ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 21

เมื่อได้ยินคำนี้ทุกคนที่เพิ่งจะโล่งอก ต้องตื่นตระหนกอีกครั้ง

อานเป่ยเยว่ลุกขึ้นยืนจากพื้น พร้อมร้องไห้ถามว่า “ซูจื่ออวี๋ เจ้าจะเอายังไงอีก?”

พระชายาอานชินอ๋องเองก็โกรธ พูดเสียงเย็น

“คุณหนูซู เจ้าจะรังแกกันมากเกินไปแล้วนะ”

เสนาบดีซูเองก็พูดอย่างมีน้ำโห

“อวี๋เอ๋อร์ นี่เจ้าคิดจะทำให้พวกเราตายทั้งตระกูลหรือ? อย่ากำเริบให้มากนัก”

ผู้คนที่มุงดูก็ได้เอ่ยปากเตือนเช่นกัน

“คุณหนูซู พอแค่นี้เถอะ”

ซูจื่ออวี๋หันมองผู้คนรอบด้าน จากนั้นหัวเราะออกมา

“ข้าไม่ได้จะเอายังไง ข้าเพียงแต่บอกว่าไม่ให้อภัยนางเท่านั้น ทำไม? แม้แต่การจะให้อภัยใครหรือไม่ ข้าตัดสินใจเองไม่ได้แล้วหรือ? ใครบอกพวกเจ้าล่ะ ว่าด้านหลังของคำว่าขอโทษ ต้องตามมาด้วยคำว่าไม่เป็นไรนะ?”

ซูจื่ออวี๋หันมองอานเป่ยเยว่ จากนั้นพูดกับนางว่า

“เจ้าขอโทษของเจ้าไป แต่ข้า ไม่ให้อภัยเจ้า!”

“เจ้า...” อานเป่ยเยว่ยังอยากพูดบางอย่าง แต่จู่ๆกลับถูกพระชายาอานชินอ๋องห้ามไว้ซะก่อน

พระชายาอานชินอ๋องสูดลมหายใจเข้า หลังจากใจเย็นลง นางแค่นหัวเราะบอกว่า

“คุณหนูซูพูดถูกแล้ว จะขอโทษหรือไม่เป็นเรื่องของพวกเรา จะอภัยหรือไม่เป็นสิทธิ์ของท่าน”

ซูจื่ออวี๋ยักไหล่บอกว่า

“เช่นนั้นก็ดี เรื่องในวันนี้ขอให้จบลงเพียงเท่านี้”

ซูจื่ออวี๋พูดจบ จึงคิดจะทำความเคารพองค์ฮองเฮาแล้วจากไป ทว่าพระชายาอานชิงอ๋องกลับพูดขึ้นว่า

“ช้าก่อน!”

เพราะถึงอย่างไรอานชินอ๋องเป็นถึงน้องบุญธรรมของฝ่าบาท วันนี้องค์ฮองเฮาปล่อยให้ซูจื่ออวี๋หยามเกียรติจวนอานชิงอ๋องถึงเพียงนี้ ถือเป็นพระกรุณาอันล้นพ้นแล้ว

หากไม่ช่วยจวนอานชินอ๋องแม้แต่นิดเดียว คงจะกลับไปเผชิญหน้ากับองค์ฮ่องเต้ลำบาก

ลมหนาวพัดผ่าน ทำให้เลือดร้อนของซูจื่ออวี๋เย็นลงด้วย

ใช่สิ นางวู่วามเกินไป ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เหตุผลอยู่เหนือสิ่งใด ที่นี่คือสถานที่ที่อำนาจคืออาวุธที่อยู่เหนือทุกสิ่ง

ซูจื่ออวี๋เม้มปาก นางกำลังคิดว่าจะเอาตัวรอดได้อย่างไร อานเป่ยเยว่อยากให้นางตาย เกรงว่าหากเข้าไปอยู่ในเรือนจำสำนักจิงจ้าว คงไม่ได้กลับออกมาอีก

ยังไม่ทันให้นางจะคิดสิ่งใดออก ใต้เท้าจ้าวก็เดินมาตรงหน้าแล้ว พูดขึ้นอย่างเสียดายว่า

“เฮ้อ เชิญ คุณหนูซู”

ซูจื่ออวี๋รู้ว่าหนีไม่พ้น ทว่าในตอนที่นางกำลังจะเดินไปนั้น จู่ๆกลับเห็นคนคนหนึ่งจากไปในจังหวะชุลมุน จึงรีบตะโกนว่า

“หยุดนะ!”