ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1023

อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา : “ความกล้าของคนญี่ปุ่นอย่างพวกแกไม่น้อยเลยนะ กล้ามาทำตัวดุร้ายที่เหยียนลง ใครให้ความกล้านี้กับแก”

เขาต่อยไปที่หน้าของอีกฝ่ายหนึ่งหมัด พลังหมัดที่น่าสะพรึงกลัวมีพลังทำลายล้าง หนึ่งหมัดต่อยจนหน้าของอีกฝ่ายเละ เลือดสาดกระจาย

อีกฝ่ายส่งเสียงกรีดร้อง กระเด็นออกไปหลายร้อยเมตร และหลังจากนั้นก็ถูกอู๋เป่ยเตะตกลงไปที่พื้น

เขาเหยียบไปที่ใบหน้าเละของอีกฝ่าย ถามอย่างเย็นชา : “พูด มาทำอะไรที่เหยียนหลง”

ในเวลานี้ อู๋เป่ยระเบิดพลังราชาเทพเจ้าออกมา ยับยั้งพลังชั้นเทพของคนผู้นี้โดยตรง เขาตกใจทันที พูด : “แกคือราชาเทพเจ้า เป็นไปไม่ได้! ไม่มีใครสามารถดูดพลังของราชาเทพเจ้าได้”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “คนอื่นทำไม่ได้ แต่ฉันทำได้ ตอบคำถามของฉัน ไม่อย่างนั้นแกจะถูกทำลายทั้งจิตวิญญาณและร่างกาย!”

เปลวไฟบนตัวของผู้ชายหายไป เผยให้เห็นรูปร่างหน้าตาของคนปกติ เขาพูด : “ผมเป็นเทพที่ถูกสมาคมเทียนจ้าวปลูกฝังออกมา ผู้น้อยคุโรซาว่า ยาสุ”

อู๋เป่ยรู้จักสมาคมเทียนจ้าว ตอนนั้นเขาเคยพบกับมิตซุย โมริ นอกจากนี้ ประธานมิตซุย ริวโกะยังได้ดำเนินการต่อต้านมูลนิธิมิตซึโยด้วย ต่อมาได้รับการแก้ไขด้วยความช่วยเหลือจากเขา

ทันใดนั้นเขามีความรู้สึกไม่ดีอย่างหนึ่ง ถาม : “แกเป็นคนของสมาคมเทียนจ้าว มาทำอะไรที่เหยียนหลง”

คุโรซาว่า ยาสุพูด : “ผู้น้อยมีพลังของเทพเจ้า ทดสอบพลังในอากาศ ไม่ทันระวังก็มาถึงประเทศของคุณแล้ว”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ไม่ทันระวังเหรอ แกรู้บ้างไหมว่าเปลวเพลิงที่แกสร้างขึ้นมาเมื่อกี้มีกี่คนต้องเสียชีวิต”

คุโรซาว่า ยาสุพูดเสียงสั่น : “ผู้น้อยผิดไปแล้ว”

อู๋เป่ย : “ฉันขอถามแก สมาคมเทียนจ้าวมีคนอย่างแกแบบนี้เท่าไหร่”

คุโรซาว่า ยาสุพูด : “ปัจจุบันมีแค่ฉันคนเดียว สมาคมเทียนจ้าวเพื่อปลูกฝังฉัน ใช้ไปหนึ่งในสามของทรัพย์สิน”

อู๋เป่ย : “หนึ่งในสามของทรัพย์สินเหรอ”

คุโรซาว่า ยาสุ : “ใช่แล้ว คนที่กินยาพร้อมกับผม มีประมาณสามพันกว่าคน มีแค่ผมคนเดียวที่สำเร็จ ส่วนคนอื่นๆ บางคนก็ตาย บางคนก็พิการ”

อู๋เป่ย : “ดูเหมือนว่ามิตซุย ริวโกะอยากจะปลูกฝังปรมาจารย์ แต่น่าเสียดายแกโง่เกินไปแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาทำตัวดุร้ายที่เหยียนหยาง ดังนั้นแกไปตายสะเถอะ!”

“ตุ้ม”

ฝ่ามือของอู๋เป่ย แทงเข้าไปในหัวใจของอีกฝ่ายโดยตรง คุโรซาว่า ยาสุส่งเสียงกรีดร้อง พลังเทพที่ซ่อนอยู่ในสายเลือด ถูกอู๋เป่ยกลืนกินจนหมดทันที

กลืนกินพลังเทพของอีกฝ่ายเสร็จ อู๋เป่ยรู้สึกว่าภายในร่างกาย มีพลังแห่งไฟเพิ่มมากขึ้น เขากระตุ้นพลังจิต รอบๆตัวปกคลุมไปด้วยชั้นของเปลวไฟสีดำและสีแดง

เพิ่งฆ่าคนเสร็จ ก็มีสมาชิกหลายคนของพรรคเทียนหลงมาถึง เห็นคุโรซาว่า ยาสุตายแล้ว พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ท่านผู้นำ!” คนหลายคนเข้ามาทักทาย

อู๋เป่ยถาม : “คนของพวกเรามีตายและบาดเจ็บไหม”

คนหลายคนมองหน้ากัน คนหนึ่งพูด : “บาดเจ็บสี่คน ตายเจ็ดคน พลังของคนผู้นี้แข็งแกร่งมาก พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้”

“ประชาชนบาดเจ็บและตายไปเท่าไหร่”

“ตายไปหลายร้อยคน และมีผู้บาดเจ็บนับร้อย” คนผู้หนึ่งพูดด้วยความแค้น “คนญี่ปุ่นหยิ่งผยองเกินไปแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาฆ่าคนที่เหยียนหลงอย่างอุกอาจ!”

อู๋เป่ยพูด : “คนญี่ปุ่นวิ่งมาฆ่าคนที่เหยียนหลง เรื่องนี้จะปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้ พวกคุณรักษาผู้บาดเจ็บต่อไป ในเวลาเดียวกันรัฐบาลท้องถิ่น จำเป็นต้องจ่ายเงินให้กับครอบครัวผู้เสียชีวิตครอบครัวละหนึ่งล้าน ความเสียหายต่อบ้านและทรัพย์สินอื่น ๆ จะได้รับการชดเชยจากรัฐบาลท้องถิ่นด้วย ถ้าหากรัฐบาลท้องถิ่นไม่มีเงิน ก็ให้พรรคเทียนหลงออกแทน”

ลูกน้องหลายคนตอบตกลง อู๋เป่ยกลับบินขึ้นไปบนอากาศ บินมุ่งหน้าไปญี่ปุ่นด้วยสีหน้าอาฆาต

ความอยุติธรรมทุกอย่างมีเจ้าของ หนี้ทุกอย่างมีเจ้าของ สิ่งที่เรียกว่าเทพเจ้านี้ได้รับการปลูกฝังโดยริวโกะ มิตซุย อย่างนั้นเขาก็ต้องไปหาริวโกะ มิตซุย!

จากที่นี่บินไปญี่ปุ่น เพียงไม่กี่ร้อยกิโลเมตร อู๋เป่ยปรากฏตัวอย่างรวดเร็ว เพียงแต่ ทันทีที่เขาเข้าสู่ชายแดนญี่ปุ่น ก็ถูกพลังจิตนับไม่ถ้วนล็อคเป้า

ในเวลานี้ เขาอยู่บนท้องฟ้าเหนือจังหวัดอิชิคาว่าแล้ว ตรงหน้ามีเงาสามคนปรากฏขึ้น ขัดขวางเขา

คนที่เป็นผู้นำ สวมชุดซามูไรตั้งแต่สมัยโชกุนของญี่ปุ่น คนทั้งสองข้างของเขาเป็นซามูไร คนที่อยู่ตรงกลางไว้ทรงผมพระจันทร์ที่แปลกประหลาด ตรงเหนือหน้าผากไม่มีผมแม้แต่นิดเดียว น่าเกลียดมาก

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “แกเป็นใคร รายงานตัวมาก่อน”

คนเตี้ยพูด : “ผู้อาวุโสของศาสนาชินโตญี่ปุ่น โทโยโทมิ ฮิเดมิตสึ”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “แกบอกว่าฉันฝ่าฝืนกฎหมาย อย่างนั้นแกรู้ไหม เมื่อกี้ผู้ฝึกฝนชาวญี่ปุ่นของพวกแกสังหารผู้คนไปหลายร้อยคนที่ชายแดนเหยียนหลง”

โทโยโทมิ ฮิเดมิตสึพูดอย่างไม่แยแส : “คนธรรมดาตายไปบางส่วนไม่นับอะไร ญี่ปุ่นของพวกเราสามารถชดใช้ได้”

อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา : “ชดใช้เหรอ เลือดก็ต้องชดใช้ด้วยเลือด! พวกแกฆ่าพลเรือนคนหนึ่งของฉัน ฉันก็จะฆ่าผู้ฝึกฝนของพวกแกหนึ่งคน!”

สีหน้าของโทโยโทมิ ฮิเดมิตสึจมลง : “แกหยิ่งผยองเกินไปแล้ว! ฉันเห็นทุกอย่าง นี่คือประเทศญี่ปุ่น ไม่ใช่เหยียนหลงของแก แกคิดว่าด้วยพลังของแกคนเดียว สามารถต้านปรมาจารย์นับไม่ถ้วนของญี่ปุ่นได้เหรอ”

“ฆ่าคนญี่ปุ่น ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญ!” อู๋เป่ยยื่นนิ้วมือออกไปหนึ่งนิ้ว เจียนหยวนบินออกไป เขารวมเจียนหยวนกับดรรชนีคีบดอกไม้เข้าด้วยกัน ทันใดนั้นแสงสังหารก็แทงไปที่คิ้วของโทโยโทมิ ฮิเดมิตสึทันที

เพียงแต่ มีแสงเลือดปรากฏขึ้นมารอบๆตัวเขา หลังจากนั้นหัวเราะอย่างเย็นชา : “เพียงแค่พลังจากนิ้วมือ อย่าแม้แต่คิดว่าจะทำลายพลังวิญญาณเลือดผีของฉัน!”

“ใช่ไหม” อู๋เป่ยขยับตัวอย่างรวดเร็ว แทงออกไป ไปถึงในลมหายใจเดียว

“ตัง!”

ในครั้งนี้ แสงเลือดป้องกันดาบมังกรทมิฬไว้อีกครั้ง

โทโยโทมิ ฮิเดมิตสึพูดด้วยเสียงหัวเราะ : “เป็นยังไง”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง ทันใดนั้นเขาก็คว้าไหล่ของโทโยโทมิ ฮิเดมิตสึ พลังแห่งไฟที่ได้มาใหม่แผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขาไปตามไหล่ของเขา

ทันใดนั้น โทโยโทมิ ฮิเดโกะคนนี้ก็ลุกเป็นไฟ เผาจนแสงเลือดนั้นกลายเป็นควันดำโดยตรง ไม่กี่วินาที เขาก็ส่งเสียงกรีดร้อง : “ปล่อยมือ!”

เขาดิ้นรนอย่างสุดชีวิต อย่างไรก็ตาม ไม่มีประโยชน์ อยู่ในมือของอู๋เป่ย เขาเป็นเหมือนคนดินเหนียว อยากบีบยังไงก็บีบอย่างนั้น

ไม่ถึงครึ่งนาที โทโยโทมิ ฮิเดมิตสึลุกเป็นไฟอย่างบ้าคลั่ง อีกไม่นานก็กลายเป็นเถ้าถ่าน สุดท้ายมีแค่วิญญาณแรกเกิดหนีออกมา อู๋เป่ยจับวิญญาณแรกเกิดเอาไว้ โยนเข้าไปในหม้อใต้พิภพอย่างไม่ลังเล ปรุงเขาเป็นยาอายุวัฒนะวิญญาณแรกเกิดหนึ่งเม็ด!