ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 832

จวินมู่เหนียนจูบใบหูของซูจื่ออวี๋อย่างแผ่วเบา ทำให้นางตัวสั่น พร้อมกับบอกว่า

“อานเป่ยเยว่ ข้าเก็บไว้ให้เจ้าจัดการเอง นางยังไม่คู่ควรให้ข้าต้องลงมือเอง”

ซูจื่ออวี๋ครุ่นคิดแล้วหันหลังทันที นางเผชิญหน้ากับจวินมู่เหนียนแล้วอุทาน

“ท่านอ๋องคิดเล่นงานอานชินอ๋องหรือ?”

มือของจวินมู่เหนียนลูบไล้ไปมาบนเอวของซูจื่ออวี๋ เขาเอ่ยวาจาดึงดูดความสนใจของนางไปด้วย พลางค่อยๆปลดสายผูกเอวของนางออก

จวินมู่เหนียนเอ่ยปาก

“อานเป่ยเยว่ลงมือลอบทำร้ายเจ้าอยู่บ่อยครั้ง เพราะถือว่ามีอำนาจของจวนอ๋องอานคอยหนุนหลัง แต่ครั้งนี้ ข้าจะทำให้จวนอ๋องอานเจ็บหนักปางตาย ทำให้อานเป่ยเยว่ไม่กล้าก่อเรื่องขึ้นมาอีก”

ซูจื่ออวี๋เข้าใจความหมายของจวินมู่เหนียน เขากำลังบอกนางว่า ต่อให้นางเล่นงานอานเป่ยเยว่ไม่ได้ แต่ต่อไปอานเป่ยเยว่คงไม่กล้าล้างแค้นนาง

ซูจื่ออวี๋เอ่ยถามอย่างสงสัย

“ท่านอ๋องทำสิ่งใดหรือ?”

มือของจวินมู่เหนียนได้สอดเข้าไปด้านในจากชายเสื้อของซูจื่ออวี๋ ภายใต้ฝ่ามือคือแผ่นหลังที่นุ่มลื่นของซูจื่ออวี๋ ทว่าซูจื่ออวี๋กลับไม่รู้สึกตัวสักนิด ในใจคิดแค่อยากจะรู้ว่าจวินมู่เหนียนจะทำสิ่งใดกับจวนอ๋องอาน

จวินมู่เหนียนนึกขัน

“อยากรู้เพียงนี้เชียว?” เขาพูดไปด้วย พลางเลื่อนฝ่ามือขึ้นไปด้านบน จากนั้นหาสายชุดชั้นในที่อยู่ด้านหลังเจออย่างง่ายดาย

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปาก

“อยากรู้แน่นอนสิเจ้าคะ บอกไม่ได้หรือ?”

จวินมู่เหนียนกระตุกสายเสื้อชั้นในเบาๆ แล้วดึงเสื้อชั้นในของซูจื่ออวี๋ออกมาจากเสื้อตัวบางที่สวมอยู่โดยที่นางไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ซูจื่ออวี๋รู้สึกตัวแล้ว นางรีบจับเสื้อผ้าตัวเองเอาไว้ แต่กลับถูกจวินมู่เหนียนกอดเอาไว้แน่น

จวินมู่เหนียน

“เจ้าให้ประโยชน์แก่ข้าสักนิด ข้าจะบอกเจ้าเอง”

ซูจื่ออวี๋เขินอายแทบตาย จึงตำหนิดอย่างโมโห

“จวินมู่เหนียน เจ้า...เจ้ามันต่ำทราม! เอามือออกไปเดี๋ยวนี้!”

จวินมู่เหนียนยักคิ้ว

“ยังไม่ทันได้จับเลย จะให้เอาออกไปแล้วหรือ? ทำเช่นนั้นไม่ได้หรอก”

ซูจื่ออวี๋กัดฟัน

“เจ้า...เหตุใดเจ้าจึงหน้าด้านเช่นนี้ กลางวันกับกลางคืน ต่างกันราวคนละคน ประสาทเจ้าแยกส่วนหรือ!”

จวินมู่เหนียนก้มหน้าจูบหน้าผากของซูจื่ออวี๋ พร้อมพูดเสียงอ่อนโยน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน