ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 797

เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงหรือ?

ฉู่หลิวเยว่ก้มหน้ากวาดสายตามอง

เมื่อครู่เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ได้ทะลวงเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดง ทิ้งเป็นรอยร้าวความยาวหนึ่งนิ้วไว้บนนั้น

ที่เขาหมายถึงนี่…

“ชุดเกราะของเจ้าไม่เลว มีก็แต่ความเสียหายนี่แหละ ความสามารถในการป้องกันคงจะลดลงไปมาก ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉู่หลิวเยว่จึงเอ่ยถามด้วยความไม่แน่ใจ

“เจ้า… จะช่วยข้าซ่อมชุดเกราะนี้หรือ?”

อีกฝ่ายพยักหน้าเบาๆ

“เชื่อใจข้าไม่ลงหรือ?”

ฉู่หลิวเยว่ส่ายหน้า

“หาไม่ หากเจ้าช่วยข้าได้ ข้าก็ไม่รู้จะขอบน้ำใจเจ้าอย่างใด”

ก่อนหน้านี้นางเองก็กังวลเรื่องความเสียหายของเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงมาโดยตลอด

โดยทั่วไปแล้ว หากชิ้นส่วนเดิมเสียหาย ประสิทธิภาพของมันจะลดลงอย่างมาก

ส่วนใหญ่หากชิ้นส่วนเดิมที่เป็นของธรรมดาทั่วไปก็จะถูกโยนทิ้งเสียเลย แต่ชิ้นส่วนที่มีระดับค่อนข้างสูงจะต้องได้รับการซ่อมแซมอย่างสุดความสามารถ

แต่ทว่าสิ่งนี้มันมีข้อกำหนดในระดับสูงต่อตัวผู้ซ่อม ซึ่งมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทำมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้นโดยพื้นฐานแล้ว ผลลัพธ์สุดท้ายจึงไม่ได้ดีไปเสียทีเดียว

ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะออกตัวให้ความช่วยเหลือ

แต่หากพิจารณาจากพละกำลังของเขาแล้ว บางทีเขาอาจจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ด้วยกระมัง

ฉู่หลิวเยว่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตอบตกลง

ตามระดับขั้นของนางปัจจุบันแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่นางจะซ่อมเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นจะเป็นการดีกว่าหากปล่อยให้เขาได้ลองทำมัน

อย่างใดเสีย เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงก็จดจำผู้ถือครองได้ และนางก็ไม่ได้กังวลด้วยว่าเขาจะเล่นแง่แต่อย่างใด

หากเขาต้องการจะแย่งชิงสิ่งใดไป…คงทำไปนานแล้ว เหตุใดจึงต้องรอถึงตอนนี้

เพียงความคิดในใจของฉู่หลิวเยว่ทำงาน แสงสีทองจางๆ ก็ปรากฏขึ้นบนเรือนร่างของนาง

จากนั้น ลำแสงเหล่านี้ก็ลอยออกไป ก่อนจะรวมตัวกันเป็นชุดเกราะต่อหน้านางอีกครั้ง

เพียงนางโบกสะบัดแขนเสื้อ เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงก็ถูกส่งออกไป

ทันทีที่ชายคนนั้นยกมือขึ้น เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงก็ตกลงมาอยู่ในมือของเขาอย่างเชื่อฟัง

หรงซิวมองเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงในมือ ก็รู้สึกท้อใจขึ้นมา

หากต้องการจะช่วยเหลือฮูหยินตน ก็ต้องหาเหตุผลที่มันเป็นการเป็นงาน ช่างน่าเหนื่อยใจนัก

เขากวาดตามองเพียงปราดเดียว ก็เห็นส่วนที่เสียหายของเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงทันที

เขาคุ้นเคยกับสิ่งนี้มาก คราก่อนที่ช่วยนางเกลาพรมแดนไวฑูรยะเหล่านั้น เขาต้องทำการค้นคว้ามากมาย

แต่อย่างใดเสียสถานการณ์ตอนนี้ ก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป

ฉู่หลิวเยว่มองดูอีกฝ่ายที่กำลังถือเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงไว้ในมือ บุรุษผู้นั้นมองดูมันอย่างระมัดระวังครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มลงมือ

พลังปราณดั้งเดิมสีดำลอยออกมาจากฝ่ามือของเขา แล้วเปลี่ยนเป็นก้อนเปลวเพลิงอย่างรวดเร็ว

เพียงเขาสะบัดนิ้ว เปลวเพลิงสีดำก็ลอยไปยังส่วนที่เสียหายของเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงและเริ่มเผาไหม้

“เจ้าดูท่าจะเชี่ยวชาญทางด้านนี้ไม่น้อย…”

ทันใดนั้นเองเสียงขององค์ไท่จู่ก็ดังขึ้น

แท้ที่จริงฉู่หลิวเยว่เองก็มองเห็นหนทางอยู่บ้าง เพราะเมื่อก่อนนางก็เคยหลอมกระบี่เทพเมฆาสำริดด้วยตัวเองมาก่อน

เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงส่องแสงระยิบระยับอ่อนๆ รอบก้อนเปลวเพลิงสีดำ ก่อนจะค่อยๆ อ่อนแสงลงเรื่อยๆ

ฉู่หลิวเยว่แอบประหลาดใจ

คนผู้นี้ควบคุมพละกำลังของเปลวเพลิงได้เป็นอย่างดี!

เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงเป็นของของนาง ดังนั้นระดับการปรับเปลี่ยนอ่อนแข็งจะสามารถเปลี่ยนไปได้ตามใจนาง

แต่หากอยู่ในมือของผู้อื่นมักจะดูเหมือนเป็นเกราะแข็งๆ ธรรมดาทั่วไปอันหนึ่ง

คนผู้นี้ดูท่าเหมือนจะศึกษาเรื่องพวกนี้มาเป็นอย่างดี…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน