ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 578

ฮูหยินลั่วกลัวจนรีบดึงลั่วอวี้จูไว้

ลั่วอวี้จูกล่าวทั้งร่ำไห้ว่า “มิใช่ท่านพ่อบงการนะเพคะ! เป็นตัวหม่อมฉันทำกระไรเลอะเลือนเอง! ท่านอ๋องอี้ หม่อมฉันขอขมาท่าน ได้โปรดปล่อยหม่อมฉันไปเถิดเพคะ!”

ฮูหยินลั่วก็กล่าวเช่นกัน “ท่านอ๋องอี้เพคะ เป็นหม่อมฉันสอนลูกมิถูกวิธี ไม่เกี่ยวกับสามีหม่อมฉันเลยเพคะ ท่านนั้นสุภาพใจดีพึงมีพระทัยกว้าง ได้โปรดยกโทษให้พวกเราเถิดเพคะ!”

ฮูหยินลั่วพลางดึงลั่วอวี้จูมาโขกหัวคำนับให้เซียวหลินเทียนด้วยกัน

ลั่วอวี้จูสำนึกผิดเต็มทรวง เหตุใดนางต้องพูดมากปากเสียด้วย!

เซียวหลินเทียนมองทั้งสองคนที่โขกหัวจนเลือดออกอย่างเฉยเมย พลางยิ้มหยันกล่าวคำ

“พวกเจ้าขอโทษผิดคนหรือไม่? พวกเจ้าล่วงเกินพระชายาของข้า คนที่จำเป็นต้องขอโทษก็คือนาง!”

“วันนี้ อาอวี๋ของข้าไม่ยกโทษให้พวกเจ้า พวกเจ้าก็โขกหัวคำนับตรงหน้าข้าให้ตายไปเสีย เพราะข้าก็ไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเช่นกัน!”

เซียวหลินเทียนพูดอย่างไร้ความปรานี “อาอวี๋ สิทธิ์การลงโทษเป็นของเจ้า! แม้เจ้าหมายฆ่าพวกนาง ข้าก็จะสนับสนุนเจ้าเช่นกัน!”

ทุกคนตะลึงตาค้าง นี่ท่านอ๋องอี้กำลังหนุนหลังพระชายาอ๋องอี้งั้นหรือ?

ช่างเป็นน้ำเสียงเด็ดขาดยิ่งนัก!

หลิงอวี๋รู้สึกอบอุ่นหัวใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เนื่องเพิ่งจะมีคนมากมายอยากขอความเมตตาเพื่อลั่วอวี้จู แม้ตนจะลงโทษลั่วอวี้จูตามกฎก็ตาม แต่ก็จะได้ฉายาว่าโหดร้ายใจดำอยู่ดี

อย่างไรก็ตามหลังจากที่เซียวหลินเทียนพูดไปเช่นนี้ ผลลัพธ์ก็แปรผันทันที!

เซียวหลินเทียนคือท่านอ๋องเป็นถึงขั้นองค์ชาย การที่เขาปกป้องพระชายาของตนนั้นสามารถยืนหยัดได้ ถึงแม้จะไปถึงหูองค์จักรพรรดิก็ตาม!

ท้ายที่สุดแล้วคนที่ลั่วอวี้จูฉีกหน้าก็คือพระชายาอ๋องอี้ มิใช่ใครที่ไหน!

การที่ไม่ประหารชีวิตนางทันที นั่นถือว่าเซียวหลินเทียนใจกว้างมากแล้ว!

ฮูหยินลั่วขวัญหนีดีฝ่อในบัดดล

หากเรื่องนี้ปะทุขึ้น คาดว่าสามีของตนคงยอมสละลั่วอวี้จูกับนางเนื่องไม่อยากล่วงเกินอ๋องอี้!

หลังจากที่ฮูหยินลั่วชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้ว นางก็ขออภัยโทษต่อหลิงอวี๋โดยมิรอช้า

“พระชายาอ๋องอี้ ข้าขอโขกหัวคำนับขอขมาท่าน ท่านนั้นสุภาพใจดีพึงมีจิตใจกว้าง โปรดอย่าคิดหยุมหยิมกับเราเลย ได้โปรดปล่อยข้ากับจูเอ๋อร์ไปเถิดเจ้าค่ะ!”

“หากมิใช่เพราะมีจิตใจอันจันทร์กระจ่าง ครั้นแล้วจะกระทำเรื่องที่โอบอ้อมอารีเช่นนี้ได้หรือ!”

คำวิจารณ์ที่พระชายาผิงหนานกล่าวต่อพระชายาอ๋องอี้ทำให้คนโดยรอบจำบทเพลง {สู้พายุ} อันทรงพลังของหลิงอวี๋ขึ้นได้ ครั้นแล้วทุกคนต่างพยักหน้าตาม ๆ กัน

“ใช่แล้ว! พระชายาอ๋องอี้ใจกว้างดั่งแม่น้ำ ไฉนต้องไปทะเลาะกับสองแม่ลูกฮูหยินลั่วผู้ด้อยปัญญานั้นด้วยเล่า!”

“สิ่งที่นางต้องการตั้งแต่ต้นจนจบก็แค่ความยุติธรรมเท่านั้น!”

ยังมีคนอดซุบซิบนินทาไม่ได้ “เป็นพระชายาเหมือนกัน ทว่าพระชายาอ๋องอี้ไม่เพียงยิ่งใหญ่สง่าในด้านดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์และการวาดภาพเท่านั้น แม้แต่การรับมือกับคนยังเป็นเช่นนี้ด้วย ในทางกลับกันพระชายาคัง… ไม่ว่าจะเป็นด้านดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์ การวาดภาพหรือการรับมือกับคนก็มักจะมีกิริยากระโดกกระเดกอยู่เสมอ…”

“ไม่แปลกใจเลยว่า เหตุใดตอนแรกท่านอ๋องอี้จึงทรงเลือกพระชายาอ๋องอี้ไม่ใช่พระชายาคัง…”

ในไม่ช้าเสียงวิพากษ์วิจารณ์ด้านนี้ก็แผ่มาถึงหูจ้าวเจินเจินเรียบร้อย นางกำหมัดแน่นเพื่อระงับความโกรธแค้นในหัวใจ

หลิงอวี๋ เจ้ารอข้าก่อนเถอะ!

ความอัปยศในวันนี้ ข้าจะสนองคืนเป็นสองเท่าแน่นอน!