ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 397

เสิ่นจวนตาเป็นประกายพลางรีบพยักหน้า

“แม่นม ข้าล้วนฟังเจ้า! เจ้าช่วยข้าหาวิธีเร็วเข้า ข้าจักให้ท่านพี่หย่ากับหลิงอวี๋ให้ได้!”

แม่นมเฉาพลันดึงเสิ่นจวนมากระซิบกระซาบระหว่างทางกลับ

……

เซียวหลินเทียนมิอยากเชื่อเลยว่า ตระกูลกวนจะเกิดการแปรผันพลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน(1)ขึ้นในชั่วข้ามคืน

และเขายิ่งเหนือคาดตอนหลิงอวี๋มาขอความช่วยเหลือเขาเมื่อคืนก่อน

เซียวหลินเทียนเพิ่งทราบสถานการณ์หลังจากที่อิ๋นฮู๋มาแจ้ง

อิ๋นฮู๋ยิ้มขมขื่น “ครั้นพวกเราไปรับครอบครัวท่านกวนเอ้อร์ตามที่อยู่ที่ท่านอ๋องมอบ ถึงรู้ว่าครอบครัวของท่านกวนเอ้อร์ถูกรับไปเสียแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

“พอเราตรวจเส้นทางทราบก็ตามไป พระชายาอ๋องอี้ก็พาผู้ติดตามตามถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“ทว่าพระชายาช้าไปหนึ่งก้าว ช่วยแค่ท่านกวนเอ้อร์กับเด็กได้ หลังฮูหยินกวนเอ้อร์โดนขืนใจ… ก็ปลิดชีวิตตนพ่ะย่ะค่ะ!”

เมื่อจ้าวซวนกับเซียวหลินเทียนได้ยินต่างเบิกตากว้างตะลึงงัน

เซียวหลินเทียนเสียใจสุดซึ้ง เมื่อคืนเขาน่าจะฟังประสงค์ของหลิงอวี๋!

มิใช่แค่เพราะรังเกียจนาง เขาถึงได้ทำพลาดใหญ่หลวงหรอก!

ไม่เพียงพลาดโอกาสช่วยครอบครัวท่านกวนเอ้อร์ แต่ตนยังต้องตกสู่สถานการณ์ที่ไร้เมตตาธรรมและความยุติธรรมด้วย!

“ท่านกวนเอ้อร์ฝังศพนายท่านกวนแล้ว เขามิแจ้งให้ผู้ใดไปร่วมพิธีเลย!”

อิ๋นฮู๋กล่าวว่า “ท่านกวนเอ้อร์จุดไฟเผากระท่อมเพิงพลางเผาศพฮูหยินกวนเอ้อร์ไปด้วย”

“เขาเอาเถ้ากระดูกแล้วจากไปเงียบ ๆ กับเด็ก เรามิรู้ว่าเขาไปที่ใด! บางทีพระชายาอาจรู้ที่อยู่เขาก็เป็นได้พ่ะย่ะค่ะ!”

“กวนอิ่งกับกวนซินขอพึ่งองค์ชายคัง องค์ชายคังจัดจวนให้พวกเขาอยู่นอกเมือง ประหวั่นท่านกวนเอ้อร์แก้แค้นจึงส่งทหารยามไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

หลังจากรายงานจบ อิ๋นฮู๋ก็ถอยออกไป

จ้าวซวนกลับคุกเข่าลงด้วยความรู้สึกผิด พูดทั้งดวงตาแดงก่ำ

“ท่านอ๋อง เป็นความผิดกระหม่อม! ได้โปรดท่านอ๋องลงโทษเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

หากไม่ใช่เพราะท่าทีเปลี่ยนไปของเขาที่มีต่อหลิงอวี๋ องครักษ์ด้านล่างคงมิขวางให้หลิงอวี๋พบท่านอ๋องเมื่อคืนนี้

“เรื่องนีมิอาจโทษเจ้าทั้งหมดได้… เป็นข้า… เป็นข้าดูแลหลิงอวี๋ไม่ดี… จึงเกิดความผิดพลาดใหญ่หลวงครั้งนี้!”

เซียวหลินเทียนหลับตาลง ความรู้สึกผิดกัดกินหัวใจของเขาราวกับหนอน สมองเขาสับสนวุ่นวายไร้

แต่ก่อนเรียกพี่ใหญ่จ้าว เดี๋ยวนี้ก็เปลี่ยนชื่อเรียกทันที

“หลิงซวน ท่านอ๋องเรียกพบพระชายา โปรดให้พระชายาไปสักเที่ยว!”

“อ้อ ท่านอ๋องของพวกเจ้าอยากพบคุณหนูของพวกเรา คุณหนูก็ต้องไปอย่างว่าง่ายงั้นรึ?”

“ขออภัยด้วย คุณหนูของพวกเรามิว่าง มิไปเจ้าค่ะ!”

หลิงซวนยกมือหมายปิดประตู

จ้าวซวนเอื้อมมือยั้งประตูไว้มั่น เขามุ่นคิ้วเอ่ยว่า

“หยุดโวยวายเสีย! ท่านอ๋องมีเรื่องต้องคุยกับพระชายา เจ้าไปรายงานซะ!”

“นี่คือสิ่งที่คุณหนูต้องการ!”

หลิงซวนยิ้มหยันกล่าว “คุณหนูข้ากำลังหลับ บอกว่าไม่รับอนุญาตผู้ใดรบกวน! องครักษ์จ้าว โปรดอย่าทำข้าลำบากใจ!”

จ้าวซวนรู้สึกอักอ่วนเล็กน้อย เนื่องถ้อยคำเหล่านี้เป็นเฉาอี้กับจูเผิงกล่าวต่อหลิงอวี๋เมื่อคืน

บัดนี้หลิงซวนกำลังเอาคืนอย่างเหมือนกันเปี๊ยบ

พลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน (翻天覆地) เป็นสำนวนคือ การเปลี่ยนแปลงที่มหัศจรรย์