ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 868

ยามนี้เจียงอวี่เฉิงและซั่งกวนหว่านได้เดินจับมือเข้ามา และยืนอยู่กลางจัตุรัสกว้างด้านหน้าตำหนัก

ในขณะเดียวกัน เสียงประกาศของขั้นตอนพิธีการต่างๆ ดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ

สายตาหลายคู่จับจ้องมาที่คนทั้งสอง

วันนี้ซั่งกวนหว่านเองก็แต่งตัวด้วยชุดเต็มยศ ปลายชุดคลุมยาวเฟื้อยสีแดงสดเสมือนหางของหงส์ฟ้า แผ่ขยายระไปตามพื้นในทุกย่างก้าวของนาง ด้ายสีทองที่ฝังอยู่ในผ้าแพรนั้นทอประกายสะท้อนแสงแวววาว

แต่เนื่องจากนางสวมผ้าคลุมศีรษะอยู่ จึงทำให้ผู้คนรอบๆ มองไม่เห็นหน้าตาของนาง ทว่าแค่มองจากชุดอันสวยหรูของนาง ก็สามารถสัมผัสได้ถึงความอลังการที่ซ่อนอยู่ผ้าคลุมนั่นแล้ว

จากนั้นทั้งสองคนก็เดินขึ้นบันไดสวรรค์เก้าขั้นไปพร้อมกัน และทำความเคารพอย่างเป็นทางการที่หน้าตำหนักหลางคุน

เดิมทีหากฝ่าบาทอยู่ที่นี่ พระองค์จักยืนรอทั้งสองคนอยู่ที่หน้าประตู

แต่เพราะตอนนี้เขายังหมดสติอยู่ ขั้นตอนนี้จึงถูกข้ามไป

เจียงอวี่เฉิงกับซั่งกวนหว่านยืนเคียงข้างกันและจับมือกันไว้แน่น หนึ่งสตรีรูปงามและบุรุษที่แสนหล่อเหลา ยิ่งมองยิ่งดูเหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยก

“หว่านเออร์ เราไปกันเถอะ”

เจียงอวี่เฉิงเอียงศีรษะเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเผยยิ้มบาง พร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

เสมือนว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ เขานั้น คือ รักสุดท้ายในชีวิตที่เขาเทิดทูนรักใคร่สุดหัวใจ

ซั่งกวนหว่านพยักหน้าตอบเบาๆ

ไม่มีใครเห็นสีหน้าของนางในตอนนี้

ทั้งสองคนเดินจับมือกันไปข้างหน้า

จากนั้นซั่งกวนหว่านก็เป็นฝ่ายก้าวเท้านำขึ้นไปบนบันไดขั้นแรก

ตามด้วยเจียงอวี่เฉิงที่จงใจเดินตามหลังนางครึ่งก้าว เพื่อเป็นการให้เกียรติ

จะได้ไม่ถูกผู้คนตำหนิทั้งทางด้านวาจาและการกระทำ

ซั่งกวนหว่านเดินต่อไปยังขั้นที่สอง

ทว่าเมื่อถึงตรงนี้ นางก็เริ่มสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากตำหนักหลางคุนจางๆ

แต่มันก็ยังทำอันใดซั่งกวนหว่านและเจียงอวี่เฉิงไม่ได้

ขณะที่ทั้งสองย่างก้าวขึ้นไปทีละขั้น แรงบีบอัดของพลังปราณก็หนักขึ้นเรื่อยๆ!

และทุกครั้งเขยิบขึ้นไปทีละขั้น ก็ต้องยิ่งใช้พละกำลังมากกว่าเดิม เพื่อต้านแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นนี้!

เมื่อก้าวไปถึงขั้นที่เจ็ด ซั่งกวนหว่านก็เริ่มรู้สึกหมดแรง

แม้ว่าปัจจุบันความแข็งแกร่งของนางจะอยู่ที่ระดับเจ็ดขั้นแรก แต่เพราะว่านางเพิ่งรักษาชีพจรดั้งเดิมของตัวเองได้ ฉะนั้นนางจึงไม่สามารถใช้พลังทั้งหมดได้อย่างเต็มร้อย

ร่างกายของนางหนักอึ้งราวกับตะกั่ว!

เจียงอวี่เฉิงที่อยู่ข้างๆ รู้สึกได้อย่างรวดเร็วว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับซั่งกวนหว่าน

ไม่กี่วันมานี้ เขาเองก็ได้อาศัยวิธีการบางอย่างเพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่งของตัวเอง ให้ฟื้นคืนสู่ระดับเจ็ดขั้นสูง

แต่ถึงแม้ว่าสภาพร่างกายของเขาจะดีกว่าซั่งกวนหว่าน แต่เขาก็ไม่ควรประมาทแรงกดดันแผ่ออกมาจากในตำหนักนั่น

เขาแอบใช้มือถ่ายพลังปราณเพื่อส่งซั่งกวนหว่านก้าวไปยังขั้นที่แปด!

ขาทั้งสองข้างและร่างกายของซั่งกวนหว่านสั่นสะท้าน

เจียงอวี่เฉิงแอบขมวดคิ้วแล้วรีบช่วยพยุงนาง พลันกัดฟันดันนางให้ขึ้นไปเหยียบบันไดขั้นที่แปด!

และเมื่อยืนอยู่ตรงนี้ พวกเขาก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่า ประตูใหญ่ของตำหนักหลางคุนที่อยู่ด้านบนนั้นเปิดอยู่!

โดยปกติแล้ว ประตูใหญ่ของตำหนักหลางคุนจะถูกล็อคอย่างแน่นหนา และผู้อาวุโสของราชวงศ์ทั้งหมดจะร่วมมือกันเปิดมันเฉพาะในช่วงพิธีขึ้นครองราชย์เท่านั้น

เพราะเมื่อเปิดค่ายกลในตำหนักแล้ว จะทำให้แรงกดดันของพลังปราณจากคทาอาญาสิทธิ์เทียนลิ่ง แผ่กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบอย่างไม่หยุดยั้ง!

และเป็นเพราะเหตุนี้ ซั่งกวนหว่านและเจียงอวี่เฉิงถึงต้องเผชิญกับการบีบบังคับที่น่ากลัวเช่นนี้!

ยิ่งเข้าใกล้เท่าไร ลมปราณนั่นก็ยิ่งหนาแน่นขึ้นจนน่าตกใจ!

ผู้คนที่ยืนอยู่ในจัตุรัสด้านล่างเอง ก็กำลังจ้องมองพวกเขาอยู่เช่นกัน

แต่พอเห็นว่าท่าเดินของซั่งกวนหว่านดูอ่อนแรงลง บางคนก็มีปฏิกิริยาตอบสนองที่ต่างไปจากเดิม

“เมื่อครู่นี้ องค์หญิงสามจะล้มหรือเปล่า?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน