ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 384

“หลิงอวี๋?”

เซียวหลินเทียนมิเห็นหลิงอวี๋ตรวจขาเขา จึงเอ่ยถามอย่างหงุดหงิด “ข้าถามเจ้านะ? เจ้าไม่ได้ยินหรือ?”

“ได้ยินแล้ว… หม่อมฉันกำลังคิดอยู่!”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างเย็นชา

ชั่วครู่นางอยากจะเดินออกไปเลย แต่นึกถึงที่เซียวหลินเทียนช่วยตนมาหลายครั้ง ออกไปเช่นนี้ดูไร้หัวใจไปสักหน่อย!

ช่างมันเถิด นับจากนี้ก็แค่รักษาระยะห่างไว้ก็พอ!

รักษาขาของเขาเสร็จ รอวันที่จะได้เข้าไปในวังอีกครั้ง จะขอให้ไทเฮาช่วยขอองค์จักรพรรดิ ให้นางได้หย่ากับเซียวหลินเทียน!

ต่อไปก็อยู่ให้ห่างกันไปตลอดชีวิตก็พอแล้ว!

หลิงอวี๋หยิบคีมยาวออกมาจากล่วมยาแล้วนั่งยอง ๆ อีกครั้ง

นางใช้คีมยาวเคาะที่เข่าของเซียวหลินเทียน เซียวหลินเทียนมีการตอบสนอง น่องมีการขยับ

หลิงอวี๋ใช้คีมตรวจน่องของเซียวหลินเทียนอีกครั้ง จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพลางเอ่ย

“วันนี้ฝังเข็มให้ท่านอีกครั้ง แล้วให้อาบน้ำสมุนไพรสักสองสามสัก รอดูผลแล้วค่อยว่ากัน!”

“หากได้ผลดี ต่อไปก็มิจำเป็นต้องฝังเข็มแล้ว ท่านค่อย ๆ ฟื้นตัวก็พอแล้ว!”

ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋เคยอธิบายให้เซียวหลินเทียนฟังเรื่องวิธีการฟื้นตัวแล้ว ดังนั้นจึงไม่ต้องพูดอะไรมาก ได้แค่เอ่ยไปตรง ๆ

“ข้าจักเริ่มฝังเข็มให้แล้ว!”

นางหยิบเข็มเงินออกมา ในครั้งนี้ตั้งใจเป็นพิเศษที่จะไม่สัมผัสผิวหนังของเซียวหลินเทียน แล้วฝังเข็มเข้าไปอย่างมั่นคง

เซียวหลินเทียนมิได้สังเกตเห็นความผิดปกติ ทำแค่จ้องใบหน้าของหลิงอวี๋อย่างตั้งใจ

ก่อนที่หลิงอวี๋จะมา จ้าวซวนได้นำผลการสอบสวนกลับมาแล้ว

สิ่งแรกที่จ้าวซวนกลับมารายงานคือผลการสืบสวนพี่น้องชิวเฮ่า

“ท่านอ๋อง กระหม่อมได้ทำการแอบไปตรวจสอบมาแล้ว ตรงหลังคาห้องครัวที่ลุงชิวตกลงมา ตรงคานไม่มีร่องรอยถูกคนทำร้ายเลย น่าจะเป็นอุบัติเหตุจริง ๆ!”

“ครอบครัวของชิวเฮ่าล้วนแต่เป็นคนซื่อสัตย์ กระหม่อมมิได้สังเกตเห็นอะไรแปลก ๆ เลยพ่ะย่ะค่ะ!”

“ชิวเฮ่ากับชิวเหวินซวงมุ่งเป้าไปที่พระชายา อาจจะเป็นที่ชิวเหวินซวงอยากแต่งงานกับท่านอ๋อง!”

จ้าวซวนยิ้มอย่างขมขื่นพลางเอ่ย “อายุนางก็ไม่เด็กแล้ว สตรีเยาว์วัย ทั้งยังดูแลท่านอ๋องมาเป็นเวลานานถึงเพียงนี้ มิน่าแปลกใจเลยที่นางหวั่นไหวกับท่านอ๋อง!”

“ท่านอ๋อง... หลิงเยวี่ย… เขา… เขาน่าจะไม่ใช่ลูกของท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนกำหมัดทันที “มีหลักฐานหรือไม่?”

จ้าวซวนไม่กล้ามองสีหน้าเซียวหลินเทียน จึงก้มหน้าพลางเอ่ย

“กระหม่อมไปหาจางซื่อผู้เป็นนางผดุงครรภ์ให้หลิงอวี๋ในตอนนั้น จางซื่อบอกว่าหลิงเยวี่ยเป็นเด็กที่อยู่ในท้องครบกำหนด ซึ่งพิสูจน์ว่าหลิงอวี๋ตั้งท้องเด็กแล้วแต่งงานกับท่านอ๋องจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ!”

“จางซื่อยังบอกด้วยว่า ครานั้นแม่นมลี่มอบตั๋วเงินจำนวนสองร้อยตำลึงให้นาง ให้นางบอกคนภายนอกว่าเด็กคลอดก่อนกำหนด! จางซื่อรับตั๋วเงินไป กลัวว่าจะเกิดปัญหาจึงพาครอบครัวย้ายไปพ่ะย่ะค่ะ!”

สีหน้าของเซียวหลินเทียนมืดมนลง พลางเอ่ยถามเสียงทุ้ม “มีหลักฐานอื่นหรือไม่?”

จ้าวซวนพยักหน้า “กระหม่อมไปหาพี่เลี้ยงของจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนด้วย ตอนนั้นนางคือแม่นมจูที่รับผิดชอบเลี้ยงดูหลิงอวี๋!”

“แม่นมจูบอกว่าก่อนที่หลิงอวี๋จะวางแผนกับท่านอ๋อง มีบางช่วงที่ตอนกลางคืนมักไม่กลับเรือน แม่นมจูบอกนางหลายครั้ง นางก็โกรธและไล่แม่นมจูออกไป!”

“แม่นมจูบอกว่าครานั้นนางพบว่าหลิงอวี๋แอบกินพวกของเปรี้ยว และตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ยังอาเจียนด้วย!”

“ตอนนั้นแม่นมจูรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ กลัวว่าท่านอดีตเสนาบดีรู้เข้าจะตำหนินางที่ละเลยหน้าที่จึงมิกล้าบอก”

“ครานั้นหลิงอวี๋ก็จะไล่นางออกไปพอดี นางจึงถือโอกาสกลับไปใช้ชีวิตยามแก่ที่บ้าน!”