วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 909

"เยี่ยชิวอยู่ที่ไหน? ออกมารับความตายซะ!"

เสียงนี้เหมือนเสียงระเบิดที่ดังสนั่น ดังไปทั่วทุกมุมของลานสนาม ดังจนทำให้แขกและลูกศิษย์ของหลงเหมินแก้วหูแทบแตก

มีใครสร้างปัญหา?

ทุกคนพร้อมใจกันหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ

เห็นเพียงเงาสามคนที่ค่อยก้าวเข้ามาใกล้ๆ

พวกเขาใส่ชุดคลุมพญางูสีม่วง มวยผมประดับกวานทอง ดูสง่างามมาก

ทุกฝีก้าวของพวกเขาจะมีเสียง"ตึง"จากนั้นบนพื้นก็จะปรากฏรอยเท้าที่ลึกห้าเซน

"พวกเขาเป็นใคร?"

"ให้ความรู้สึกแข็งแกร่งมาก!"

"ดูทรงแล้วเหมือนไม่ได้มาดี!"

เทพทหารหันกลับไปมอง หรี่ตามองอีกครั้ง เขาดูออกแล้วว่าแขกสามคนที่ไม่ได้รับเชิญคือใคร

หลงซื่อ หลงชี หลงปาจากเมืองต้องห้าม!

ทันใดนั้นถังเฟยก็รีบลุกขึ้นและตะโกนว่า"ทหาร รีบกันพวกมันไว้"

ฉึบฉึบฉึบ!

ทหารที่มีปืนในมือนับสิบคนรีบวิ่งไปดักด้านหน้าของหลงชีทั้งสาม

"หลีกไป!"

หลงปาสะบัดผ้าคลุมพลังก็ถูกกวาดออกไป

ปังปังปัง!

ทหารนับสิบถูกตีกระเด็น

ทำให้แขกที่อยู่ในลานสนามสีหน้าเปลี่ยนทันที

"ไอ่หนุ่มสามคนนี้ช่างกล้าหาญจริงๆ กล้าแตะต้องคนของวังซาตาน พวกเขาเป็นใครมาจากไหนกันแน่?"

ถังเฟยเห็นแบบนี้ก็โกรธมาก เขาเตรียมเรียกคนต่อแต่จู่ๆก็มีเสียงปืนดังมาจากข้างหู

ปัง!

หลงเยี่ยยิงออกไปทางหลงปา

หลงปาเหมือนไม่เห็นยกแขนเสื้อขึ้นมาสะบัดกระสุนยังไม่ทันเข้าใกล้ก็ถูกตีกลับ

จากนั้นหลงปาก็มองหลงเยี่ยด้วยสายตาเย็นชา

จังหวะนั้นหลงเยี่ยโดนสัตว์ดุร้ายจ้องมองร่างกายรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมา

"ฉันเคยเจอนาย"

หลงปามองหลงเยี่ยแล้วพูดด้วยความเย็นชาว่า"นายเตรียมตัวรอเลยไว้ฉันจัดการเยี่ยชิวเสร็จแกโดนแน่"

เสียงเทพทหารดังขึ้น"หลงปา วันนี้เป็นวันอำลาเฉาหยวน พวกนายมาก่อเรื่องมันจะไม่ดีหรือป่าว?"

"มีอะไรไม่ดี?"หลงปาตอบ"พอดีเลยส่งเยี่ยชิวไปเป็นเพื่อนเฉาหยวน"

สีหน้าเทพทหารไม่พอใจ

เวลานี้เสียงของหลงชีก็ดังขึ้น"เทพทหาร รอบก็ถ้าไม่ใช่เพราะนายอยู่ที่ตระกลูไป๋พวกเราคงฆ่าเยี่ยชิวทิ้งแล้ว ไม่ปล่อยให้มันลอยนวลนานขนาดนี้"

"ไม่รู้ว่าวันนี้พวกนายยังจะขัดขวางพวกฉันไหม?"

"เทพทหาร อย่าว่าพวกเราไม่ไว้หน้าเลย วันนี้ใครกล้าขัดขวางพวกเราฆ่าเยี่ยชิว ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนมีศักดิ์เป็นใคร ฉันก็จะฆ่าทิ้งให้หมด"

ฟ่อ——

คนทั้งหมดอ้าปากค้าง

ไม่มีใครคิดถึงเลยว่าหลงชีจะเย่อหยิ่งขนาดนี้อละยังท้าทายเทพทหารต่อหน้าทุกคน

อีกนิดเขาก็พูดว่า เทพทหารถ้านายกล้ามาหยุด ฉันก็จะฆ่านาย

เทพทหารยิ้มอ่อนและพูดว่า"หลงชี ฉันขอเตือนนายทางที่ดีอย่ายุ่งกับเยี่ยชิวเลย เขาไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้าคนใหม่ของหลงเหมินยังเป็นหลานเขยของผู้อาวุโสถังอีกด้วย"

อะไรนะ เยี่ยชิวเป็นหลานเขยผู้อาวุโสถัง?

ทุกคนตกตะลึง

"พอเถอะเพทหาร เลิกเอาผู้อาวุโสถังมาข่มขู่พวกเราเถอะ พวกเราไม่กลัวหรอก"

หลงชีพูด"อย่าพึ่งพูด เยี่ยชิวยังไม่ได้แต่งกับหลานสาวผู้อาวุโสถังเลย ต่อให้แต่งแล้วฉันก็ยังจะฆ่า"

"ผู้อาวุโสถังใส่ใจสักนิกก็จะไม่ท้าทายกับพวกเรา คนที่เป็นศัตรูกับพวกเรามีจุดจบที่ไม่ดีหรอก ท่านก็รู้"

เทพทหารพูดด้วยความโกรธ"หลงชี นายนี้มันห้าวหาญจริงๆแม้แต่ผู้อาวุโสถังก็ไม่อยู่ในสายตา?"

ทหารของวังซาตานนับร้อยคนก็เล็งปืนไปทางหลงซื่อ

แต่ทว่าตอนที่หมัดเข้าใกล้หน้าของเทพทหารนั้น แขนของหลงซื่อสั่นหมัดเปลี่ยนทิศทาง โจมตีโดนปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ที่นั่งด้านข้างเทพทหาร

ปัง!

ไหล่ของปรมาจารย์ตู้เอ้อร์โดนเข้าหนึ่งหมัด ร่างกายกระเด็นออกไปไกลสิบกว่าเมตร

ตูม!

กระอักเลือดออกมา

ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ลุกขึ้นมาจากพื้น ประสานพระอรหันต์ ตรัสถามว่า"อมิตาพุทธ โยม อาตมาไม่ได้มีความแค้นไรกับโยมเลย เหตุใดโยมถึงลงมือกับอาตมา?"

"ไม่มีความแค้น!"หลงซื่อพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น"ได้ยินว่าครั้งก่อนที่ตระกลูไป๋เป็นเพราะแกขัดขวางสุดท้ายทำให้น้องเก้าฉันต้องตาย?"

"และน้องห้าฉันไปวันเทียนหลงฆ่าเยี่ยชิว แต่เขาไม่ได้กลับมาปักกิ่งนานแล้ว แล้วคนละ?"

"ตู้เอ้อร์ วันนี้ถ้านายไม่ให้คำอธิบายกับฉัน ฉันจะฆ่าแกทิ้งแล้วค่อยไปคิดบัญชีกับไอ่แก่ลาหัวล้าน"

ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ตรัสกลับว่า"อมิตพุทธ เมื่อไม่กี่วันท่านอาจารย์ได้มรณภาพ ไปยังดินแดนบริสุธิ์"

"ตอนนี้ไอ่ลาหัวล้านนั้นตายแล้ว?"หลงซื่ออึ้ง"แล้วน้องห้าละ?"

ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ตอบ"โยมหลงหวู่เขา......"

"เขาตายแล้ว"มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมาระหว่างที่ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์กำลังพูด จากนั้นก็เห็นเยี่ยชิวพาเฉาชิงเฉิงและคนอื่นๆเดินออกมาจากโถงไว้ทุกข์

หลงซื่อไม่รู้จักเยี่ยชิวถามว่า"นายเป็นใคร?"

"พี่สี่มันก็คือเยี่ยชิว"หลงปาพูดมาหนึ่งคำ จากนั้นพูดกับเยี่ยชิวว่า"เยี่ยชิว พวกเรากำลังหานายอยู่เลย นายยังกล้าออกมา ดีมากฉันจะฆ่านายตอนนี้เลย"

พรึบ!

หลงปารีบพุ่งตัวออกไปส่งหมัดไปทางเยี่ยชิว

เยี่ยชิวสงบมากยืนอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหน รอหลงปาระยะห่างจากเขาสองเมตร เยี่ยชิวถึงค่อยๆยกมือขวาขึ้นและขยับนิ้วชี้ของเขา

ทันใดนั้นเสียงกระบี่ดังขึ้น

กริ๊ง——

จากนั้น

ก็เห็นระหว่างคิ้วของหลงปาเป็นรู ร่างกายล้มลงกับพื้นทันที