ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 163

เรือนริมวารี

บนโต๊ะหนังสือของเซียวหลินเทียนมีกองสมุดบัญชีพะเนินเทินทึก เขามองพลางหน้าบูดหน้าบึ้ง

จ้าวซวงเอ่ยอย่างช่วยไม่ได้ “ท่านอ๋อง แม้สมุดบัญชีเป็นของเรือนชั้นในตำหนักอ๋องอี้ แต่กระหม่อมมิกล้าสุ่มหาคนตรวจบัญชี! ทั้งช่วงนี้ยังหาคนที่เหมาะ ๆ ไม่พบด้วยพ่ะย่ะค่ะ! เลย...”

เซียวหลินเทียนนวดหว่างคิ้ว แน่นอนว่าเขาเข้าใจความกังวลของจ้าวซวน

พ่อบ้านฟั่นตายแล้ว ภาระที่ทิ้งไว้ยิ่งทำให้เซียวหลินเทียนรู้สึกว่าเมื่อก่อนตนละเลยการดูแลเรือนชั้นในมากขึ้น ซึ่งคือเรื่องที่อันตรายนัก!

เขาไว้วางใจพ่อบ้านฟั่นมาตลอด แต่กลับคิดไม่ถึงว่าพ่อบ้านฟั่นจะหลอกใช้ความไว้ใจของตนยักยอกเงินมากเพียงนั้น

ทั้งหมดหนึ่งแสนตำลึงเงิน!

ครั้นพวกจ้าวซวนหาพบก็ส่งคืนถึงมือเซียวหลินเทียน เซียวหลินเทียนไม่อยากจะเชื่อเลย

เงินเหล่านี้ยังไม่นับอัญมณีโบราณ ยังมีรางวัลของเทศกาลปีใหม่จากจักรพรรดิด้วย

พ่อบ้านฟั่นยังแอบแม่นางฟั่นซื้อเรือนสี่ประสานอยู่ด้านนอก เป็นพวกจ้าวซวนตรวจพบโฉนดที่ดิน พอไปแล้วถึงค้นเจออัญมณีโบราณเหล่านั้นในเรือนสี่ประสาน

การระบายอารมณ์โกรธและปวดใจของเซียวหลินเทียนไม่เพียงพอ เขาครุ่นคิดพิจารณาตัวเองทั้งคืน

การประมาทเลินเล่อเช่นนี้ หากอยู่สนามรบ เช่นนั้นเขาเซียวหลินเทียนคงพ่ายยับมิอาจกู้กลับ!

บัดนี้กำลังดูสมุดบัญชีกองนี้ เซียวหลินเทียนก็ใจเย็นลงแล้ว

“ต้องตรวจสอบบัญชี!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยหนักแน่นว่า “พ่อบ้านฟั่นตายแล้ว ชักช้าไม่เป็นไร! ยอมขาดดีกว่าด้อยสุขภาพ! ให้ศฤคาลเงินเสาะหาพ่อบ้านและนักบัญชีใหม่สักคนดี ๆ!”

“เรือนชั้นใน...” เซียวหลินเทียนกำลังตริตรอง

จ้าวซวนมองสถานการณ์ออกพลันกล่าวคำ “กระหม่อมรู้สึกว่าชิวเหวินซวงไม่เหมาะดูแลเรือนชั้นในอีกจริงพ่ะย่ะค่ะ!”

“นางรับใช้ของเรือนเฮยจื่อเกิดเรื่องไม่หยุดหย่อน หลิงผิงกล้าวางยาพระชายา หลิงหลานกับเฮยจื่อกล้าใส่ไคล้พระชายา แต่ละปัญหาพวกนี้ก็พอดูรู้แล้วว่านางไร้ความสามารถพ่ะย่ะค่ะ!”

“อีกอย่าง...”

“หลักการเดียวกัน พ่อบ้านฟั่นเกลียดหลิงอวี๋ แค่ฆ่าหลิงเยวี่ยเขาก็ได้ล้างแค้นหลิงอวี๋แล้ว! แต่ไยเฮยจื่อถึงหายตัวไปเล่า?”

ลู่หนานเกาศีรษะพลางหัวเราะแหะ ๆ “ก็ถูกพ่ะย่ะค่ะ เฮยจื่อไม่ได้เป็นศัตรูคู่แค้นกับพ่อบ้านฟั่น เหตุใดพ่อบ้านฟั่นต้องจับตัวเฮยจื่อร่วมไปด้วย?”

“ถ้าเป็นข้าคงฆ่าหลิงเยวี่ยตรง ๆ ให้พระชายาทรมานสาแก่ใจ! การผกมาผันไปมันยุ่งยากเกินไป!”

“คิดตามลำดับนะ! เฮยจื่อหายตัวไป เหตุใดพระชายาถึงไปหาหลิงเยวี่ยเป็นสิ่งแรก?”

เซียวหลินเทียนเอ่ยถาม

“เพราะพระชายามีประวัติอาชญากรรม คราก่อนที่นางลักพาตัวเฮยจื่อไปก็ทำร้ายเฮยจื่อจนเกือบตาย!” ลู่หนานเอ่ย

“ถูกต้อง ตอนนั้นนางรับใช้เรือนเฮยจื่อมาทูลเรื่องที่เฮยจื่อหายตัวไป พูดเป็นเสียงเดียวว่าพระชายาลักพาตัวเฮยจื่อไปอีกครั้ง!”

เซียวหลิยเทียนหัวร่อเยือกเย็น “ถ้าตัวข้าเชื่อคำพูดพวกเขา คงจะสะอิดสะเอียนพระชายายิ่งกว่านี้ แม้ไม่ตีนางให้ตายก็จะไม่ปล่อยให้นางมีชีวิตสงบได้!”

““ด้วยวิธีนี้พ่อบ้านฟั่นจึงบรรลุเป้าหมายได้! ทว่าการวางอุบายเช่นนี้ ไฉนเลยจะสาแก่ใจเท่าการฆ่าเยวี่ยเยวี่ยตรง ๆ อย่างที่เจ้ากล่าวกันเล่า!”