ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 744

เมื่อเห็นมีดบนคอของเถาจื่อ หลี่ว์จงเจ๋อก็ตะคอกออกมาด้วยความโกรธ

“หยางหมิง เจ้ามีความผิดแล้ว! พระชายาของเรามาตรวจพวกเจ้าด้วยเจตนาดี มิคิดเลยว่าพวกเจ้าจะคิดจับพระชายาเป็นตัวประกันไม่ว่าตั้งใจหรือจงใจจริง ๆ!”

“พวกเจ้ามีเจตนาชั่วร้าย นี่คิดจะไปลอบสังหารท่านอ๋องรึ?”

หยวนเจี้ยนตะโกนร่วมด้วย “พี่น้องทุกคน เราต้องมิปล่อยให้พวกเขาทำสำเร็จ! ทุกคนลุย!”

องครักษ์ที่เขาพามาก็รีบพุ่งเข้ามา และหยางหมิงก็ตะโกนขึ้น “พวกเจ้ามิต้องการชีวิตของพระชายาอ๋องอี้แล้วใช่หรือไม่? หากกล้าก้าวเข้ามาอีกก้าวหนึ่ง พวกเราจะฆ่านางเสีย!”

เถาจื่อจงใจปล่อยให้คนของหยางหมิงจับนางไว้ นางเองก็ร่วมมือด้วยเพราะหลิงอวี๋อยากให้หยางหมิงมีความผิดลอบสังหารพระชายา

เมื่อเห็นว่าหยางหมิงจับตัวไป เถาจื่อก็แสร้งทำเป็นหวาดกลัวยืนไม่นิ่ง เซไปข้าง ๆ แล้วกรีดร้อง

“ช่วยด้วย พวกเขาจะลอบสังหารข้า ช่วยด้วย ฆ่าพวกเขาที!”

เถาจื่อจงใจให้โดนปลายมีดของผู้คุ้มกันตอนที่ล้มลง ที่คอจึงมีรอยเลือดปรากฏขึ้น

ขณะที่นางยังโซเซอยู่นั้นก็สะดุดเท้าของผู้คุ้มกันจนเขายืนไม่มั่นคงแล้วล้มลง

เถาจื่อใช้โอกาสนี้เคลื่อนออกจากระยะการโจมตีของผู้คุ้มกันนั้น

เมื่อหยวนเจี้ยนเห็นว่าเถาจื่อพ้นมาแล้ว เขาก็รีบวิ่งเข้าไปแทงเข้าที่หน้าอกของผู้คุ้มกันโดยไม่รีรอ

“ปกป้องพระชายา!”

พวกองครักษ์จึงรอบเถาจื่อกับหลิงอวี๋ไว้

หลี่ว์จงเจ๋อชี้ไปที่หยางหมิงแล้วตะโกน “เขาจะลอบสังหารพระชายาอ๋องอี้ จัดการเขาเสีย!”

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี หยางหมิงจะหนีแต่ถูกองครักษ์คนหนึ่งเข้ามาฟันขาของเขา

คนที่หยางหมิงพามารีบเข้ามาพยายามแย่งชิงหยางหมิงกลับไป ทั้งสองฝ่ายต่างมิยอมแพ้กัน และเริ่มการต่อสู้กันอย่างชุลมุนที่หน้ารั้วกั้นนั้น

หลี่ว์จงเจ๋อหาได้สนใจไม่ ร่วมมือกับหยวนเจี้ยนแย่งชิงหยางหมิงออกมา

ขณะที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด ก็ได้ยินเสียงตะโกน “หยุด!”

หลิงอวี๋เห็นว่าพวกองครักษ์หลายคนที่ปกป้องนางต่างล้มลงไปก็กังวลมาก เหตุใดเซียวหลินเทียนยังมิกลับมาอีก?

หากพวกเขาบุกเข้ามาอย่างอิสระเช่นนี้ เช่นนั้นข้าหลวงเว่ยโจวก็สามารถกล่าวหาพวกเขาในความผิดอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ!

“ข้าหลวงหยาง หยุดก่อน! พวกเราเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านอ๋องอี้จริง ๆ ที่เจ้าให้ทหารฆ่าพวกเรา เจ้าคิดจะทำการกบฏหรือ?”

ท่านจินต้าตะโกนอย่างโมโห “ข้ามีหนังสือขององค์จักรพรรดิ เจ้ามิตรวจสอบ ... "

มิทันที่ท่านจินต้าจะพูดจบ พวกเจ้าหน้าที่ทหารก็รีบวิ่งเข้ามาและฟันดาบใส่เขา

ท่านจินต้าหลบไม่ทันจึงถูกฟันที่ขา จากนั้นเขาก็เซและล้มลงไปบนพื้น

ผู้คุ้มกันคนหนึ่งเห็นดังนั้น เขาก็เข้าไปฟันที่หน้าอกของท่านจินต้าด้วย...

“ท่านจินต้า...”

หลี่ว์จงเจ๋อเห็นดังนั้นก็ร้องเรียกออกมา แล้ววิ่งไปหาเขาอย่างมิสนใจอะไรทั้งนั้น...