ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 745

“บังอาจ!”

เสียงตะโกนดังขึ้นพร้อมกับเสียงกีบม้า ยังมิทันที่ทุกคนจะได้ตอบสนองอะไร ลูกธนูอันแหลมคมก็ยิงไปพร้อมเสียงที่ผ่านอากาศมา

ท่านจินต้ากำลังคิดว่าเขากำลังจะตาย แล้วก็รู้สึกได้ว่าเลือดสด ๆ สาดไปทั่วใบหน้าของตน

เขาเงยหน้ามองก็เห็นว่าผู้คุ้มกันที่กำลังจะฆ่าตนมีลูกธนูปักอยู่ในดวงตาของเขา มันทะลุจากเบ้าตาไปทางด้านหลังหัว

“หยางจื้อฟาง เจ้าจะก่อกบฏรึ? กล้าดีเยี่ยงไรมาฆ่าคนของข้า! ผู้ใดมันให้ความกล้าหาญนี้แก่เจ้า!”

เซียวหลินเทียนควบม้ากีบขาวเข้ามาพลางยกดาบ เจ้าหน้าที่ทหารกับผู้คุ้มกันของตระกูลหยางที่วิ่งเข้ามาอยู่ด้านหน้าสุดก็ล้มลงไปทีละคน

“ทุกคนหยุด ใครกล้าลงมืออีกจะถือว่าเป็นการกบฏ และจะถูกสังหารทั้งหมด!”

เสียงตะโกนของเซียวหลินเทียนดังก้องไปทั่วฟ้า พร้อมด้วยหัวมนุษย์ที่เปื้อนเลือดบนปลายดาบของเขา ทำให้คนที่อยู่ในที่นั้นนิ่งค้างไปทันที

ทันทีที่หยางจื้อฟางเห็นเซียวหลินเทียนปรากฏตัว ก็รู้เลยว่าแผนของพวกเขาล้มเหลว

หยางจื้อฟางตะโกนทันที “หยุด!”

ทั้งสองฝ่ายที่กำลังต่อสู้กันต่างหยุด และมองเซียวหลินเทียนอย่างต่างคนต่างคิด

คนที่อยู่ฝั่งของหลี่ว์จงเจ๋อถอนหายใจโล่งอก ท่านอ๋องอี้มาถึงทันเวลาพอดี หากข้าหลวงเว่ยโจวลงมืออีกครั้งก็จะเป็นการกบฏ!

พวกเขาสามารถฆ่าพวกนั้นได้อย่างสมเหตุสมผล!

หยางจื้อฟางกับหยางต้าหู่รู้สึกท้อ โอกาสที่ดีเช่นนี้ถูกทำลายลงด้วยการปรากฏตัวของท่านอ๋องอี้แล้ว

“เกิดเรื่องอันใดขึ้น? หยางจื้อฟาง เจ้ามาเจ่าจวงมิมารายงานข้า แล้วส่งคนมาโจมตีตามอำเภอใจ ทั้งยังฆ่าคนของข้าอีก เจ้าคิดจะกบฏรึ?”

เซียวหลินเทียนโกรธจนเลือดขึ้นหน้าที่เห็นองครักษ์หลายคนนอนจมกองเลือดอยู่

เขาตกใจกับความขวัญกล้าของคนกลุ่มนี้ ร่วมมือกับแคว้นศัตรูแล้วยังกล้าหยิ่งผยองเช่นนี้อีก มิเห็นหัวเขาเลยใช่หรือไม่?

หยางจื้อฟางคิดคำโต้แย้งของเขาไว้แล้ว หลังจากได้ยินดังนั้นก็ก้าวเข้าไปแล้วเอ่ย

“ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมหรือจะกล้ากบฏ กระหม่อมได้ยินจากชาวบ้านว่ามีกลุ่มอันธพาลสังหารคนมิเลือกหน้า จึงนำคนมาที่นี่เพื่อจับกุมพวกเขาพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนพูดมิออกพลางมองหยางจื้อฟางอย่างอึมครึม

หากตนกลับมามิทัน หลิงอวี๋กับคนอื่น ๆ จะต้องตายด้วยน้ำมือของหยางจื้อฟางเป็นแน่

แต่บีดนี้ แม้ตนจะรู้แผนการสมรู้ร่วมคิดของหยางจื้อฟางแล้ว เขาก็มิสามารถเปิดโปงหยางจื้อฟางได้

กองทัพของพวกเขาอาจจะฝ่าออกไปได้ แต่ชาวบ้านที่เหลือเล่า?

ยังมีครอบครัวของหยางเม่าอีก พวกเขาจะสามารถพาคนเหล่านี้ฝ่าออกไปด้วยกันได้หรือ?

เสี่ยวอู่ตายเพื่อปกป้องพวกเขาแล้วเขาจะทนปล่อยให้ครอบครัวของเสี่ยวอู่ถูกหยางจื้อฟางสังหารได้เยี่ยงไร!

“แม่ทัพหลี่ว์ ในเมื่อข้าหลวงหยางบอกว่ามันเป็นการเข้าใจผิด เช่นนั้นก็ช่างเถิด!”

เซียวหลินเทียนรู้สึกเสียใจที่พูดเช่นนี้ แต่เพื่อที่จะไม่ทำให้ผู้บริสุทธิ์เหล่านี้ต้องมาเดือดร้อน เขาทำได้เพียงอดทนไว้ก่อนเท่านั้น

รอให้ระดมคนของแม่ทัพกู่มาช่วยเหลือก่อน เขาจะทำให้หยางจื้อฟางกับตระกูลหยางชดใช้ให้กับชีวิตขององครักษ์เหล่านี้ที่ต้องตายอย่างมิยุติธรรม!