ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1297

สีหน้าของเย่ว์หลิงพลันเปลี่ยนไปในบัดดล

“เจ้ารู้ตั้งแต่เมื่อใดกัน?”

เฉินอีเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย

“นี่ไม่สำคัญเสียหน่อย สำคัญอยู่ที่ว่าข้ารู้แล้ว ตอนนี้ข้าจะถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย เจ้าจะให้ยืมตัวคนผู้นี้หรือไม่?”

ดวงตาทั้งสี่ของคนทั้งสองสบประสาน บรรยากาศโดยรอบควบแข็งขึ้นมาอยู่บ้าง

สองฝ่ายต่างประจันหน้ากันอย่างเงียบเชียบ

ท้ายที่สุดแล้ว ก็เป็นเย่ว์หลิงที่ทำลายความเงียบลงก่อน

“ในเมื่อเป็นเรื่องสลักสำคัญก็ย่อมให้หยิบยืมได้อยู่แล้ว เจ้าอยากได้เท่าไรก็พูดมาเถอะ”

หางตาปลายคิ้วของเฉินอีเผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมา

“ขอบคุณมาก”

บรรยากาศระหว่างคนทั้งสองที่เดิมทีตึงเครียดสลายบรรเทาไปโดยพลัน!

หลังพูดคุยตัดสินใจเรื่องรายละเอียดกันเรียบร้อยแล้ว งานร่วมมือของคนทั้งสองก็สำเร็จลุล่วงเสียที

โดยรวมแล้วใช้เวลาไปราวๆ หนึ่งเค่อเท่านั้น

เฉินอีหยัดกายลุกขึ้น

“ขอบคุณมากสำหรับน้ำใจที่หยิบยื่นให้ ข้ายังมีธุระต้องขอตัวก่อน”

“ช้าก่อน”

เย่ว์หลิงเอ่ยรั้งเขาด้วยยังคงงุนงงสงสัย

“เจ้า… ยังรู้อันใดอีก?”

ตัวฉู่หลิวเยว่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนขององค์โอรสสวรรค์ ทว่าผู้นำของสิบสามผู้พิทักษ์เยว่อย่างเฉินอี

กลับรู้ได้

นี่ออกจะแปลกประหลาดเกินไปหน่อยแล้ว

เย่ว์หลิงครุ่นคิดมาหลายร้อยหลายพันครั้งก็ยังคิดไม่ตกเสียที

สายตาที่ดูจะมองทุกเรื่องราวได้ทะลุปรุโปร่งของเฉินอี ทำให้เขารู้สึกแคลงใจเหลือเกินว่าเฉินอีต้องล่วงรู้ความลับอื่นอีกมากมายเป็นแน่

ฝีเท้าของเฉินอีชะงัก เขาผินหน้ามาเล็กน้อยพลางเอ่ยว่า

“เยอะกว่าที่เจ้าคิดไว้มากก็แล้วกัน”

กล่าวจบ เขาก็เดินจ้ำอ้าวออกไปทันที

เย่ว์หลิงที่เผยอปากจะพูด แต่กลับพบว่าคนเขาเดินจากไปเรียบร้อยแล้ว

ณ เผ่าเซียนสุ่ยหลิง

ภายในห้องหับ เจียงจื่อหยวนกำลังมองดูจดหมายในมือด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

นางอ่านตัวอักษรบนจดหมายออกทุกตัว ทว่าเมื่อนำพวกมันมาเรียงต่อกัน นางดูอย่างใดก็ไม่เข้าใจ

กองทัพถูกกวาดล้าง…

ลอบสังหารเรียงตัว…

ไร้ผู้ใดรอดพ้น…

ทั้งหมดนี่หมายความว่าอย่างใดกัน!?

เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าคนที่ส่งไปล้วนเป็นทหารฝีมือดีแลยอดเยี่ยมที่สุดของตระกูลเจียง แล้วเหตุใดถึงไปถูกตีแตกอยู่ที่แคว้นเย่าเฉินเล็กๆ นั่นได้!?

สืบข่าวมาไม่ได้ไม่พอ ยังต้องมาเสียกำลังพลจำนวนมากไปอีก!

ด้วยแรงโทสะ ร่างของนางจึงสั่นเทิ้มไปทั้งตัว จากนั้นนางพลันผุดลุกขึ้น ก่อนจะกวาดเอาถ้วยชาและสิ่งของบนโต๊ะทั้งหมดขว้างลงพื้น!

เคร้งคร้าง!

บทที่ 1297 มีคนคอยปกป้องนางอยู่ 1

บทที่ 1297 มีคนคอยปกป้องนางอยู่ 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์