ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 837

ซูจื่ออวี่กระพริบตา แล้วเอ่ยขึ้น

“แน่นอนสิ หมอเทวดาโม่เป็นคนกันเองนี่นา!”

โม่ซุนสูดหายใจเข้าลึกๆ ในใจแอบคิดว่า

“มิน่าล่ะท่านอ๋องถึงได้รักท่านนักหนา สามารถพบเจอคนจริงใจเช่นนี้ ถือเป็นโชคดีในชีวิต”

โม่ซุนยิ้มอ่อน แล้วเอ่ยขึ้น

“แม่นางซูกล่าวถูกต้องแล้ว”

ซูจื่ออวี๋หัวเราะพร้อมบอกว่า

“ท่านไม่เป็นไรข้าก็วางใจ ข้ายังมีธุระต่อ ขอตัวก่อนนะ”

โม่ซุนยิ้มพร้อมมองดูซูจื่ออวี๋ออกจากร้านขายยา จากกระทั่งนางจากไปแล้ว สีหน้าของโม่ซุ่นถึงได้เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น แตกต่างจากคนที่อ่อนโยนเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง

โม่ซุนหันมองทางตำหนักรับรอง แล้วพึมพำ

“ตามหลอกหลอนไม่เลิก!”

——

จากนั้นสองวัน

การปรากฏตัวของสองพี่น้องตระกูลเสวี่ยไม่ได้ส่งผลกระทบต่อแผนของซูจื่ออวี่ เพียงแต่หลังจากเกิดเรื่องลอบสังหาร จวินมู่เหนียนไม่ยอมให้ซูจื่ออวี๋ออกจากจวนอ๋องฉินอีกเลย

ซูจื่ออวี๋จึงได้แต่อยู่อย่างนับนิ้วมือต่อไป หลังจากนั้นได้ผ่านไปอีกสองวัน ในที่สุดก็ได้รับข่าวดีสักที

หันหรูเฟิงพาฮวาเชียนเจียวมาที่จวนอ๋องฉิน แล้วรายงานซูจื่ออวี๋ด้วยความดีใจ

“อาซ้อน้อย ตำราทั้งหมดถูกขายไปจนหมดแล้ว คนที่ซื้อไม่ทัน ก็ได้ยินเรื่องราวตามร้านรวงต่างๆ ตอนนี้ทั่วทั้งเมืองหลวงรู้กันไปทั่ว หญิงสูงศักดิ์จากเมืองหลวงที่ตกต่ำ ได้รับโรคร้ายชนิดหนึ่ง ทั่วทั้งตัวเต็มไปด้วยตุ่มน้ำ ตอนนี้สายตาของทุกคน ล้วนแล้วแต่จับจ้องไปที่ลูกคุณหนูตระกูลต่างๆ”

ซูจื่ออวี๋ยักคิ้ว

“ตอนนี้คุณหนูของจวนต่างๆ คงออกมาข้างนอกกันให้ควั่กสินะ”

ฮวาเชียนเจียวหัวเราะ

“ถูกต้อง ถูกต้อง โอ๊ย เมื่อก่อนเอาแต่ขลุกตัวอยู่แต่ในเรือน คุณหนูตระกูลต่างๆที่กว่าจะออกมาข้างนอกทีก็ต้องสวมมู่หลี(*หมวกที่มีผ้าบางสีขาวเย็บติดปกปิดใบหน้า) ตอนนี้แทบอยากจะเปลือยออกมาจากจวน ทุกคนล้วนอยากยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเองทั้งนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า!”

สองมือซูจื่ออวี๋เท้าสองแก้ม พร้อมเอียงคอหัวเราะทั้งสองคน

“พวกเจ้าไม่เห็นอานเป่ยเยว่หรือ?”