ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 499

มุมปากของต้วนจืออวี่กระตุกอย่างแรง

ไม่รู้ว่าเหตุใดในใจของเขาถึงรู้สึกไม่สบายใจตลอดเวลาเลย

หลังจากนั้นฉู่หลิวเยว่ก็มองไปที่พนักงานคนนั้น แล้วพูดขึ้นว่า

“จริงสิ ร้านของพวกเจ้ามีสามชั้นใช่หรือไม่?”

พนักงานตัวน้อยรีบตอบด้วยความเคารพ

“ขอรับ ชั้นสองจะเป็นของที่มีมูลค่าแพงขึ้นมาหน่อย ส่วนชั้นสามสงวนไว้สำหรับแขกกิตติมศักดิ์ของทางร้าน หากท่านต้องการขึ้นไปด้านบน ทางเราจะเตรียมส่งคนขึ้นไปแนะนำให้ท่านทันที”

ฉู่หลิวเยว่ต้องการของแพง!

“ไม่ต้องไปหาคนอื่น เจ้าไปกับข้าก็พอแล้ว”

พนักงานคนนั้นตกใจระคนดีใจอย่างมาก

ต้องเข้าใจว่า ในหอร้อยโอสถ ในแต่ละชั้นจะมีคนดูแลที่ต่างกัน

พนักงานชั้นหนึ่งจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งตามใจชอบ

เมื่อเห็นท่าทางของฉู่หลิวเยว่แล้ว เห็นได้ชัดว่านางต้องการจะซื้อจำนวนมากแน่นอน

แค่ของที่นางสั่งเมื่อครู่นี้ ก็เยอะมากกว่าที่เขาสามารถขายได้ทั้งเดือนแล้ว!

หากเขาสามารถดูแลให้ฉู่หลิวเยว่พอใจได้ การเลื่อนขั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!

“คุณหนูฉู่แต่ละชั้นจะมีสถานที่คิดเงินต่างกัน”

พนักงานตัวน้อยรีบหยิบกระดาษหนึ่งแผ่นออกมาแล้วส่งยื่นให้ด้วยสองมือ

“เมื่อครู่นี้ท่านใช้จ่ายครบหนึ่งพันผนึกศิลา พวกเราจึงมอบบัตรระดับทองคำของหอร้อยโอสถให้ และยังได้รับส่วนลดอีกสิบส่วนด้วยขอรับ”

ฉู่หลิวเยว่รับบัตรใบนั้นมา แววตาของนางก็สว่างไสวขึ้น แต่ตอนนั้นเองนางก็หันไปมองต้วนจืออวี่ด้วยความลังเล

“นายพลต้วน หากข้าทำแบบนี้มันจะไม่ดีใช่หรือไม่?”

ต้วนจืออวี่ก็คิดว่าสิ่งที่นางทำนั้นไม่เหมาะสม แต่ว่าก็ไม่สามารถพูดออกมาได้

เขากระแอมไอครั้งหนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า

“คุณหนูฉู่วางใจเถอะ จวนตระกูลมู่ยังสามารถเอาเงินเหล่านี้ออกมาได้”

ของที่อยู่บนชั้นสองนั้นค่อนข้างแพง แต่ให้ฉู่หลิวเยว่เลือกสองสามชิ้นคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

ฉู่หลิวเยว่จึงยิ้มออกมาอย่างวางใจ

“เช่นนั้นก็ดี หากกลับไปที่จวนแล้ว ข้าจะไปกล่าวขอบคุณกับท่านรองแม่ทัพมู่ด้วยตนเอง”

เมื่อพูดจบนางก็ให้พนักงานตัวน้อยนำทางขึ้นไปที่ชั้นสอง

…

เห็นได้ชัดว่าที่ชั้นสองมีลูกค้าน้อยกว่าชั้นแรกมาก

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองไปรอบๆ จากนั้นก็พบว่าที่ชั้นนี้มีลูกค้าที่กำลังดูสินค้าอยู่ แค่สองคนเท่านั้น หากรวมนางด้วยก็เป็นสามคน

ความจริงแล้ว หนึ่งในสองคนนั้นนางก็รู้จัก เขาคือนายท่านของชงซวีเก๋อ นามว่าอวี้ฉือซง

เขาก็เป็นหมอเทวดา อีกทั้งเขาก็เคยให้คำแนะนำกับนางไม่น้อยเลยทีเดียว จึงนับว่าเป็นอาจารย์ของนางคนหนึ่ง

คิดไม่ถึงว่าจะได้มาเจอเขาที่นี่

แต่ว่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้แล้ว เขาดูแก่ขึ้นหลายปี ทั้งยังมีผมสีดอกเลาขึ้นเป็นจำนวนมาก

“คุณหนูฉู่ เชิญทางนี้ขอรับ”

พนักงานตัวน้อยที่เดินนำอยู่ด้านหน้าก็เชิญนางเข้าไปด้านใน

ฉู่หลิวเยว่รีบถอนสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นนางก็เดินตามพนักงานผู้นั้นไป

ที่นี่ก็ใช้ตู้แสดงสินค้าเหมือนกับด้านล่างเช่นกัน แต่ว่าตู้แต่ละตู้นั้นมีค่ายกลป้องกันที่ซับซ้อนมากกว่า

แน่นอนว่าก็เป็นมาตรฐานของเขา ของเหล่านี้แพงกว่าของด้านหน้าตั้งไม่รู้กี่เท่า

ฉู่หลิวเยว่หันไปมองสมุนไพรที่อยู่ด้านหน้า

มันเป็นของหายากและมีราคาอย่างแท้จริง

แต่ว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกับชั้นหนึ่งเลยก็คือ ป้ายที่เขียนไว้ด้านบนนั้น เขียนไว้แค่ชื่อสมุนไพร ไม่มีสรรพคุณและราคาติดเอาไว้

เห็นได้ชัดว่าของเหล่านี้มีไว้สำหรับคนรวยเท่านั้น

ฉู่หลิวเยว่เดินไปไม่นาน ก็ชี้นิ้วไปที่ผลไม้สีเขียวลูกหนึ่ง ที่มีขนาดเท่ากำปั้น

“เอาของชิ้นนั้นมาให้ข้าดูหน่อย”

ต้วนจืออวี่เหลือบสายตาไปมอง

ผลอสรพิษวิญญาณขจี

ดูไปแล้วเหมือนว่าของสิ่งนี้จะไม่มีพลังพิเศษอันใด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน