วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 808

เชียนซานเสวี่ยเเละชิวหนานซานเกอไปปุ๊บ มิยาโมโตะ มูซาชิก็พูดกับเยี่ยชิวว่า“ตอนนี้ปล่อยโยชิดะไปได้รึยัง?”

เยี่ยชิวยิ้มแล้วพูดว่า“ ไม่ต้องรีบ ”

“นายหมายความว่าไง? ฉันปล่อยชิวซานหนานเกอพวกเขาไปแล้ว หรือว่าคุณไม่อยากทำตามสัญญา?” ระหว่างคิ้วของมิยาโมโตะ มูซาชิเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

“นายเข้าใจผิดเเล้ว ฉันยังมีอีกหนึ่งคําถามจะถามโยชิดะ ชูอิจิ ”

เยี่ยชิวพูดจบเขา ก็ยกเท้าขวาขึ้นนิดๆ

ทันใดนั้น โยชิดะ ชูอิจิก็สูดอากาศบริสุทธิ์คำใหญ่อย่างสู้ชีวิต

“โยชิดะ ชูอิจิ ฉันถามนาย ซูเปอร์นักรบสองคนนั้นคือยังไง?” เยี่ยชิวถาม

โยชิดะ ชูอิจิกล่าวว่า“ฉันไม่รู้ ”

เพี้ยะ!

เยี่ยชิวก้มหลังเเล้วตบหน้าโยชิดะ ชูอิจิไปทีหนึ่ง เเล้วด่าว่า“ซูเปอร์นักรบปรากฏตัวในบ้านของนาย นายจะไม่รู้ได้ไง?”

“อย่าคิดว่ามิยาโมโตะ มูซาชิอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่กล้าแตะต้องนาย ”

“ฉันแนะนําให้นายซื่อสัตย์หน่อย”

โยชิดะ ชูอิจิตอบว่า“ฉันไม่รู้จริงๆ……”

เพี้ยะ!

เยี่ยชิวตบหน้าของโยชิดะ ชูอิจิไปอีกครั้งและพูดว่า“อย่าเอาฉันเป็นเด็กอายุสามขวบ ฉันไม่ได้หลอกง่ายเเบบนี้ ถ้านายไม่บอกฉัน งั้นฉันก็จะฆ่านายทิ้ง ยังไงวันนี้ฉันก็ไม่รอดตายอยู่แล้ว”

มิยาโมโตะ มูซาชิกล่าวว่า“โยชิดะ บอกสิ่งที่นายรู้ให้เขา”

“บูชินซามะ เรื่องนี้เป็นความลับ......”

“กลัวอะไร คนตายจะเก็บความลับไว้อยู่”

โยชิดะ ชูอิจิตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ใช่สิ เยี่ยชิวใกล้จะตายเเล้ว บอกเขาไปก็ไม่น่าเป็นอะไร

อย่างไรก็ตาม โยชิดะ ชูอิจิยังคงระมัดระวังมาก และถามเยี่ยชิวว่า“นายพอจะตายเเล้ว รู้มากเเบบนี้ทำอะไร?”

“เรื่องนี้นายไม่ต้องสนใจ บอกฉันที ซูเปอร์นักรบมาจากไหน?” เยี่ยชิวถาม

โยชิดะ ชูอิจิไม่ปิดบังอีกต่อไป และกล่าวว่า“มันเป็นของขวัญที่คนลึกลับให้ฉัน”

“ฉันไม่รู้จักคนลึกลับคนนั้น และฉันก็ไม่เคยเห็นหน้าตาแท้ของเขา ฉันติดต่อเขากับทางคอมพิวเตอร์ และทุกครั้งเขาก็จะสวมหน้ากากสีดําไว้”

“อีกอย่าง เขารู้จักนายดี ”

เยี่ยชิวทำตาหยี“บอกมาให้ละเอียด”

โยชิดะ ชูอิจิกล่าว่า“โยชิดะ นากะจิเสียชีวิตในประเทศจีน ตอนแรกฉันคิดว่าชิวซานหนานเกอเป็นคนฆ่า เป็นคนลึกลับคนนั้นที่บอกฉันว่าฆาตกรคือนาย”

“เรื่องที่เชียนซานเสวี่ยท้อง เขาก็เป็นคนบอกฉันเช่นกัน ”

“เขายังบอกอีกว่า ถ้าฆ่านายตายได้ เขาจะให้ฉันห้าร้อยล้าน ”

เยี่ยชิวถามทันทีว่า “คนลึกลับคนนั้นมีเคียดแค้นกับฉัน?”

“ฉันดูออก ว่าเขาอยากฆ่านายมาก ส่วนพวกนายจะมีความแค้นอะไร ฉันก็ไม่รู้แล้ว โยชิดะ ชูอิจิกล่าวว่า“สิ่งที่ฉันรู้มีแค่นี้เเหละ ปล่อยฉัน”

เยี่ยชิวไตร่ตรองครู่หนึ่งและถามว่า“คนลึกลับคนนั้นมีลักษณะพิเศษที่ชัดเจนไหม? เช่น เขามีไฝที่คอไหม?”

“ไม่มี ”โยชิดะ ชูอิจิกล่าวว่า “เขาคลุมตัวเองไว้แน่นมาก ฉันไม่รู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง”

เยี่ยชิวไม่ค่อยเชื่อ“นายไม่รู้จริงๆเหรอ?”

“ฉันไม่รู้จริงๆ”โยชิดะ ชุอิจิกล่าวว่า“นายพอใกล้จะตายเเล้ว ฉันยังจะโกหกนายเหรอ?”

สิ่งที่ควรถามก็ถามไปหมดแล้ว

เยี่ยชิวยืนขึ้นมองไปที่มิยาโมโตะ มูซาชิและถามว่า “นายจะฆ่าฉันจริงๆเหรอ?”

“ปล่อยโยชิดะ ฉันส่งนายไปทางตาย มิยาโมโตะ มูซาชิ กล่าวว่า “นายควรรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้ตายในมือของฉัน”

“เป็นเกียรติห่าอะไร!”เยี่ยชิวด่าอย่างระอุ “ในสายตาของชาวต้าตง นายเป็นเทพสงครามที่ยืนอยู่เหนือมวลชน แต่ในสายตาของฉัน นายเป็นเเค่ตดหมา”

โฮ่ง!

ร่างของมิยาโมโตะ มูซาชิปะทุขึ้นด้วยพลังเสียงอันน่าทึ่ง เจตนาฆ่ามหันต์

เขาเป็นเทพสงครามของต้าตงที่ผู้คนหลายพันคนชื่นชม ไม่มีใครกล้าดูหมิ่นเขามาก่อน แต่เยี่ยชิวไอ้หนุ่มคนนี้กล้าด่าเขาต่อหน้า ทนไม่ได้จริงๆ

มิยาโมโตะ มูซาชิกล่าวว่า“ชื่อของดาบเล่มนี้คืออามาเทาราสึริวอุน ยาวสามฟุตสามนิ้ว กว้างหนึ่งนิ้วหนึ่งเซน หล่อด้วยเหล็กเย็นจากต่างประเทศ เป็นสมบัติของศาลเจ้าอามาเทราสึของพวกเรา”

“ดาบเล่มนี้ สืบทอดกันมาถึงวันนี้ มีหนึ่งพันหนึ่งร้อยปีแล้ว ”

“ในหนึ่งพันหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา ดาบเล่มนี้เปื้อนเลือดผู้คนไปแล้วสามพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าคน ”

“และนาย จะเป็นคนที่สี่พัน”

“ฉันไม่ได้ชักดาบมายี่สิบปีแล้ว ให้ฉันใช้มันในวันนี้ได้ นายควรรู้สึกเป็นเกียรติ......”

มิยาโมโตะ มูซาชิยังพูดไม่จบ ก็ถูกเยี่ยชิวขัดจังหวะ“แค่ดาบเสียเล่มหนึ่งเอง ไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก”

“ฉันไม่มีความสนใจกับสิ่งนั้น”

"ฉันอยากมองเห็นว่าเทพสงครามต้าตงเก่งขนาดไหน"

มิยาโมโตะ มูซาชิเหลือบมองเยี่ยชิว

ประหลาดใจเล็กน้อย

ถ้าเป็นคนอื่น เห็นเขาชักดาบออก เกรงว่ากลัวจนฉี่ออกมาแล้ว เเต่บนหน้าเยี่ยชิวไม่เห็นมีความกลัวเลย แถมดูเหมือนจะตื่นเต้นด้วยซํ้า

เขาตื่นเต้นอะไร?

มิยาโมโตะ มูซาชิคิดไม่ออก และไม่อยากคิดดมาก เพราะในสายตาของเขา เยี่ยชิวไม่ต่างจากคนตาย

มิยาโมโตะ มูซาชิยังไม่ลงมือ มองไปที่เยี่ชิวและพูดว่า“ฉันต้องบอกว่า นายอายุน้อยเเบบนี้สามารถฆ่าโยชิดะและนินจาได้มากขนาดนี้ ทักษะนายไม่เลวเลย”

“นายน่าจะเป็นวัยหนุ่มที่โดดเด่นที่สุดในประเทศจีนเเล้ว”

“น่าเสียดาย ที่นายเจอฉัน ถูกกําหนดไว้เเล้วที่มีแต่ทางตาย”

“นายยังมีคำาสั่งเสียอะไรอีกไหม บอกมาได้หมด ฉัน......”

“นายไม่รําคาญเหรอ?”เยี่ยชิวขัดจังหวะมิยาโมโตะ มูซาชิอีกครั้งและด่าว่า“เป็ยเทพสงครามต้าตง ทําเป็นเหมือนผู้หญิง ยืดๆยาดๆ น่ารําคาญจะตาย”

“นายไม่ลงมือใช่ไหม?”

“งั้นฉันลงมือก่อน”

เยี่ยชิวชกหมัดออกไป