ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 491

เด็กหนุ่มคนนั้นยังมีความดื้อด้านและป่าเถื่อนอยู่ในร่างกาย ดูไปดูมาแล้วก็เหมือนสัตว์ป่าที่อยู่ในวัยคึกคะนอง

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองไปทางกระดานหยกสีดำแผ่นนั้น จากนั้นสายตาก็ประสานกับเด็กหนุ่มคนนั้น

“เชียงหว่านโจว?” ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เด็กหนุ่มคนนั้นพยักหน้า

ฉู่หลิวเยว่ประหลาดใจเล็กน้อย

ดูเหมือนว่าคนคนนี้จะมาจากชายแดนหรือไม่ก็ดินแดนรกร้าง คิดไม่ถึงว่าเขาจะมีชื่อที่เพราะขนาดนี้

ชื่อนี้แตกต่างจากนิสัยของเขาอย่างมาก (หว่านโจว ชื่อของเขาแปลว่าเรือยามค่ำคืน)

“ข้าชื่อว่าฉู่หลิวเยว่”

เด็กหนุ่มคนนั้นเหลือบมองนางครู่หนึ่ง “ข้ารู้แล้ว”

เมื่อครู่มีคนตั้งมากมายเรียกชื่อนาง เขาก็ได้ยินอย่างชัดเจน

ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้

ดูเหมือนว่าคนคนนี้ไม่ได้ดูไม่น่าเข้าใกล้เหมือนกับภายนอกที่แสดงออกมาสินะ ในทางกลับกัน…เขาเหมือนว่าจะ…บริสุทธิ์เหมือนกับเด็กน้อย?

“ข้ามีเรื่องให้เจ้าช่วย”

เชียงหว่านโจวพูดขึ้นอย่างตรงไปตรงมา

ฉู่หลิวเยว่เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ด้วยความสนใจ “หื้อ? เรื่องอันใดหรือ?”

ปกติแล้วคนทั่วไปไม่มีทางมาขอความช่วยเหลือจากคนแปลกหน้าแบบนี้แน่นอน แต่เขากลับพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา ช่างหาได้ยากยิ่ง

“ข้าต้องการเชื้อเพลิงของเจ้า”

มุมปากของฉู่หลิวเยว่ยกยิ้มขึ้น

“เจ้าพูดว่าอันใดน่ะ?”

เมื่อเชียงหว่านโจวเห็นท่าทางของฉู่หลิวเยว่ เขาก็ขมวดคิ้วเบาๆ

“ข้าไม่มีทางให้เจ้าช่วยเปล่าๆ แน่นอน ข้าจะตอบแทนด้วยการเป็นผู้ติดตามของเจ้าสิบวัน”

ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้น “เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าเจ้ากำลังพูดอันใดอยู่?”

“ยี่สิบวัน”

“ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ระยะเวลา แต่ว่า…”

“สามสิบวัน มากที่สุดแล้ว”

“…”

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วอย่างปวดหัว

ก่อนหน้านี้เด็กคนนี้ดูมีความสามารถในการต่อสู้มาก แต่เหตุใดสมองของเขาดูผิดปกติเล็กน้อยเล่า?

“เชียงหว่านโจวสินะ? เจ้ามานี่ มานั่งลงก่อน”

เชียงหว่านโจวกำลังจะส่ายหน้า แต่ฉู่หลิวเยว่กลับพูดแทรกขึ้นมาว่า

“ถ้าไม่นั่ง ข้าจะไม่ตอบตกลง!”

เชียงหว่านโจวมองหน้าครู่หนึ่ง จากนั้นก็ไปนั่งลงที่ด้านข้างของนาง

ฉู่หลิวเยว่เหลือบมองเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็พบว่าท่านั่งของเขานั้นตรงตามมาตรฐานอย่างมาก หลังตรง มีสง่าราศี ราวกับว่าได้รับการเรียนรู้มาโดยเฉพาะ

ถ้าไม่มองเสื้อที่ทั้งเก่าและขาดของเขา การเคลื่อนไหวของเขานั้น เหมือนกับลูกขุนนางที่ได้รับการดูแลสั่งสอนมาอย่างดี

หลังจากที่เขานั่งลงแล้ว เขาก็หันมามองฉู่หลิวเยว่ เห็นได้ชัดว่ากำลังรอคำตอบของนางอยู่

ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจออกมา แล้วชูนิ้วขึ้น

“หนึ่ง ขอความช่วยเหลือจากคนอื่นไม่ได้ทำกันแบบนี้ สอง แม้ว่าเจ้าจะมาเป็นผู้ติดตามของข้าหนึ่งปี ข้าก็ไม่สนใจ สาม…เจ้ารู้ด้วยหรือว่าอันใดคือเชื้อเพลิง?”

สายตาที่ดื้อรั้นเย็นชาของเชียงหว่านโจว กวาดตามองไปที่นิ้วของฉู่หลิวเยว่

“หนึ่ง ข้ามาขอความช่วยเหลือจากเจ้า ด้วยวิธีการของข้าเอง สอง ข้าบอกแล้วว่ามากสุดคือหนึ่งเดือน หากเป็นหนึ่งปีนั้นไม่มีทางแน่นอน สาม ข้ารู้ว่าเชื้อเพลิงคืออันใด เจ้าเป็นหมอเทวดาไม่ใช่หรือ เช่นนั้นเจ้าต้องมีเชื้อเพลิงอยู่แล้ว”

ฉู่หลิวเยว่เบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย

“ใครบอกเจ้าว่า หมอเทวดาทุกคนจะมีเชื้อเพลิง?”

เชียงหว่านโจวหน้าตาเลิกลั่ก

“แน่นอนว่ามีคนบอกข้า”

ฉู่หลิวเยว่กุมหน้าผาก

“คนคนนั้นหลอกเจ้าแล้ว! มีเพียงหมอเทวดาระดับสุดยอดเท่านั้นที่จะมีเชื้อเพลิงหลอมแข็ง! ระดับของข้าในตอนนี้ ไม่ว่าอย่างใดก็ทำไม่ได้หรอก เรื่องนี้เกรงว่าข้าจะช่วยเจ้าไม่ได้ ขอโทษด้วย!”

เชียงหว่านโจวลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าโกรธเกรี้ยว

“เจ้าหาว่าใครเป็นคนหลอกลวง!”

ฉู่หลิวเยว่ตกใจมาก คิดไม่ถึงว่าเชียงหว่านโจวจะมีปฏิกิริยาแบบนี้

ดูเหมือนว่าคนที่เป็นคนบอกเขา จะต้องเป็นคนที่มีความสำคัญอย่างแน่นอน?

“อะแฮ่ม ข้าไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ข้าหมายความว่า…เหมือนว่าเจ้ายังไม่ค่อยรู้เรื่องหมอเทวดาดี เรื่องนี้ข้าไม่สามารถช่วยอันใดได้จริงๆ แต่ว่าในซีหลิงมีหมอเทวดาจำนวนไม่น้อย เจ้าสามารถไปขอความช่วยเหลือจากพวกเขาได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน