ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 834

เซวียนชางกล่า

“ข้าน้อยอยู่ห่างพระชายาไม่ได้”

ซูจื่ออวี๋โบกมือพร้อมพูดอย่างไม่ใส่ใจ

“ข้าไปที่หอแปดสมบัติพร้อมนายน้อยเสวี่ยกับคุณหนูเสวี่ย คงไม่มีอะไร เจ้าวางใจได้”

เซวียนชางยังคงส่ายหัว ดื้อดึงไม่ยอมไปไหน

ซูจื่ออวี๋เหนื่อยใจ จึงยอมให้ไปหอแปดสมบัติด้วยกัน

หลังจากทุกคนมาถึงหอแปดสมบัติ ซูจื่ออวี๋รีบสั่งเสี่ยวเอ้อไปรายงานหันหรูเฟิงทันที ต่อมาจึงหาห้องรับรอง เพื่อเลี้ยงขอบคุณสองพี่น้องตระกูลเสวี่ย

ระหว่างที่รอสุราอาหาร ซูจื่ออวี๋นำขวดยาที่ก่อนหน้านี้เสวี่ยชิงหานสั่งคนนำมาให้นาง แล้ววางไว้ตรงหน้าเสวี่ยชิงหาน

“คุณหนูเสวี่ย นี่หมายความว่าอย่างไร?”

เสวี่ยเฉิงอันชะงักไปเล็กน้อย ซูจื่ออวี๋เห็นสีหน้าของเสวี่ยเฉิงอัน จึงรู้ว่าเขาคงไม่เข้าใจเรื่องนี้

เสวี่ยชิงหานเหมือนคนยิ้มไม่เป็น นางฝืนฉีกยิ้มที่อ่อนโยนออกมา

“พระชายาอย่าเข้าใจผิด นี่ไม่ใช่การข่มขู่ แต่เป็นการผูกมิตรไมตรี”

ซูจื่ออวี๋ยักคิ้ว รู้สึกว่าสิ่งที่นางแสดงออกไม่ต่างจากที่ตนคิดไว้ หากเสวี่ยชิงหันต้องการข่มขู่นาง คงพูดไปตั้งแต่งานเลี้ยงวันไหว้พระจันทร์แล้ว

หากตอนนั้นเสวี่ยชิงหานข่มขู่ด้วยสิ่งนี้ ซูจื่ออวี๋ที่ต้องการจะปกป้องจวินมู่เหนียน คงยอมรับปากในทุกเรื่อง

เสวี่ยเฉิงอันเอ่ยถามอย่างสงสัย

“นี่คือสิ่งใด?”

ซูจื่ออวี๋กล่าว

“นี่คือน้ำมันละหุ่ง หากใช้น้ำมันละหุ่งทาปลายนิ้ว จากนั้นทาด้วยยาของคุณหนูเสวี่ยอีกเล็กน้อย มือของคนผู้นั้นจะไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวด”

เสวี่ยชิงหานเอ่ยปาก

“พระชายาอ๋องฉินไม่ได้ใช้น้ำมันละหุ่ง แต่กลับไม่ปวดปลายนิ้ว แสดงว่าท่านแอบเปลี่ยนยาของข้าโดยไม่รู้ตัว หรืออีกอย่างคือเพิ่มตัวยาบางตัวเข้าไป เพื่อแก้ฤทธิ์ยา”

ซูจื่ออวี๋ไม่ปฏิเสธ เพียงแค่ยิ้มเจื่อน ความกังวลทำให้ใจว้าวุ่น แล้วนางก็ว้าวุ่นจนผิดแผนไปหมด

ตอนที่นางทายาให้จวินมู่เหนียน เป็นยาที่สลับสับเปลี่ยนแล้ว ดังนั้นปลายนิ้วของนางกลับขาของจวินมู่เหนียนจึงไม่รู้สึกเจ็บปวด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน