ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 51

“น่ารำคาญจริง” ซูจื่ออวี๋พูดกับตัวเอง เอาปิ่นหยกขาวใส่ไว้ในกล่องเครื่องประดับ พรุ่งนี้จะเป็นวันงานศพของอนุยวนแล้ว นางไม่อยากจะใส่เครื่องประดับ

...

วันรุ่งขึ้น

วันรุ่งขึ้นก่อนฟ้าสาง ซูจื่ออวี๋ก็ตื่นขึ้นมาแล้วไปที่ห้องโถงที่ตั้งศพ คิดในใจว่าวันนี้ขอแค่ได้ฝังอนุยวนได้อย่างราบรื่น ก็ถือว่าขจัดเรื่องในใจไปได้แล้วหนึ่งเรื่อง

เพียงแต่ไม่คิดว่าโลงศพของอนุยวนจะหายไปเมื่อนางมาถึงห้องโถงที่ตั้งศพ

ซูจื่ออวี๋ตกใจอย่างมาก รีบไปถามคนอื่นทันที บ่าวรับใช้ก็พูดไม่เข้าใจ แต่รูปแบบการพูดกลับเหมือนกัน เห็นได้ชัดว่ามีคนยุยง

ซูจื่ออวี๋กำหมัด แล้วไปที่เรือนของฮูหยินซู

ซูจื่ออวี๋เห็นแม่นมหลิวและซื่อจี้ยืนอยู่ที่ประตู เห็นได้ชัดว่ากำลังรอนางอยู่

ซูจื่ออวี๋ก้าวไปข้างหน้าแล้วกล่าวว่า “ข้ามีธุระ ต้องการพบฮูหยิน”

แม่นมหลิวแสร้งทำเป็นกล่าวด้วยยิ้ม “คุณหนูสาม ฮูหยินเป็นแม่ของท่าน เหตุใดท่านถึงไม่มีมารยาทเช่นนี้?”

ซูจื่ออวี๋กล่าวด้วยเสียงเย็นชา “แม่รึ? แม่ของข้านอนอยู่ในโลงศพไม่รู้หายไปไหนแล้ว ถ้าฮูหยินอยากเป็นแม่ของข้าจริงๆ จะมีจุดจบเหมือนกันหรือไม่?”

แม่นมหลิวก็ไม่คิดว่าซูจื่ออวี๋จะกำเริบเสิบสานขนาดนี้ คำพูดไม่อ่อนโยนเลยสักนิด

แม่นมหลิวมองไปที่ซื่อจี้ ซื่อจี้ก็พยักหน้า คุณหนูสามเหมือนถูกผีสิงตั้งแต่วันกลับมาจากในคุก เมื่อวานก็เพิ่งจะเสียเปรียบนางไป

แม่นมหลิวยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพยายามฝืนยิ้ม “คุณหนูสาม ไม่ใช่ว่าฮูหยินไม่อยากพบท่านแต่คุณหนูรองอาการหนักขึ้น เมื่อวานฮูหยินไม่ได้นอนทั้งคืน ตอนฟ้าใกล้จะสว่างร่างกายของนางก็ไม่เอื้อจึงเป็นลมท่านว่าคนที่หมดสติ ให้ท่านเจอแล้ว ท่านจะถามอะไรได้หรือ?”

ซูจื่ออวี๋พูดจบก็เอ่ยถามว่า “ตอนนี้ ข้าอยากถามฮูหยินว่า จะคืนแม่ของข้าให้ข้าได้หรือยัง?”

แม่นมหลิวเอ่ยขึ้นมา “คุณหนูสามคงกังวลมาก ฮูหยินซูสั่งให้คนนำร่างของอนุยวนไปที่สุสานบรรพบุรุษตระกูลซูตั้งแต่เช้ามืด ถ้าคุณหนูสามไม่เชื่อ ก็ไปดูเองได้ ยามคุ้มกันหน้าประตูฮูหยินได้แจ้งไว้แล้ว พวกเขาจะไม่ขวางทางคุณหนู”

ซูจื่ออวี๋ไม่คิดว่าฮูหยินซูจะใจดีขนาดนั้น นางหันหลังแล้วจากไปทันที

……

ตอนนี้ท้องฟ้าเพิ่งสว่างได้ไม่นาน บนถนนมีคนเดินอยู่น้อยมาก

ซูจื่ออวี๋รู้สึกไม่สบายใจ นางวิ่งออกไปนอกเมืองอย่างรวดเร็ว และบังเอิญเจอกับองค์ชายรองจวินมู่หลานที่เพิ่งว่าราชการเสร็จ

แต่จวินมู่หลานนั่งอยู่ในรถม้า ส่วนซูจื่ออวี๋ไม่ได้เห็นเขา แต่ลั่วไป๋องครักษ์ข้างกายจวินมู่หลาน เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋เดินอย่างเร่งรีบ ก็รีบรายงานทันที “องค์ชายรอง คุณหนูสามตระกูลซูเพิ่งวิ่งไปเมื่อครู่ เหมือนจะไปที่นอกเมืองพ่ะย่ะค่ะ”