ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1206

เมื่อสิ้นเสียงนั้น สีหน้าของทุกคนภายในห้องก็เปลี่ยนไป แล้วหันไปมองทางผู้อาวุโสวั่นเจิงด้วยสายตาประหลาดใจ

นี่มันคำถามบ้าอันใดกันแน่!

ตอนนี้ให้เจ้าคิดเรื่องบทลงโทษไม่ใช่หรือ ใครให้เจ้าถามคำถามนี้กัน?

“อะแฮ่ม!”

ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนกระแอมไอออกมาเสียงดัง แล้วขยิบตาให้กับเขา

…ระวังหน่อย! นี่จะทำอันใดน่ะ!

ผู้อาวุโสวั่นเจิงเข้าใจ

แต่ก็ไม่อยากสนใจ

ตอนนี้ในสมองของเขาเต็มไปด้วยเรื่องที่หรงซิวเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้

หรงซิวสอนเขา จากนั้นเขาก็สามารถทำเป็นเลย!

หากต้องการจะทะลวงค่ายกลของสำนัก อย่างน้อยจะต้องเป็นปรมาจารย์ด้านค่ายกลระดับเก้า!

ซึ่งนั่นไม่ได้หมายความว่า ฉู่เยว่ผู้นี้เป็นปรมาจารย์ด้านค่ายกลระดับเก้าหรอกหรือ?

เขายังไม่ได้ทะลวงด่านเซียนหมอระดับเก้าเลย! เหตุใดเขาถึงกลายเป็นปรมาจารย์ด้านค่ายกลระดับเก้าได้ล่ะ?

นี่มันเรื่องอันใดกันแน่?

ผู้อาวุโสวั่นเจิงมีศิษย์ที่ตนเองอบรมอย่างบากบั่น พากเพียร แต่สุดท้ายเลี้ยงดูเขาในทางที่ผิด

ในตอนนั้นเองเขาก็สงสัยว่าตัวเองนั้นได้เลี้ยงดูศิษย์แทนที่ปรมาจารย์ค่ายกลหรือไม่!

“เจ้าเด็กน้อย รีบพูดขึ้นสิ!”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

เหตุใดอาจารย์ถึงสามารถหาจุดบอดได้เสมอเลย?

ในที่สุดผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนก็พูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“คือว่า…วั่นเจิงอ่า ตอนนี้พวกเรากำลังพูดเรื่องการจัดการแก้ปัญหาของเขา เรื่องนี้เจ้าค่อยไปถามอีกที…”

“ไม่ต้องหรอก! ถามก็ถามแล้ว! รอฟังก่อนว่าเด็กคนนี้จะพูดอย่างใด!”

น้ำเสียงที่ดังขึ้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และดีใจ

แต่ผู้พูดกลับไม่ใช่ผู้อาวุโสวั่นเจิง

แต่เป็น…

“ฮวาเฟิง เจ้าจะมาเข้าร่วมเรื่องเหล่านี้เหตุใด!”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงเห็นแววตาที่เปล่งประกายของผู้อาวุโสฮวาเฟิง เขาจะเดาไม่ออกเลยหรือว่าอีกฝ่ายนั้นคิดอันใดอยู่!

“นี่คือลูกศิษย์ของข้า เจ้าไม่ต้องมายุ่ง!”

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงหัวเราะคิกคัก

“ถูกต้องตอนนี้เขาเป็นลูกศิษย์ของเจ้า แต่ในสำนักไม่ได้บอกว่าศิษย์จะต้องกราบอาจารย์เพียงคนเดียวไม่ใช่หรือ? แล้วอีกอย่าง คำถามนี้เจ้าก็เป็นคนถามขึ้นมาก่อน พวกเรามาฟังคำตอบด้วยกันไม่ได้หรือไง?”

เหอะ!

เมื่อครู่นี้เหตุใดเขาถึงคิดไม่ถึงกันนะ!

มัวแต่สงสัยว่าเด็กคนนี้ทะลวงค่ายกลได้อย่างใด คาดไม่ถึงว่าจะลืมเรื่องนี้ไปจริงๆ

หลังจากที่วั่นเจิงถามคำถามนั้นไปแล้ว เขาก็เพิ่งดึงสติกลับมาได้

ใช่แล้ว!

เด็กคนนี้สามารถทำเรื่องเช่นนั้นออกมาได้ นั่นหมายความว่าเขามีพรสวรรค์ด้านค่ายกลที่ไม่ธรรมดาเลยน่ะสิ!

ก่อนหน้านี้ตอนที่รับเขาเข้ามา เหตุใดถึงไม่มีความคิดที่จะทดสอบเลยนะ?

โชคดีที่ตอนนี้ยังไม่สายเกินไป!

เขาเพิ่งเข้าสำนักได้ไม่ถึงเดือน หลังจากนี้ยังมีเวลา!

…

บรรยากาศที่เคร่งเครียดผ่อนคลายลงเล็กน้อย

สายตาของผู้อาวุโสด้านค่ายกลจำนวนไม่น้อยมองฉู่หลิวเยว่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ผู้อาวุโสวั่นเจิงก็เห็นเช่นกัน

เขารู้สึกปวดหัวอย่างมาก

เขากำลังคิดว่าจะกำจัดคนเหล่านี้ออกไปอย่างใด และตอนนั้นเองที่ความคิดที่ไม่ควรมี ปรากฏขึ้นในสมอง ฉู่หลิวเยว่ก็พูดขึ้น

“เปล่า”

นางส่ายหน้า แล้วพูดออกมาอย่างตั้งใจ

“ที่ศิษย์สามารถเข้าใจค่ายกลนั้นได้อย่างรวดเร็ว และลึกซึ้ง เป็นเพราะศิษย์พี่หรงซิวสอนดี ดังนั้น…ความจริงแล้ว ความรู้ในด้านนี้ของศิษย์ค่อนข้างจะปานกลาง”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน