ในไม่ช้า ลูกศรด้ามนั้นที่อยู่ภายในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ ก็กลายสภาพเป็นลูกกลมพลังปราณขนาดเท่ากำปั้น มันส่องแสงเจิดจ้าพร้อมเผยสีสันสดใสงดงามออกมา
และการบีบบังคับของพลังปราณศักดิ์สิทธิ์ที่เล็ดลอดออกมานั้นก็น่ากลัวเช่นกัน!
แต่เมื่ออยู่ในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์แล้ว ดูเหมือนว่าพลังปราณของมันจะไม่ค่อยมีผลกระทบเสียเท่าไร
และนอกจากเพลิงแห่งกรรมอันโปร่งใสที่กำลังลุกไหม้อย่างบ้าคลั่งแล้ว ก็ยังมีเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์อีกสองเมล็ดที่ลอยอยู่ภายใน
หนึ่งในนั้นค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าใกล้พลังปราณศักดิ์สิทธิ์
และพอพลังทั้งสองเข้ามาใกล้มาก ลูกแสงกลมๆ นั่นก็เหมือนจะสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามบางอย่าง พลันหรี่แสงด้านบนลงทันตา
ด้วยการดูแลของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ ในที่สุดพลังปราณศักดิ์สิทธิ์นี้ก็เริ่มยอมลดความดื้อรั้นลง
“ชำระล้างจิตสำนึกที่เหลืออยู่ของเขาเสีย”
ฉู่หลิวเยว่กล่าวในใจ
และทันทีที่พูดจบ เปลวเพลิงจำนวนมากก็พุ่งออกมาจากหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ในทันที! และเหมือนว่ามันจะร้อนขึ้นกว่าเดิมด้วย!
ครั้นกลุ่มแสงสัมผัสได้ถึงอันตราย มันก็พร้อมที่จะเคลื่อนไหว และพุ่งตัวขึ้นไปอีกครั้ง!
พรึบ!
ทันใดนั้นเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก็บินขึ้นตามขึ้นไปอย่างรวดเร็ว แล้วทะลวงผ่านตรงกลางของกลุ่มแสงนั่น!
ฟู่!
ลูกกลมที่ส่องแสงเจิดจ้าพลันแตกกระจายทันที!
ทว่าเมื่อแสงเหล่านั้นกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง ขนาดของมันก็เล็กลงกว่าเดิม แต่กลับดูละเอียดและสะอาดมากขึ้น
เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ดูชอบใจ “การละเล่น” เช่นนี้มาก จากนั้นมันก็เริ่มหมุนตัวแล้วพุ่งทะลวงผ่านกลุ่มแสงนี้อีกหลายครั้งโดยไม่รู้จักเหนื่อย!
ซึ่งทุกครั้งที่พุ่งเข้าไป พลังปราณศักดิ์สิทธิ์นี้ก็ถูกขัดเกลาและบริสุทธิ์มากขึ้น!
และจิตสำนึกที่เหลืออยู่ขององค์ไท่จู่แห่งเป่ยหมิงที่อยู่ภายใน ก็ค่อยๆ พังทลายลงตามแรงกระแทกครั้งแล้วครั้งเล่า!
สิ่งนี้ทำให้ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และหันไปให้ความสนใจกับพลังปราณสีทองรอบตัวนางแทน
ในตอนนี้ นางได้กลืนกินไปเกือบสี่ในห้าของพลังทั้งหมดแล้ว
แต่แน่นอนว่าเมื่อแลกกับราคาที่ต้องจ่าย ทำให้ร่างกายของนางเต็มไปด้วยรอยแผลและคราบเลือดที่หลั่งไหลออกมา!
…
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก!
ในขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าคราวนี้ฉู่หลิวเยว่อาจจะตายหรือไม่ก็พิการ พวกเขากลับเห็นนางใช้มือดึงลูกศรออกมาโดยตรง จากนั้นลูกศรก็หายไป แต่ฉู่หลิวเยว่กลับยังสบายดี!
“เหมือนว่าความเร็วในการกลืนกินพลังปราณของนางจะเพิ่มขึ้นเลย!”
จู่ๆ ก็มีใครบางคนตะโกนออกมาด้วยความตกใจและไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น
ทุกคนพลันหันขวับไปมองทันที
เมื่อเทียบกับตอนแรกเริ่ม พลังปราณดั้งเดิมสีทองที่กระจายอยู่เต็มท้องฟ้านั้นได้สลายไปมากแล้ว
พวกมันถูกฉู่หลิวเยว่กลืนกินไปแล้วอย่างมิต้องสงสัย!
ทว่าเมื่อพูดตามหลักแล้ว ร่างกายของนางไม่น่าจะทนรับแรงกดดันมากขนาดนี้ได้ และน่าจะระเบิดตายไปนานแล้ว!
แต่มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น!
จวินจิ่วชิงเริ่มรู้สึกไม่ดี
ถึงเขาจะไม่ได้มีเจตนาฆ่าแกงฉู่หลิวเยว่ แต่เนื่องจากพลังปราณศักดิ์สิทธิ์นี้มีจิตสำนึกขององค์ไท่จู่สถิตอยู่ หากมันถูกพรากไป…
เขาขมวดคิ้วทันควัน และตั้งท่าเตรียมการเคลื่อนไหว!
ทว่าทันใดนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงดังกึกก้องมาจากท้องนภาเบื้องบน!
เปรี้ยง…
ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมองอย่างว่องไว ก่อนจะเห็นวิถีสายฟ้าทั้งหกกำลังเคลื่อนตัวไปมาอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางหมู่เมฆ และพวกมันกำลังจะผ่าลงมา!
แกรก!
มีรอยแตกร้าวปรากฏขึ้นบนพื้นใต้ฝ่าเท้าเขาอย่างฉับพลัน!
รูม่านตาของจวินจิ่วชิงหดตัว!
เนื่องจากยอดเขาหลักของหุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวงนั้น เคยเป็นสถานที่ที่องค์ไท่จู่ทะลวงขอบเขตพลังปราณอันแสนทรหดนั่นได้
ก่อนหน้านี้มันจึงเคยประสบกับแรงกระแทกมาแล้วหลายครั้ง และยามนี้ก็ไม่ต่างกัน!
และตอนนี้มันก็กำลังจะพังลง… หมายความว่าฉู่หลิวเยว่เริ่มกลืนกินพลังปราณศักดิ์สิทธิ์นั่นแล้วแน่ๆ!
เพียงพริบตารอยแยกบนยอดเขาก็แตกกระจายอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแตกแขนงออกไปทุกทิศทุกทางราวกลับใยแมงมุมในชั่วพริบตา!
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นและมองดูภาพนั้น
คราวนี้นางเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว!
ดวงตากลมโตสะท้อนความบ้าคลั่งออกมา
และทันใดนั้น นางก็พลันหลับตา แล้วลมปราณในร่างกายของนางก็ระเบิดออกมา!
พลังปราณดั้งเดิมสีทองที่อยู่รอบๆ เร่งความเร็วขึ้นตาม และหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของนางโดยพร้อมเพรียง!
แผละ!
แต่เพราะการเคลื่อนไหวของมวลพลังปราณมากมายเช่นนี้ ส่งผลให้ข้อมือของนางเกิดรอยแผล และมีเลือดสีแดงสดพุ่งออกมาจากปากแผลนั่น
แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...