ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1133
ราวกับฟ้าผ่าเปรี้ยงปร้าง!
ดังสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วจัตุรัส!
เมื่อได้ยินเสียงนั้น ทุกคนพลันเงยหน้ามองด้วยความตกใจ
มีคนอยากท้าดวลกับหรงซิวอย่างนั้นหรือ!?
แต่พอเห็นโฉมหน้าของผู้มาใหม่ เหล่าผู้อาวุโสต่างก็ทำหน้าเอือมระอา
ที่แท้ก็เขานี่เอง…
เช่นนั้นก็ไม่แปลกใจแล้ว
ศิษย์รุ่นพี่บางคนจำเขาได้ แล้วอุทานเสียงดังลั่น
“ยินชูหลี่!? นี่เขาเลิกเก็บตัวแล้วหรือ!?”
เหล่าคนที่มองดูอยู่พลันได้สติ
“ยินชูหลี่? จอมยุทธ์ผู้ครองอันดับคนนั้นน่ะหรือ!?”
“เป็นเขาแน่ๆ! เขาไม่ได้ออกมาด้านนอกนานแล้ว ข้าได้ยินว่าเขาเอาแต่เก็บตัวแล้วฝึกฝนเพียงลำพัง ไม่คิดเลยว่าวันนี้เขาจะโผล่หน้าออกมา!”
“แล้วมันแปลกตรงไหนกัน? เจ้าไม่ได้ยินหรือว่าเขากำลังจะท้าแข่งกับหรงซิว?”
“หลังจากนี้ คงจะมีการแสดงสนุกๆ เกิดขึ้นเป็นแน่!”
…
ยินชูหลี่ยืนลอยตัวอยู่บนอากาศ พร้อมกับหอกสีเงินในมือ
บนหอกสีเงินด้ามนั้น ปรากฏลวดลายอักขระสีน้ำเงินเข้มหลายเส้นตวัดพันสอดประสานกัน ไล่ตั้งแต่ปลายหอกจนไปบรรจบกันที่ด้านบน แล้วก่อตัวขึ้นเป็นหัวหอกสีน้ำเงินที่แหลมคม
หากมองจากระยะไกล มันจะดูเหมือนมังกรสีเงินสีน้ำเงินที่เต็มไปด้วยพลังปราณอันล้นหลาม
เขาสวมชุดจิ้นจวง[1] สีดำ ร่างกายสูงใหญ่ และแผ่นหลังเหยียดตรง
ใบหน้าเหลี่ยมคมเห็นสันกรามชัด ผิวสีน้ำตาลเข้มเกรียมแดด และดวงตาเรียวยาวดูเฉี่ยวคมดุจใบมีด
ประหนึ่งว่าหากได้สบตากับเขา จักต้องถูกสายตาคู่นั้นแทงทะลุหัวใจเป็นแน่ มิหนำซ้ำยังดูปราดเปรื่องเสมือนมองความคิดความอ่านของคนอื่นได้ทะลุปรุโปร่ง
ยามนี้สายตาของเขาจับจ้องไปยังหรงซิวที่ยืนอยู่บนหอระฆังบูรพกษัตริย์!
แม้นว่าใบหน้านั้นยังคงเรียบเฉย ทว่าในดวงตาอันลึกล้ำคู่นั้นกลับเต็มจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้อันร้อนแรงที่กำลังลุกโชนขึ้นมาอย่างฉุดไม่อยู่!
ทุกคนล้วนสัมผัสได้ว่าเขากระเหี้ยนกระหือรืออยากแข่งขันกับหรงซิวมากแค่ไหน!
ลมปราณบนร่างของเขาหนักแน่นและคมกริบยิ่งกว่าหอกสีเงินนั่นเสียอีก!
คนบางคนเกิดมาเพื่อสู้!
และชัดเจนว่ายินชูหลี่คือคนประเภทนั้น!
ยามนี้ไม่ว่าสิ่งใดก็ไม่สำคัญแล้ว
เพราะตอนนี้สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวของเขาก็คือ
เอาชนะหรงซิวให้ได้!
…
ทุกสายตาล้วนมองไปทางหรงซิว
ทั้งอยากรู้อยากเห็น ประหลาดใจ คาดหวัง และวิตกกังวล…
เห็นได้ชัดว่าทุกคนต้องการเห็นปฏิกิริยาโต้ตอบของหรงซิว
นอกจากนี้ พวกเขาก็อยากดูให้รู้เช่นเห็นชาติกันไปเลยว่า จอมยุทธ์ผู้ครองอันดับหนึ่งในงานประลอง
ชิงอวิ๋นนั้น แข็งแกร่งขนาดไหนกันเชียว!
อีกสาเหตุก็เป็นเพราะหรงซิวออกไปสำนักวิชาหลายปีแล้ว
แต่ตอนนี้จู่ๆ เขากลับปรากฏตัวขึ้นที่นี่ แน่นอนว่าทุกคนย่อมอยากเห็นกับตาว่าเขาเก่งกาจอย่างที่ร่ำลือจริงๆ หรือไม่
ทว่าผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนพลันกล่าวแทรกเสียก่อน
“ชูหลี่ ครานี้หรงซิวกลับมาจัดการธุระ มิใช่…”
“ข้ารับคำท้าของเจ้า”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนพูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกหรงซิวขัดจังหวะเข้าให้
บนใบหน้าอันเย่อหยิ่งราวปีศาจผู้สูงศักดิ์นั้นไร้ซึ่งคลื่นอารมณ์ใดๆ ดวงตาและหางคิ้วเรียวงามปรากฏรอยยิ้มจางๆ ราวมิได้จริงจังกับเรื่องนี้มากนัก
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
“หรงซิว แต่เจ้าไม่ว่าง…”
“ใช้เวลาไม่นานหรอกขอรับ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...