วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 798

เวลา 17:10 น.

เครื่องบินที่ออกเดินทางจากจินหลิง ประเทศจีน ได้ลงจอดที่สนามบินนานาชาติดงจิง

หลังจากที่เยี่ยชิวลงจากเครื่องบินแล้ว เขาไม่ได้ออกจากสนามบินทันที เพราะเขาค้นพบว่ามีคนคอยตามเขาอยู่

"ดูเหมือนว่าการเคลื่อนไหวของฉันจะถูกเปิดเผยแล้ว"

เยี่ยชิวเข้าห้องน้ะและเปลี่ยนใบหน้าของตนเองอย่างเงียบๆ ทันใดนั้นจากหนุ่มน้อยก็กลายเป็นชายชราหลังงอทันที

เยี่ยชิวจึงสามารถหลุดพ้นจากผู้ที่แอบตามเขามาได้อย่างสบายๆ และออกจากสนามบินไป

จากนั้นเขาก็เรียกแท็กซี่ไปที่ศาลเจ้าอามาเทราสึโดยตรง

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง

รถหยุดลงที่ถนนที่ค่อนข้างคึกคัก

แม้จะมืดแล้ว แต่ที่นี่ก็ยังสว่างไสวไปด้วยไฟ

เยี่ยชิวเพิ่งลงจากรถ ก็เห็นว่าที่กลางของถนนที่คึกคักนี้มีอาคารรูปร่างโบราณตั้งอยู่ และที่ประตูของอาคารนั้นก็มีป้ายแขวนเอาไว้ ซึ่งมีตัวอักษรเขียนอยู่ข้างบนว่า

ศาลเจ้าอามาเทราสึ!

มีคนบนถนนมากมาย

เยี่ยชิวเดินปนไปกับผู้คนบนถนน ดูเหมือนว่าเขากำลังเดินดูซื้อของ แต่จริงๆแล้วเขากำลังสังเกตการณ์สถานการณ์ด้านความปลอดภัยของศาลเจ้าอามาเทราสึอยู่ต่างหาก

“หนึ่ง สอง สาม...47 คน!”

มีทหารยามทั้งหมดสี่สิบเจ็ดคนที่ยืนเฝ้าและเดินตรวจรอบประตู และทุกคนมีฝีมือที่อ่อนด้อย

เยี่ยชิวยังพบว่ามีจุดยามที่ซ่อนอยู่อีกสิบสองจุด ทุกจุดมีทหารยามสองคน

หนึ่งนั้นใน นอกจากจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการซุ่มยิงแล้ว ยังมีนินจาอีกหลายคน

คนเหล่านี้ไม่ใช่ภัยคุกคามต่อเยี่ยชิว

เยี่ยชิวกำลังเตรียมที่จะลงมือ แต่ทันใดนั้น ประตูของศาลเจ้าอามาเทราสึก็เปิดออก จากนั้นก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากด้านใน

ผู้คนเหล่านี้สวมชุดสีดำรัดรูป ปิดหน้าจนเห็นแต่ดวงตาสองข้าง และมีดาบสั้นสองเล่มสะพายอยู่ข้างหลัง

พวกเขาทุกคนมีออร่าที่แข็งแกร่ง

นินจาพิเศษ!

ดวงตาของเยี่ยชิวหรี่ลงเล็กน้อย

ฝีมือของนินจาพิเศษนั้นเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในอันดับมังกร และทันทีที่พวกเขาปรากฏตัวออกมามากมายเช่นนี้ ก็แสดงให้เห็นว่าศาลเจ้าอามาเทราสึมีพื้นฐานที่แข็งแกร่งไม่เบา

หลังจากที่นินจาพิเศษเหล่านี้ปรากฏตัว พวกเขาพูดกันสักครู่แล้วก็กระจายตัวออกไปรอบๆ ศาลเจ้าอามาเทราสึ

ทุกคนเตรียมพร้อมรับมืออย่างเต็มที่

“โยชิดะ ชูอิจิรู้แล้วสินะว่าฉันมา?”

เยี่ยชิวถอนหายใจออกมาหย่างหงุดหงิด

มีทหารยามมากมายอยู่ด้านนอกของศาลเจ้าอามาเทราสึ แสดงให้เห็นว่าทหารยามด้านในคงจะมีมากกว่านี้ และฝีมือก็คงจะแข็งแกร่งกว่าทหารยามด้านนอกอย่างแน่นอน

ไม่อย่างนั้น ศาลเจ้าอามาเทราสึคงไม่ได้กลายเป็นหนึ่งในผู้มีอำนาจของต้าตงหรอก

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ประเด็นที่ทำให้เยี่ยชิวปวดหัวมากที่สุด

แม้ว่าทหารยามเหล่านี้จะมีฝีมือดี แต่ด้วยพลังของเยี่ยชิวในตอนนี้ การกำจัดพวกเขาถือเป็นเรื่องง่าย สิ่งที่เขาหวั่นใจจริง ๆ คือโยชิดะ ชูอิจิ และมิยาโมโตะ มูซาชิ

ในวงการผู้ฝึกยุทธของต้าตง มีคำกล่าวอยู่ว่า “หนึ่งเทพ สามปรมาจารย์”

สามปรมาจารย์นั้นหมายถึง เจ้าสำนักสุ่ยเยวี่ย ชิวชานหนานเกอ มหาปุโรหิตแห่งศาลเจ้าอามาเทราสึ โยชิดะ ชูอิจิ และผู้นำตระกูลปรมาจารย์หยินหยาง อันเป้ยชิงมู่

และ “หนึ่งเทะ” ก็คือเทพยุทธของต้าตง มิยาโมโตะ มูซาชิ

มิยาโมโตะ มูซาชิ เป็นเจ้าอาวาสของศาลเจ้าอามาเทราสึ และในขณะเดียวกัน เขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ติดอันดับที่สามในรายชื่อเทพ สูงกว่าปรมจารย์หลงหนี่ว์ จากสำนักพราหมณ์เสียอีก เห็นได้ว่าฝีมือของเขานั้นแข็งแกร่งขนาดไหน

ตอนนี้ มิยาโมโตะ มูซาชิกำลังปิดเงียบ และศาลเจ้าอามาเทราสึก็ถูกจัดการโดย โยชิดะ ชูอิจิ

โยชิดะ ชูอิจิสามารถจับชิวชานหนานเกอไปได้อย่างง่ายดาย นั่นเท่ากับว่าฝีมือของเขาสูงกว่าชิวชานหนานเกอมากนะ

“ทหารยามเหล่านี้ไม่น่ากังวล สิ่งสำคัญคือโยชิดะ ชูอิจิและ มิยาโมโตะ มูซาชิ”

“หลังการต่อสู้ของโยชิดะ ชูอิจิคงไม่ต่างจากเซียวจิ่วมากนัก แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่านั้นหน่อย สู้กับผู้เชี่ยวชาญในรายชื่อเทพได้ แต่ฉันก็มีวิธีจัดการเขา”

"กังวลก็แต่ว่ามิยาโมโตะ มูซาชินั่นจะออกจากการปิดตัวกะทันหัน"

ไม่นานหลังจากนั้น

ทหารยามก็แยกย้ายกันไป

เยี่ยชิวเตรียมจะลงจากต้นไม้ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“ตู้ดตู้ดตู้ด.....”

ในพริบตา ทหารยามหันกลับและจ้องมองไปที่ต้นไม้ พร้อมกับตะโกนดังว่า

“วาลีวาลี.....”

(ภาษาต้าตง หมายถึง ใครอยู่ตรงนั้น”

เยี่ยชิวรีบเด็ดใบไม้สองสามใบโยนออกไป

ใบไม้เหล่านี้ได้รับพลังจากเขา และคมเหมือนใบมีด ทหารยามยังไม่ทันตอบสนอง ลำคอของพวกเขาก็ถูกใบไม้กรีด ทำให้พวกเขาเสียชีวิตทันที

จากนั้นเยี่ยชิวจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู และพบว่าเป็นเตียวเสี้ยนที่โทรมา จึงตอบโทรศัพท์ด้วยความหัวเสียว่า "เธอทำอะไรของเธอ? เมื่อกี้เกือบทำให้ฉันตายเพราะเธอแล้วมั้ยล่ะ"

“เยี่ยชิว นายไม่เป็นไรนะ?” เตียวเสี้ยนถามด้วยความเป็นห่วง

“ตอนนี้ยังไม่เป็นอะไร” เยี่ยชิวตอบและถามต่อว่า “โทรหาฉันมีอะไรหรือเปล่า?”

เตียวเสี้ยนตอบว่า “โยชิดะ ชูอิจิหลอกนาย เขาไม่ได้อยู่ที่ศาลเจ้าอามาเทราสึ”

"ฉันเพิ่งตรวจสอบกล้องวงจรปิดและพบว่าหลังจากที่โยชิดะ ชูอิจิจับชิวชานหนานเกอไปแล้ว พวกเขาก็กลับไปที่บ้านของครอบครัวโยชิดะและไม่ได้ออกไปไหนอีก"

“ยังมีเชียนชานเสวี่ย ก็ถูกจับไปที่บ้านของครอบครัวโยชิดะเช่นกัน”

เยี่ยชิวถามต่อว่า “งั้นก็หมายความว่าโยชิดะ ชูอิจิอยู่ที่บ้าน?”

“ใช่แล้ว” เตียวเสี้ยนตอบอย่างมั่นใจ

“งั้นรู้มั้ยว่ามิยาโมโตะ มูซาชิปิดผนึกฝึกตัวที่ไหน” เยี่ยชิวถาม เขากังวลเกี่ยวกับมิยาโมโตะ มูซาชิมากที่สุด

“เรื่องนี้ฉันไม่แน่ใจเท่าไหร่” เตยวเสี้ยนเตือนต่อว่า “เยี่ยชิว นายอย่าไปศาลเจ้าอามาเทราสึเด็ดขาด ฉันสงสัยว่า โยชิดะ ชูอิจิได้วางกับดักมากมายเอาไว้จับนายอยู่....”

ชู่ชู่ชู่!

ในขณะนั้นเอง ทหารยามที่เป็นนินจาพิเศษก็ปรากฏตัวขึ้นหลายสิบคนบนกำแพงด้านหลังของศาลเจ้า ตามด้วยเสียง “ปั้ง” ของประตูที่ถูกผลักออก จากนั้นก็มีทหารยามกลุ่มใหญ่พุ่งเข้ามาจากด้านนอก

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ