ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 490

ที่จริงท่านอดีตเสนาบดีแฝงกายอยู่ท้องพระโรงมานับหลายปี และสัญชาตญาณทางการเมืองอันเฉียบแหลมนั้นตนก็เทียบมิติด

ในเมื่อเขาพูดแบบนี้ หลิงอวี๋ก็มิกล้าชะล่าใจ

“ท่านปู่โปรดวางใจ กลับไปข้าจักช่วยหาคู่ให้หว่านเอ๋อร์โดยเร็วที่สุดเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋กล่าวปลอบใจ “ท่านปู่ท่านก็อย่าคิดมากเกินไป องค์จักรพรรดิทรงปราดเปรื่องพระองค์มิให้โอกาสพวกเขาแน่เจ้าค่ะ!”

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน เสียงผู้คุ้มกันของท่านอดีตเสนาบดีก็ลอยมาจากข้างนอก

“พระชายา ท่านรัฐทายาทส่งคนมาเชิญท่านไปพูดคุยขอรับ!”

หลิงอวี๋พลันลุกขึ้นเดินออกไปก็พบสาวงามแปลกหน้าผู้หนึ่งกำลังรออยู่หน้าประตูลานจวน

หัวใจหลิงอวี๋สั่นไหว นี่น่าจะเป็นกู่ซุ่ย!

นางตีหน้าตายพินิจพิจารณากู่ซุ่ยไปชั่วครู่

มีวัยยี่สิบกว่าปี เครื่องหน้างามวิจิตร แม้อาภรณ์ที่สวมจะพราวเสน่ห์ แต่ทั้งคนกลับดูไร้ความยั่วยวนที่เกินงามเลยเสียอย่างนั้น

“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ ข้ามาเชิญท่านตามคำสั่งของท่านรัฐทายาทเจ้าค่ะ กรุณาไปสักเที่ยวเถิดเจ้าค่ะ!”

กู่ซุ่ยโค้งคำนับหลิงอวี๋ พลันถอยหลังครึ่งก้าวเดินไปเป็นกับหลิงอวี๋

“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ กู่ซุ่ยสืบมาแล้วว่าช่วงนี้หลิงหลานมักพบปะกับหวางซือข้างนอกอยู่บ่อย ๆ เจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋มุ่นคิ้วน้อย ๆ นางลืมสนใจหลิงหลานไป เพราะเรื่องหลิงซินในช่วงนี้น่ะสิ

“แล้วรู้หรือไม่ว่าพวกนางคุยอันใดกันตอนพบหน้า?”

กู่ซุ่ยพูดอักอ่วน “มิรู้เจ้าค่ะ คุณหนูใหญ่ ข้าเป็นแค่อนุ หวางซือส่งนางรับใช้สองคนคอยแอบเฝ้าติดตามข้า ฉะนั้นข้าจึงมิกล้าบุ่มบ่ามเจ้าค่ะ!”

“ไม่เช่นนั้นท่านหานางรับใช้ใหม่ให้ข้าสักสองคนได้หรือไม่? สองคนนี้ข้าจะวางแผนให้ท่านรัฐทายาทสับเปลี่ยนพวกนางเสีย!”

“เอาสิ! วันหลังข้าขอให้เกิ่งเสี่ยวหาวส่งคนที่ฉลาดมาให้เจ้าสองคนแล้วกัน!”

หลิงอวี๋ถาม “มีสถานการณ์ใดผิดปกติอีกหรือไม่?”

กู่ซุ่ยยิ้มขมขื่นกล่าวว่า “แม้ตอนนี้ข้าเป็นที่โปรดปรานของท่านรัฐทายาท แต่ก็ไม่ดีที่จะบอกท่านรัฐทายาทโดยไร้หลักฐานเช่นกัน!”

หลิงอวี๋ขบคิดแล้วเอ่ยว่า “ปล่อยให้ข้าแก้ไขเรื่องนี้เสีย ข้าจะหาโอกาสเปิดโปงต่อหลิงเสียงเซิงเอง จนถึงคราวนั้นเจ้าแค่สร้างความบาดหมางเป็นพอ!”

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันก็พลันถึงลานเรือนของหลิงเสียงเซิงแล้ว

เมื่อหลิงเสียงเซิงเห็นหลิงอวี๋ใบหน้าก็พลันเคร่งขรึมทันที ตำหนิอย่างโกรธขึ้ง

“เจ้าลูกเลว จวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนมิต้อนรับเจ้า ทีหลังมิอนุญาตให้เข้ามาอีก!”

หลิงเสียงเซิงคาดหวังให้หลิงเยี่ยนออกเรือนกับองค์ชายเว่ย แต่องค์ชายเว่ยเป็นครอบครัวเดียวกันกับอ๋องอี้!

เขามิอยากให้องค์ชายเว่ยเข้าใจความสัมพันธ์ของตนกับอ๋องอี้ผิด!

หลิงอวี๋หัวเราะเคืองขุ่น

หลิงเสียงเซิงคิดว่าถ้าเขาได้อยู่ข้างองค์ชายเว่ย ตนก็ไม่จำเป็นแล้วงั้นหรือ?