วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 809

“มิยาโมโตะ มูซาชิหัวเราะเยาะเมื่อเขาเห็นเยี่ยชิวริเริ่มที่จะชกเขา “เป็นเพียงแสงริบหรี่ กล้าที่จะต่อกรกับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ แสวงหาความตายสินะ”

ชิง!

ดาบฟันออกไป

เยี่ยชิวเตรียมพร้อมหลบดาบ โจมตีไปที่ซี่โครงของมิยาโมโตะ มูซาชิโดยตรง

หมัดนี้เร็วมาก จนดูเหมือนเกือบจะโดนมิยาโมโตะ มูซาชิ อย่างไรก็ตาม มูซาชิหันข้อมือ และดาบก็ปิดกั้นหมัดของเยี่ยชิว

“แคร็ก!”

หมัดของเยี่ยชิวกระทบกับใบมีดและเปล่งเสียงดัง

ดาบยาวยังคงไม่ได้รับความเสียหาย ไม่มีแม้แต่การโค้งงอของดาบ

เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

หมัดของเขาบรรจุพลังนับพัน แต่ดาบยาวของมิยาโมโตะ มูซาชิยังคงไม่ได้รับความเสียหาย ซึ่งแสดงให้เห็นถึงลักษณะพิเศษของดาบ

“ไอ้หนู แสดงอาวุธของคุณออกมา ถ้าใช้เพียงหมัด คุณก็จะตายอย่างรวดเร็ว”

หลังจากพูดสิ่งนี้ ดาบยาวของมิยาโมโตะ มูซาชิก็พุ่งลงมาราวกับสายฟ้า

เล็งไปที่หัวของเยี่ยชิวโดยตรง

ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็ถูกกลืนหายไปด้วยพลังดาบอันทรงพลัง สัมผัสได้ถึงกลิ่นแห่งความตาย

เยี่ยชิวไม่กล้าเผชิญหน้ากับมัน โดยหลบเลี่ยงอย่างรวดเร็ว วนไปด้านหลังมิยาโมโตะ มูซาชิ และชกไปที่หลัง

ราวกับมีตาอยู่ที่ด้านหลังศีรษะ มิยาโมโตะ มูซาชิไม่แม้แต่จะหันกลับมา เขาเหวี่ยงดาบยาวไปข้างหลังด้วยเจตนาฆ่าอันไร้ขอบเขต

เยี่ยชิวหดกำปั้นของเขาทันที ถอยกลับไปสองสามก้าว ร่อนลงอีกด้านหนึ่งของลานบ้าน และยิ้มให้กับมิยาโมโตะ มูซาชิ

มิยาโมโตะ มูซาชิกล่าวว่า “ฉันต้องยอมรับ คุณมีความกล้าหาญมากทีเดียว แม้จะต้องเผชิญกับความตาย คุณก็ยังยิ้มได้”

เยี่ยชิวพูดเหน็บแนมว่า “มิยาโมโตะ มูซาชิ คุณคงเหงามากแน่ๆ ในระหว่างที่คุณอยู่อย่างสันโดษ คุณพูดโดยไม่หยุดหย่อน พูดอยู่นั่นแหละ”

ฮึ่ม!

มิยาโมโตะ มูซาชิตะคอกอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่ามากยิ่งขึ้น “เจ้าหนู คุณควรรู้ว่า คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน”

“ฉันจะโจมตีสุดกำลัง คุณจะไม่สามารถสกัดกั้นการโจมตีแม้แต่ครั้งเดียวได้”

“ฉันจะให้โอกาสคุณจบชีวิตของคุณเอง!”

เยี่ยชิวรู้ว่ามิยาโมโตะ มูซาชิไม่ได้พูดตรงๆ หากผู้เชี่ยวชาญอันดับสามในอันดับเทพ ลงมืออย่างเต็มที่ เขาจะไม่มีทางออกไปได้อย่างแน่นอนและจะต้องตายอย่างน่าสังเวช

เยี่ยชิวยิ้มเบาๆ และพูดว่า “ฉันให้ความสำคัญกับชีวิตของฉัน ฉันจะไม่มีวันจบมัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม”

“ในความคิดของฉัน มีเพียงคนโง่เท่านั้นที่จะเลือกจบชีวิตของตัวเอง”

“โอ้ มิยาโมโตะ มูซาชิ ฉันแนะนำให้คุณจบชีวิตตัวเองดีกว่านะ ไม่เช่นนั้น คุณอาจตายโดยไม่มีสถานที่ฝังศพ แม้แต่ในฐานะเทพแห่งการต่อสู้แห่งยุคสมัยก็ตาม”

โดยไม่คาดคิด ขณะนี้เยี่ยชิวกล้าพูดคำเหล่านี้กับมิยาโมโตะ มูซาชิ ก็ระเบิดเสียงหัวเราะทันที พร้อมมองขึ้นไปบนท้องฟ้า “ฮ่าๆๆ……”

“ตลอดชีวิตของฉัน นี่เป็นครั้งแรกที่ได้รับคำแนะนำให้จบชีวิตของตัวเอง”

“เจ้าหนู รู้ไหมว่ากำลังคุยกับใครอยู่?”

เยี่ยชิวถอนหายใจ “ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมพวกคุณสุดยอดผู้เชี่ยวชาญถึงมั่นใจในตัวเองขนาดนี้?”

“ฉันขอเตือนคุณ ต่อหน้าคุณ ผู้เชี่ยวชาญหลายคนต้องการฆ่าฉัน แต่ฉันยังมีชีวิตอยู่และสบายดี ในขณะที่พวกเขาเสียชีวิตอย่างน่าสังเวช”

“มิยาโมโตะ มูซาชิ ฉันขอแนะนำอีกครั้ง รีบจบชีวิตของตัวเองซะ”

“คุณอายุค่อนข้างมาก การจบชีวิตของคุณเป็นวิธีการตายที่มีเกียรติที่สุด ไม่เช่นนั้นคุณอาจไม่มีที่สำหรับกระดูกของคุณ”

มิยาโมโตะ มูซาชิโกรธจัดมาก “กล้าดียังไงมาขู่ฉัน! คุณกำลังร้องขอความตายสินะ”

เยี่ยชิวส่ายหัวและพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะข่มขู่คุณ ฉันพูดแบบนี้เพื่อประโยชน์ของตัวคุณเอง”

เพื่อประโยชน์ของตัวฉันเอง?

คุณจะหน้าด้านกว่านี้อีกได้ไหม?

แนะนำให้ฉันจบชีวิตของตัวเอง เพื่อตัวของฉันเอง ตรรกะที่บิดเบี้ยวแบบนี้คืออะไร?”

“เจ้าหนู ในเมื่อคุณดื้อมาก งั้นไปตายซะ!”

หลังจากพูดจบ มิยาโมโตะ มูซาชิก็ลงมือทันที

คราวนี้ เขาไม่เพียงแต่ใช้อาวุธอามาเทราสึเท่านั้น แต่ยังเปิดการโจมตีเยี่ยชิวอย่างเต็มที่อีกด้วย

ถ้าเขาต้องการจะฆ่าฉัน แล้วทำไมเขาไม่ไล่ตามฉันล่ะ?

เยี่ยชิวสับสนและมองย้อนกลับไป แต่ไม่เห็นร่างของมิยาโมโตะ มูซาชิ

แปลกมาก ชายชราคนนี้กำลังทำอะไรอยู่?

สิ่งต่างๆ เริ่มผิดปกติเล็กน้อย

เยี่ยชิวหยุดอยู่ในเส้นทางของเขา

ทันใดนั้น จู่ๆ เขาก็มีกลิ่นเลือดรุนแรง และหัวใจของเขาก็เต้นรัว

“นี่คือรัศมีของดาบอามาเทราสึ มิยาโมโตะ มูซาชิอยู่ที่นี่”

เยี่ยชิวเตรียมที่จะหนีเอาชีวิตรอด แต่ทันใดนั้น ทันทีที่เขาหันกลับมา ดาบก็จ่ออยู่ที่คอของเขา

เยี่ยชิวก็หวาดกลัวมากจนเกือบจะสูญเสียจิตวิญญาณ

โชคดีที่มิยาโมโตะ มูซาชิไม่ได้แทงดาบผ่านเยี่ยชิว มิฉะนั้น แม้ว่าร่างกายของเยี่ยชิวจะแข็งแกร่งเหมือนเหล็กและทองสัมฤทธิ์ แต่เขาอาจไม่สามารถทนต่อแรงกระแทกได้

เยี่ยชิวแข็งทื่อไปทั้งตัว ยืนนิ่งและไม่กล้าขยับตัว

“คุณไม่วิ่งเหรอ? ทำไมคุณถึงอ้อยอิ่งอยู่ที่นี่?” มิยาโมโตะ มูซาชิมองดูเยี่ยชิวด้วยความสับสน

เหตุผลที่เขาไม่แทงคอของเยี่ยชิวด้วยดาบ ก็เพื่อแก้ไขปัญหานี้

ตามทฤษฎีแล้ว เยี่ยชิวมีโอกาสที่จะหลบหนี ดังนั้นเขาควรจะหนีเอาชีวิตรอด ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม แต่เยี่ยชิวก็หยุดไว้

ทำไม?

มิยาโมโตะ มูซาชิสับสนและไม่เข้าใจ

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเยี่ยชิว ขณะที่เขาพูดว่า “เพราะฉันรอคุณอยู่ ถ้าคุณไม่มา ฉันจะฆ่าคุณได้อย่างไร?”

ฆ่าฉัน?

มิยาโมโตะ มูซาชิดูถูกเหยียดหยาม “ด้วยทักษะของคุณ คุณคิดว่าจะฆ่าฉันได้เหรอ?”

เยี่ยชิวยิ้มอย่างสดใสและพูดว่า “คุณเป็นปรมาจารย์อันดับสามในอันดับเทพ แน่นอนว่าฉันไม่สามารถฆ่าคุณได้ แต่ถ้าเป็นเยี่ยหวู่ซวง ทำได้นะ?”