ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 534

แค่อีกนิดเดียวเท่านั้น!

ก่อนหน้านี้ ในตอนที่เจี่ยนเฟิงฉือตั้งเดิมพันว่าฉู่หลิวเยว่จะได้ที่หนึ่ง เขาคิดว่าอีกฝ่ายนั้นเสียสติไปแล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าสถานการณ์มันจะกลับตาลปัตรถึงเพียงนี้!

และท่ามกลางความโกลาหล ก็มีเพียงกลุ่มคนที่ลงพนันเท่านั้น ที่ยังคงเงียบกริบ

ผู้เข้าแข่งขันเหล่านั้นถูกคัดออกทีละคน ทำให้พวกเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบโต้ด้วยซ้ำ!

แต่ทันใดนั้น ก็เกิดความผันผวนอีกระลอกหนึ่งขึ้นบนค่ายกลเคลื่อนย้ายอีกครั้ง!

ผู้คนทั่วทั้งจัตุรัสเงียบเสียงลงทันตา พลันหันมองดูมันตาไม่กะพริบ!

ผลของการเดิมพันครั้งนี้จะถูกเปิดเผยแล้ว!

พลันท่ามกลางสายตานับไม่ถ้วน จู่ๆ ก็ร่างหนึ่งโผล่พรวดออกมา!

ซึ่งก็คือเจ้าของร่างที่ดูเยาว์วัย

แสงระเรื่อสะท้อนลงบนผมสีบลอนด์ตัดสั้นของเขา จนเกิดเป็นรัศมีเรืองรองจางๆ

เมื่อเทียบกับสองสามคนก่อนหน้านี้ สภาพของเขานั้นดูดีกว่ามาก เว้นเสียแต่คราบเลือดสีเข้มบนเสื้อผ้านั่น แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บมากนัก!

เขายืนอยู่ตรงนั้นพร้อมมองไปรอบๆ ใบหน้าขาวนั่นดูเย็นชาราวไม่แยแส

จากนั้นชื่อของเขาบนแผ่นหยกสีดำ ก็ค่อยๆ หายไป

ทั่วทั้งจัตุรัสขนาดใหญ่ตกอยู่ในความเงียบ

“…เชียงหว่านโจว…นั่นมันเชียงหว่านโจว!”

ใครบางคนตะโกนลั่นทำลายบรรยากาศอันน่าอึดอัดนี้!

เช่นเดียวกับสะเก็ดไฟที่หล่นลงในกระทะน้ำมันร้อนๆ จนไฟลุกพรึบ!

เพียงพริบตา คนทั้งสนามก็เดือดดาลราวกับกองไฟ!

“เชียงหว่านโจวได้ที่สอง! แสดงว่าในอาณาเขตเซียนเทพ เหลือเพียงแค่ฉู่หลิวเยว่คนเดียว!”

“…นางได้ที่หนึ่ง…นี่นางจะได้ที่หนึ่งจริงๆ หรือ!? เป็นไปได้อย่างใด!”

“นักรบระดับสาม…นางเป็นแค่นักรบระดับสามจริงหรือ?!”

ทว่าในเมื่อผู้ชมทุกคนได้เจอกับผลลัพธ์อันน่าตกใจนี้แล้ว หากให้มานั่งคิดหาเหตุผลว่า เหตุใดคนเหล่านั้นถึงถูกคัดออกภายในเวลาสั้นๆ เช่นนี้ ก็เกรงว่าจะสายไปเสียแล้ว!

ตอนนี้ในใจของพวกเขามีเพียงความคิดเดียวที่เหลืออยู่!

นั่นก็คือ ฉู่หลิวเยว่ที่อยู่ระดับต่ำสุดในบรรดานักรบทั้งหมด กำลังจะชนะและคว้าอันดับหนึ่งในงานหมื่นทูรไปครอง!

อวี่เหวินจิงหงตกตะลึง ตัวแข็งทื่อ พลันไปมองเจี่ยนเฟิงฉือ

“นะ…นางเด็กตัวจ้อยนั่น…จะได้ที่หนึ่ง…จริงๆ หรือ!?”

เจี่ยนเฟิงฉือสะบัดพัดในมือใส่เขา พลางมองอีกฝ่ายด้วยท่าทางรังเกียจ

“อย่าทำหน้าสิ้นหวังเช่นนั้น ข้าไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนเขลาหรอกนะ”

อวี่เหวินจิงหงกลืนน้ำลายดังอึก

“ข้า…ข้า…”

เขาเป็นถึงนายน้อยแห่งตระกูลอวี่เหวิน อีกทั้งยังเคยเห็นโลกกว้างมานักต่อนัก แต่กลับต้องมาตกตะลึงพูดไม่ออกกับเหตุการณ์ธรรมดาเช่นนี้

ตะ…แต่ว่า…

“ฉู่หลิวเยว่ได้ที่หนึ่งเชียวนะ! เจี่ยนเฟิงฉือ เจ้ารู้หรือไม่ว่านี่มันหมายความว่าอย่างใด!”

อวี่เหวินจิงหงตื่นเต้นจนเผลอกระโดดเข้าไปเกาะไหล่ของเจี่ยนเฟิงฉือ

เจี่ยนเฟิงฉือผงะเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวหนี

“ไอ้หยา เขยิบออกไปไกลๆ ข้าเลยนะ!”

ช่างน่าอายจริงๆ!

เขาสูดหายใจเข้า พลางจัดแขนเสื้อให้เข้าที่ และพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ

“แน่นอน ข้าย่อมรู้ว่ามันหมายความว่าอย่างใด เจ้าคงเตรียมใจ พร้อมจ่ายเงินให้ข้าแล้วใช่หรือไม่?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แววตาของอวี่เหวินจิงหงก็หม่นหมองลงทันที

เมื่อครู่เขามัวแต่อึ้งกับเรื่องที่ฉู่หลิวเยว่ได้ที่หนึ่ง จนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท!

“บัดซบ!”

หลังจากตกตะลึงอยู่นาน ในที่สุดเขาก็สบถออกมาอย่างดุเดือด

เจี่ยนเฟิงฉือล่ะกลัวว่าอีกฝ่ายจะเส้นเลือดในสมองแตกตายจริงๆ!

เพราะเขาวางเงินพนันสำหรับที่หนึ่งให้ฉู่หลิวเยว่ไว้สูงมาก แถมฝ่ายนั้นก็ยังเดิมพันไว้เยอะอีกด้วย…

เจี่ยนเฟิงฉือเหลือบมองเขาอย่างสบายอารมณ์

“ตื่นเต้นหรือ? เจ้าเดิมพันกับข้าเองมิใช่หรือไร?”

อวี่เหวินจิงหงยกมือกุมศีรษะอย่างขมขื่น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน