ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 876

ยังมิทันที่ท่านอ๋องเฉิงจะถูกเรียกเข้าวัง ขันทีเซี่ยก็หาคนไปรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นในตำหนักฮองเฮาเว่ยให้ไทเฮาทราบอย่างเงียบ ๆ

ไทเฮาเหลียงหัวเราะเยาะ “หลิงอวี๋ยังมิถูกตัดสินลงโทษเลยนะ! คนพวกนี้ก็รีบเร่งที่จะทำลายนางเสียแล้ว! คิดว่าข้าตายไปแล้วจริง ๆ รึ?”

แม่นมเว่ยถอนหายใจพลางเอ่ย “พระชายาอ๋องอี้ผู้นี้ดูเป็นคนฉลาด ไฉนนางจึงตกไปในอุบายของผู้อื่นมากมายถึงเพียงนี้ได้เล่าเพคะ!”

ไทเฮาเหลียงยังเอ่ยด้วยความโกรธ “เด็กผู้นี้ทำอะไรตามใจเกินไป! นางฟังคำพูดของข้าแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา!”

“ก่อนหน้านี้ข้าเคยเตือนนางแล้ว ให้นางมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเทียนเอ๋อร์เข้าไว้ แต่เจ้าคิดว่านางคำนึงถึงคำพูดของข้าหรือไม่เล่า?”

นางกำนัลอาวุโสไป่ซุ่ยได้รับความกรุณาจากหลิงอวี๋มามิน้อย หลังจากได้ยินสิ่งนี้ นางก็ยิ้มพลางเอ่ย “ไทเฮาเพคะ ไทเฮาเอ่ยเช่นนี้อาจเป็นการใส่ความพระชายาอ๋องอี้หนาเพคะ!”

“ก่อนหน้านี้ท่านเสนอให้นางรักษาขาของท่านอ๋องอี้มิใช่หรือ? ดูท่านอ๋องอี้สิเพคะ ตอนนี้เขาสามารถยืนขึ้นได้แล้วมิใช่หรือ?”

“บ่าวคิดว่าเหตุผลที่พระชายาอ๋องอี้มิได้ร่วมห้องกับท่านอ๋องอี้อาจเป็นต้องการการรักษา! ไทเฮาทรงคิดดูเถิดเพคะ ก่อนหน้านี้ท่านอ๋องอี้มิสามารถยืนขึ้นได้ ทุกครั้งที่เข้ามาในวังก็ดูสีหน้ามิดีนัก บางทีมันอาจส่งผลกระทบต่อส่วนนั้นด้วย...”

ไป่ซุ่ยหน้าแดงขณะที่นางเอ่ย

ไทเฮาเหลียงจ้องมองนาง พลางดุยิ้ม ๆ “เจ้าเป็นสตรีที่ยังมิได้ออกเรือน เจ้าเอ่ยเรื่องเช่นนี้มิกลัวว่าผู้อื่นจะหัวเราะหรือไร!”

ไป่ซุ่ยหัวเราะเหอะ ๆ “ไทเฮาเพคะ บ่าวแค่กังวลแทนพระชายาอ๋องอี้มิใช่หรือ? ตอนนี้นางถูกขังอยู่ในคุกของราชสำนักฝ่ายใน มิสามารถอธิบายตัวเองได้ ก็เลยพูดอะไรไปตามที่คิดเพคะ!”

“นอกจากนี้ บ่าวยังกังวลแทนไทเฮาด้วยเพคะ! หากองค์จักรพรรดิตัดสินให้ท่านอ๋องอี้หย่ากับพระชายาอ๋องอี้ก่อนในตอนนี้ เช่นนั้นหากวันมะรืนพระชายาอ๋องอี้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนางได้ ไทเฮาจะมิสูญเสียหลานสะใภ้ผู้กตัญญูไปหรือเพคะ?”

“องค์จักรพรรดิตรัสคำไหนคำนั้น ถึงเวลานั้นคงมิสามารถให้พระชายาอ๋องอี้แต่งงานกับท่านอ๋องอี้ได้อีกครั้งเพคะ!”

ไทเฮาเหลียงสีหน้ามืดมนลงเมื่อเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ไป่ซุ่ยพูดถูก

ฮองเฮาเว่ยกับพระชายาหรงคงกังวลว่า หลิงอวี๋จะสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนได้ จึงอยากรีบตัดทางหนีทีไล่ของหลิงอวี๋ไปเสีย

แต่หากนางพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนางแล้วกลับพบว่าตนถูกหย่าร้าง หลิงอวี๋จะต้องออกจากเมืองหลวงหรือแม้แต่ออกจากฉินตะวันตกไปอย่างแน่นอน!

เช่นนี้ หากราชวงศ์เผชิญกับโรคระบาดหรือเรื่องที่คล้ายกันอีกในภายภาคหน้า พวกเขาจะยังหวังให้หลิงอวี๋ช่วยเหลือได้หรือ?

ไทเฮาเหลียงยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดจักรพรรดิอู่อัน ลูกชายผู้นี้ถูกสตรีสองคนยั่วยุจนมิคำนึงถึงแคว้นของตนแล้วหรือ?

“แม่นมเว่ย เจ้าเอาคำสั่งของข้าไปถ่ายทอดให้องค์จักรพรรดิฟัง แล้วถามเขาว่าเขารู้หรือไม่ว่าการทุบหม้อข้าวมันหมายความเยี่ยงไร?”

ไทเฮาเหลียงเอ่ยด้วยความโกรธ “โรงงานยาของหลิงอวี๋ช่วยองค์จักรพรรดิประหยัดเงินไปได้ตั้งมากมาย มีส่วนช่วยแคว้นฉินตะวันตกได้ก็ตั้งมาก!”

“หากได้รับการยืนยันว่า นางฆ่าจ่างหนิงจริง ๆ จะทุบตีหรือฆ่านางข้าจะมิสนใจ เพราะนั่นเป็นความผิดที่นางควรได้รับ!”

“แต่หากคิดจะลงโทษนางเสียก่อนที่เรื่องที่เกิดขึ้นจะกระจ่างชัด ข้าไม่มีวันเห็นด้วยเด็ดขาด!”