปบนเวที หยิบไมโครโฟนจากมือของพิธีกร แล้วพูดว่า “พิธีกรเพิ่งพูดอะไรผิดไป ฉันอยากจะแก้ไข”

“ประการแรก การแข่งขันครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการหารือร่วมกันหรือการปรับปรุงร่วมกัน แค่ฉันต้องการพิสูจน์ว่าการแพทย์แผนโบราณของเกาหลีดีกว่าการแพทย์แผนจีน”

“ประการที่สอง นี่ไม่ใช่การแข่งขันกระชับมิตร แต่เป็นการต่อสู้ระหว่างชีวิตกับความตาย”

“ถ้าคุณชนะ คุณจะรอด หากแพ้ คุณจะก็จะตายในที่สาธารณะ!”