ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 674

หรงซิวเหมือนถูกขาย “…”

เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกที่กระตือรือร้นเช่นนี้ นางก็รู้สึกหนักใจเล็กน้อย แล้วกระแอมไอหนึ่งครั้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “ขอบคุณผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกมากเจ้าค่ะ ข้าขอน้อมรับความเมตตาของท่านไว้เพียงน้ำใจก็พอ สิ่งของเหล่านี้ล้วนล้ำค่าเกินไป…”

“เจ้าเลือกสักอันสิ! เลือกเลย!”

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกพูดเร่งเร้า

“ของเล็กๆ เหล่านี้นับเป็นของล้ำค่าที่ใดกัน? หลังจากนี้ข้าจะมอบให้มากกว่านี้อีก!”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

ของเล็กๆ …

เมื่อครู่เขาเพิ่งบอกว่านี่เป็นเคล็ดวิชาระดับตี้ไม่ใช่หรือ?

ตอนนี้ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดเขาใจกว้างกันขนาดนี้เลยหรือ?

ฉู่หลิวเยว่คิดจะปฏิเสธอีก แต่หรงซิวกลับเดินขึ้นมา พร้อมกวาดสายตาไปยังกล่องหยกเหล่านั้น จากนั้นก็เลือกขึ้นมาชิ้นหนึ่งแล้วยื่นให้ฉู่หลิวเยว่

“นี่คือน้ำใจของผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก เจ้ารับไปเถิด”

และด้วยนิสัยของเขาแล้ว เขาอาจจะเขามาวอแวกับฉู่หลิวเยว่เพราะเรื่องนี้นานกว่าครึ่งเดือนอย่างแน่นอน

ฉู่หลิวเยว่ลังเลอยู่ครู่ แต่ต้องรับกล่องหยกนั้นมาอย่างจำใจ

“ขอบคุณผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกเจ้าค่ะ”

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกมองไปที่กล่องหยกใบนั้น แววตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นมา จากนั้นก็มองไปยังหรงซิว ก่อนจะหัวเราะขึ้นมา

“เจ้าเด็กนี่เลือกเป็นจริงๆ เลย ข้าจะมอบของให้ฉู่หลิวเยว่ เจ้าก็ยังไม่ลืมที่จะเข้ามามีส่วนร่วม?”

ฉู่หลิวเยว่มองไปยังทั้งสองคนอย่างไม่เข้าใจ

หรงซิวหัวเราะขึ้น

“แค่ถือโอกาสเท่านั้นเอง”

เมื่อพูดจบ เขาก็หยิบกล่องหยกอีกกล่องมาจากในแหวนเฉียนคุนของตนเอง กล่องนั้นมีลักษณะเหมือนกล่องที่นางถืออยู่ทุกประการ จากนั้นเขาก็ส่งให้ฉู่หลิวเยว่

“ที่ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกมอบให้คือตอนต้น นี่คือตอนปลาย”

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย

เหตุใดเคล็ดวิชาหนึ่งถึงได้แบ่งออกเป็นตอนต้นตอนปลายล่ะ?

ทันใดนั้นเองแววตาของนางก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย

ช้าก่อน ม้วนตอนนี้เป็นเคล็ดวิชาระดับตี้ เช่นนั้นตอนปลาย…จะเป็นเคล็ดวิชาระดับเทียนหรือ?!

“หรงซิว ตอนปลาย…”

เหมือนเห็นว่านางสามารถคาดเดาอันใดบางอย่างออกแล้ว หรงซิวจึงยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย

“เจ้าคือคู่หมั้นของข้า สิ่งของเหล่านี้ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกไม่สามารถมอบมันให้เจ้าได้ชั่วคราว แต่ข้าสามารถมอบให้ได้”

เป็นเช่นนั้นจริงๆ ด้วย!

ฉู่หลิวเยว่ยืนยันการคาดเดาในใจของตนเองทันที

เคล็ดวิชาตอนต้นและตอนปลายมารวมกัน ก็ต้องกลายเป็นเคล็ดวิชาระดับเทียนอย่างแน่นอน!

แต่ทว่าเมื่อครู่หรงซิวพูดว่าอันใดนะ

…แค่ถือโอกาสมอบให้?

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกพูดอย่างอิจฉาว่า

“ฮึ เจ้าจะรังแกคนแก่เช่นข้า! รอพวกเจ้าแต่งงานกันก่อนเถิด ข้าจะมอบอันใดก็มอบให้ได้แล้ว! และคงไม่เหมือนถึงคราวเจ้าหรอก”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

เรื่องเช่นนี้เป็นเรื่องที่น่าเปรียบเทียบและภูมิใจตรงที่ใดกัน…

บนโลกนี้มีผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากที่ทั้งชีวิตนี้เขาอาจจะไม่ได้เห็นเคล็ดวิชาระดับเทียนเลย แต่คาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะมอบเคล็ดวิชาเหล่านั้นให้นางง่ายๆ เช่นนี้…

อีกทั้งนางเพิ่งเลื่อนขั้นเป็นจอมยุทธ์ระดับห้ามาเท่านั้นเอง จากนั้นก็ได้รับของขวัญที่ล้ำค่าเช่นนี้มาเลยหรือ?

ฉู่หลิวเยว่มองหรงซิวอย่างสื่อความหมาย

ตอนนี้นางค่อนข้างมั่นใจแล้ว หลีอ๋อง ไม่สิ…โอรสสวรรค์เป็นคนที่ร่ำรวยมากจริงๆ

นางอุ้มกล่องหยกสองใบไว้ในอ้อมแขน แล้วครุ่นคิดอย่างเงียบๆ ว่า ที่แท้การกอดต้นขาทองคำก็เป็นเช่นนี้เอง

…มีความสุขมาก!

“โอ้! จริงสิ! ได้ยินหรงซิวพูดว่าเสี่ยวหลิวเยว่ยังเป็นปรมาจารย์ค่ายกลและเซียนหมอด้วยไม่ใช่หรือ? แม้ว่าข้าจะไม่ได้ผึกทั้งสองสายนั้น แต่ก็ได้สะสมของไว้ไม่น้อยเลย…”

ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกพูดจบ ก็เทของลงมาอีกกอง แล้วค่อยๆ เลือก

“อืม…นี่เป็นค่ายกลระดับแปด อันนี้มอบให้เจ้า! อันนี้ก็ด้วย อันนี้ก็ให้เจ้า! เฮ้ นี่ดูเหมือนจะเป็นใบเทียบโอสถ ตอนแรกข้าเก็บได้จากตัวของเซียนหมอ เอาไป!”

ตอนแรกนางยังสามารถแสร้งทำเป็นสงบนิ่งได้ แต่ในที่สุดหนังตาของนางก็กระตุกอย่างแรง

นี่…นี่จะใจกว้างเกินไปหรือไม่?!

“ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก ของเหล่านี้มันล้ำค่ามากเกินไป ข้า…”

แต่หรงซิวกลับรับของเหล่านั้นมาทั้งหมดแล้ว โดยที่ไม่ยอมให้นางได้ปฏิเสธเลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน