ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 683

เมื่อฉู่หลิวเยว่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางก็กลับมาที่ห้องของตนเองในสำนักชงซูเก๋อแล้ว

หลังจากมั่นใจว่าตนเองกลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว ฉู่หลิวเยว่จึงถอนหายใจออกมายาวๆ

อันตรายมาก…

เมื่อครู่นางเกือบโดนเจียงอวี่เฉิงจับได้แล้ว!

ถ้าหากนางช้ากว่านี้อีกแค่ก้าวเดียว…

แต่ใครจะไปคิดเล่าว่าเจียงอวี่เฉิงจะมาที่เรือนฉินอย่างกะทันหันเช่นนี้?

นางถอดเสื้อคลุมฉางเผ่าสีดำบนร่างกายออก จากนั้นหันไปถามอินทรีสามตาว่า

“เมื่อครู่เขาเห็นเจ้าหรือไม่?”

“ไม่เห็น”

น้ำเสียงของอินทรีสามตายังคงสงบนิ่งเช่นเดิม พร้อมสายตาดูถูก

“ก็แค่พวกด้านนอกแข็งแกร่งด้านในอ่อนแอ”

เมื่อเทียบกับจอมยุทธที่อยู่ในระดับเดียวกันแล้ว ปฏิกิริยาตอบสนองของเจียงอวี่เฉิงนั้นย่ำแย่อย่างมาก

ร่างกายของเขาจะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน

แม้ว่าตอนนี้อินทรีสามตาจะไม่มีกายเนื้อ แต่เขาก็ยังเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งหลังจากทำพันธสัญญากับฉู่หลิวเยว่แล้ว พลังของเขาก็ฟื้นฟูขึ้นอย่างต่อเนื่อง

แม้ว่ามันจะช้า แต่ลมปราณนั้นก็กำลังเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน

ถ้าให้จัดการกับเจียงอวี่เฉิงก็ไม่ใช่ปัญหาเลย

เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้ยินดังนั้นก็วางใจ หลังจากได้ยินการวิเคราะห์ของอินทรีสามตา นางก็อดแค่นหัวเราะเย็นๆ ไม่ได้

“ข้าเองก็สัมผัสได้ ฝีมือของเขานั้น…อ่อนแอกว่าเดิมมากนัก ดูแล้วเรื่องทรายรวมศูนย์นั้น น่าจะเป็นฝีมือเขาจริงๆ”

แม้จะไม่รู้ว่าเขาใช้วิธีการใด ทำให้ระดับพลังของตนเองไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่พลังของเขากลับถดถอยลงอย่างเห็นได้ชัด

กอปรกับก่อนหน้านี้นางส่งอุโมงค์เลือดไป…

เกรงว่าตอนนี้สภาพร่างกายของเจียงอวี่เฉิงน่าจะย่ำแย่อย่างมากแล้ว

”แต่ว่า…ของสิ่งนี้นับว่ามีประโยชน์อย่างมาก…ระยะไปกลับไกลขนาดนั้น แต่กลับใช้ปราณดั้งเดิมในร่างกายของข้าไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น…”

ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้นพร้อมมองไปที่ตราประทับลายดอกท้อหนึ่งดอกตรงข้อมือข้างซ้าย

ดอกท้อส่องแสง แล้วผลิบานอย่างอ่อนโยน

แม้จะไม่รู้ว่าเหตุใดของสิ่งนี้ถึงพานางเข้าไปในเรือนฉิน แต่ก็ยังสามารถกลับมาอย่างปลอดภัยและราบรื่น เพียงเท่านี้ก็สามารถพิสูจน์ความสามารถของมันได้แล้ว

ของชิ้นนี้มีประโยชน์กว่าที่นางคิดเอาไว้มาก

“หากครั้งหน้าได้เจอกับผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก ข้าจะต้องกล่าวขอบคุณเขาเสียหน่อย”

เมื่อพูดจบฉู่หลิวเยว่ก็ออกไปตรวจสอบกลอนหน้าต่างและประตูอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเข้ามารบกวน นางจึงหยิบกู่ฉินหลังนั้นออกมาจากแหวนเฉียนคุน และวางไว้ที่ด้านหน้าอย่างระมัดระวัง

เมื่อครู่เกือบจะทำให้ใบโพธิ์สีทองม่วงยอมรับได้แล้ว แต่กลับโดนเจียงอวี่เฉิงเข้ามาขัดจังหวะ

เมื่อมองไปที่กู่ฉินหลังนี้ ในใจของฉู่หลิวเยว่ก็รู้สึกสับสนอย่างมาก

นางคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าตนเองจะเอามันกลับมาด้วยเช่นนี้…

เรื่องเช่นนี้เจียงอวี่เฉิงไม่กล้าส่งเสียง นางจึงไม่กังวลว่าจะมีการตรวจสอบอย่างยิ่งใหญ่

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ฉู่หลิวเยว่ก็นึกขึ้นมาได้ว่า จะต้องหาทางเอาใบโพธิ์สีทองม่วงออกมาอีกครั้ง

นางกวาดสายตามองไปทั่ว ในที่สุดก็เห็นว่าตรงมุมมีประกายแสงสีทองม่วงปรากฏขึ้นมา

เหมือนกับใช้พู่กันวาดเส้นอย่างแผ่วเบา มันดูวิจิตรงดงามอย่างมาก

แสงสีทองม่วงกวัดแกว่งเล็กน้อย ราวกับต้องการจะขยับตัวหนี

แต่ว่ารอบด้านกลับถูกปกคลุมด้วยชั้นสีดำหนึ่งชั้น จนไม่สามารถหนีออกไปทางไหนได้

นั่นคือตราประทับที่อินทรีสามตาผนึกขึ้นในช่วงเวลาที่รีบร้อน

แววตาของฉู่หลิวเยว่หดตัวลงเล็กน้อย

“เริ่มเลยเถิด!”

พรึ่บ…

อินทรีสามตาปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน