ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 666

“ได้สิ!”

หลิงอวี๋พยักหน้าและเห็นว่าเซียวหลินเทียนยังมีเรื่องต้องจัดการ เขาจึงพาหลิงซวนกลับไปก่อน

ระหว่างทาง หลิงอวี๋หันรถม้าไปยังภัตตาคารจี๋เสียง และไปหาเกิ่งเสี่ยวหาว

ครั้งนี้ไม่รู้ว่าวัตถุดิบทางยาในสถาบันแพทย์หลวงจะเพียงพอหรือไม่ หลิงอวี๋เขียนใบเทียบยาและขอให้เกิ่งเสี่ยวหาวรวบรวมยาให้นางตามใบเทียบยา

เกิ่งเสี่ยวหาวได้รับเงินที่เขาถูกโกงกลับมาและรู้สึกอารมณ์ดีขึ้น เมื่อได้ยินหลิงอวี๋ขอให้ช่วยเรื่องยา เขาก็ตบหน้าอกตนเองแล้วพูดว่า

“ท่านพี่ หาได้ต้องกังวลไม่ ข้าจะไปหาซื้อตัวยาเหล่านี้มาให้ท่านโดยเร็วที่สุด! การเดินทางของท่านในครั้งนี้นับว่าอันตรายมาก เช่นนั้นโปรดรักษาตัวด้วย!”

“ข้าจะพึงระวังไว้!”

หลิงอวี๋มอบหมายทิศทางการผลิตของโรงงานยาให้กับเกิ่งเสี่ยวหาว และกล่าวว่า

“ตระกูลจ้าวถูกฉ้อโกงเงินเป็นจำนวนมาก แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีหลักฐานที่จะเอาผิดเจ้า แต่เจ้าต้องระวังมิให้พวกเขาแก้แค้นเจ้าทีหลังได้!”

“เสี่ยวห่าว เจ้ายังมิได้ตกแต่งหอริมธาราเลยหรือ?”

เกิ่งเสี่ยวหาวพูดด้วยความโกรธ “จ้าวเฉียงฮี๋วเสแสร้งได้ค่อนข้างดี แต่ข้ามิชอบคนแบบเขาเลยจริง ๆ!”

หลิงอวี๋ใจสั่นและพูดว่า “เรากำลังจะไปชายแดน และเจ้าก็ต้องฝึกฝนให้ข้าด้วย คืนนี้มาจัดงานเลี้ยงที่หอริมธารากันเถอะ!"

“ข้าจะหาคู่หูให้เจ้าสองคน หากมีพวกเขาอยู่ แม้เราจะจากไปแล้ว ตระกูลจ้าวก็จะมิกล้าแตะต้องเจ้า!”

เกิ่งเสี่ยวหาวเชื่อฟังคำแนะนำของหลิงอวี๋ เมื่อฟังจบเขาก็พูดขึ้นว่า “ท่านพี่ ท่านว่าอย่างไรข้าก็ว่าอย่างนั้น!”

“ตอนนี้ข้ามิได้ทำเงินจากภัตตาคารแล้ว ข้าแค่อยากขายให้ผู้อื่น แต่พวกเขามิกล้ารับช่วงต่อ ข้าก็เลยทำได้แค่ฝืนใจทำต่อไปเท่านั้น!”

ก่อนที่นางจะหาคู่หูให้กับเกิ่งเสี่ยวหาว หลิงอวี๋ต้องคำนึงถึงเรื่องนี้ด้วย!

หลังจากตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว หลิงอวี๋ก็กลับไปเตรียมการ

หลังจากผ่านประสบการณ์จากพี่น้องชิวเหวินซวนมาเช่นนั้น เซียวหลินเทียนก็ได้ขอให้ท่านจินต้าตรวจสอบภูมิหลังของสองแม่ลูกอย่างละเอียดแล้ว

เมื่อไม่มีอะไรน่าสงสัย เช่นนั้นเซียวหลินเทียนจึงวางใจ

“หลิงอวี๋ ดีที่เจ้าพาพวกเขามาที่นี่ ไม่เช่นนั้นหากเรารีบร้อนจากไป โดยไร้คนที่ไว้ใจได้คอยดูแลตำหนัก เราคงมิอาจจากไปได้อย่างสบายใจนัก!”

“ถือเป็นหน้าที่ที่หม่อมฉันควรทำมิใช่หรือ? เหตุใดท่านต้องสุภาพเช่นนี้?”

หลิงอวี๋พูดด้วยรอยยิ้ม "วันนี้หม่อมฉันจะให้องครักษ์ฝ้าตำหนักสักสองสามคน ส่วนคนที่เหลือจะไปยังหอริมธาราเพื่อทานอาหาร! หม่อมฉันจะขอให้ภัตตาคารจี๋เสียงส่งอาหารมาให้พวกเขาเองเพคะ!”

“รีบไปเปลี่ยนอาภรณ์เถอะ เสร็จแล้วเราจะได้ออกเดินทางกัน!”

“เพคะ!”

เซียวหลินเทียนไม่ต้องกังวลอีกต่อไป และรู้สึกดีขึ้นแล้ว เขาขอให้ลู่หนานจัดองครักษ์ประจำการ จากนั้นจึงเปลี่ยนอาภรณ์และพาคนรับใช้ในตำหนักอ๋องอี้ไปยังหอริมธาราเพื่อร่วมงานเลี้ยง