ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1048

มีสายความสัมพันธ์กับกว่างจี้ อู๋เป่ยไม่สะดวกที่จะหักหน้า ด่าเหลียงเทียนกู่ไปหลายประโยค ค่อยออกจากที่นี่กับหลงชิงจิน เดินทางไปบ้านเขตใหม่

หลังจากที่เหรินซานซานเข้าครอบครองบริษัทพลังงานใหม่ เธอให้การบัญชีคำนวณสักพัก ทรัพย์สินที่ยึดมาจากคนเหล่านี้ เกินหนึ่งแสนล้าน ทำให้ความมั่งคั่งของตระกูลเหรินเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่ากว่า!

เหรินเทียนเซิ่งรู้สึกขอบคุณอย่างมาก พูด : “ซานซาน โชคดีที่พวกเรารู้จักอู๋เป่ย ไม่อย่างนั้นครั้งนี้จบแน่นอน”

เหรินซานซาน : “พ่อ คุณรู้ไหมสิ่งที่ฉันให้คุณกับแม่กินเป็นยาอะไร”

เหรินเทียนเซิ่งถาม : “ยาอะไร”

เหรินซานซาน : “ยาอายุวัฒนะแห่งชีวิต ราคาหนึ่งเม็ดนับหมื่นล้าน อู๋เป่ยให้ฉันมาสามเม็ด”

เหรินเทียนเซิ่งตกใจอย่างมาก : “แพงมากเลย!”

เหรินซานซาน : “พ่อ อู๋เป่ยบอกว่า เขากำลังจะทำการกุศล ฉันอยากช่วยเขา”

เหรินเทียนเซิ่งพูดด้วยรอยยิ้ม : “ได้สิ เธอไปเลย ที่บ้านมีพ่อดูแลอยู่”

เหรินซานซาน : “พ่อ ความหมายของฉันคือ พวกเราเก็บเงินไว้ใช้นิดหน่อย ส่วนที่เหลือเอาไปบริจาคทั้งหมด”

เหรินเทียนเซิ่งอึ้งไปเลย เขาเกาหน้า พูด : “ซานซาน มันไม่ง่ายเลยที่พ่อจะสร้างธุรกิจนี้ออกมาได้ ถ้าหากบริจาคออกไปทั้งหมดล่ะก็ ฉันรู้สึกเสียดายอย่างมาก”

เหรินซานซาน : “พ่อ ฉันจะทิ้งค่าใช้จ่ายไว้ให้คุณเพียงพอแน่นอน นอกจากนี้คุณก็เห็นแล้ว อู๋เป่ยสามารถเพิ่มความมั่งคั่งของคุณเป็นสองเท่าได้อย่างง่ายดาย คุณไม่มีเงินแล้วจะเป็นอะไรไป”

เหรินเทียนเซิ่งเป็นคนฉลาดคนหนึ่ง เขารู้ถึงความสำคัญของเรื่อง จึงถาม : “ซานซาน เธอหมายความว่า อู๋เป่ยอยากทำบุญอย่างมาก เป็นเพราะอะไร”

ในคืนนั้น ตอนที่อู๋เป่ยคุยกับเธอ คุยเรื่องบางอย่าง แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่รู้ว่าการทำแบบนี้เป็นการดีต่ออู๋เปย พูด : “อู๋เป่ยบอกว่า การทำดีจะได้รับบุญกุศล บุญกุศลยิ่งมากเท่าไหร่ ผลประโยชน์ก็ยิ่งเยอะ ฉันอยากให้เขาได้ดี แน่นอนต้องช่วยเขาทำเรื่องดีๆอยู่แล้ว”

เหรินเทียนเซิ่งพยักหน้าอย่างแรง : “ก็ได้ พ่อจะสนับสนุนเธออย่างเต็มที่!”

แบบนี้ไปเรื่อยๆ ตระกูลเหรินเริ่มรูปแบบการขายแล้ว ส่วนของผู้ถือหุ้น พันธบัตร ทรัพย์สินของบริษัท ฯลฯ ภายใต้ชื่อกรุ๊ป ขายออกไปทีละรายการ

อีกหกเดือนข้างหน้า เหรินซานซานถอนเงินออกไปมากกว่าสองแสนสามหมื่นห้าพันล้าน หลังจากนั้นเธอเอาเงินสองแสนล้านออกมา ก่อตั้ง "กองทุนเป่ยซาน" วัตถุประสงค์ของกองทุน เป็นการช่วยเหลือคนที่ต้องการความช่วยเหลือเหล่านั้น

ผู้ถือกองทุนจดทะเบียน ก็คืออู๋เป่ย เธอฉลาดอย่างมาก ทำหนังสั้นในรูปของอู๋เป่ย เผยแพร่บนแพลตฟอร์มหลักเพื่อการโปรโมตในช่วงต้น

ในอนาคต ทุกคนที่ได้รับความช่วยเหลือจากกองทุน ทุกคนจะรู้สึกขอบคุณอู๋เป่ยอย่างมาก

หลงชิงจินมาถึงบ้านอู๋เป่ย ก็มองเห็นมังกรเจียวน้อยห้าตัว และยังมีหลี่อวี๋และมังกรเจียวขาว

มังกรเจียวน้อยก็เป็นรูปแบบงูที่แปลงกายมาเช่นกัน หลงชิงจินชอบอย่างมาก โบกมือขาวหนึ่งที มังกรเจียวน้อยกระโดดขึ้นมาที่ฝ่ามือของเธอทีละตัว

แต่หลี่อวี๋และมังกรเจียวขาวรู้ถึงความน่ากลัวของผู้แข็งแกร่ง ก้มตัวลง ทำความเคารพเธอ ท้ายที่สุดแล้ว อยู่ต่อหน้ามังกร งูไม่นับว่าเป็นอะไรเลย

หลงชิงจิน : “ไม่ต้องมากพิธี ลุกขึ้นเถอะ”

อู๋เปย : “ชิงจิน คุณอยู่ที่นี่ต่ออีกสองสามวันดีกว่า ช่วยผมดูแลมังกรเจียวน้อยเหล่านี้ พวกเขาซุกซนเกินไปแล้ว”

หลงชิงจินพูดด้วยรอยยิ้ม : “ยังไงสะก็ไม่มีอะไรทำ ฉันจะรับพวกมันเป็นศิษย์แล้วกัน”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “เป็นแบบนั้นดีที่สุด”

ในเวลานี้ มีเงาคนกระโดดเข้ามา ก็คือลูกบุญธรรมซี๋เป่า ซี๋เป่าสูงขึ้นอีกแล้ว ตอนนี้เขาดูเหมือนเด็กผู้ชายอายุสี่หรือห้าขวบ เขากระโดดเข้ามาแบบนี้ ชนจนอู๋เป่ยถอยหลังหนึ่งก้าว

อู๋เป่ยพูด : “ซี๋เป่า ต่อจากนี้ไปห้ามชนคนแบบนี้ เปลี่ยนเป็นคนอื่นจะได้รับบาดเจ็บได้”

ในมือของซี๋เป่า ถือจือเหรินเอาไว้ อีกฝ่ายส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เกือบจะถูกซี๋เป่าบีบจนตายอยู่แล้ว

อู๋เป่ยรีบแย่งจือเหรินนั้นมา พูด : “ซี๋เป่า ฉันพูดกับนายกี่ครั้งแล้ว ห้ามรังแกจือเหริน”

ซี๋เป่ากะพริบตาหลายที ถาม : “พ่อ แม่ของผมล่ะ”

“กำลังฝึกฝนอยู่ในดินแดนแห่งเซียน อีกสักพักหนึ่งค่อยกลับมา”

ซี๋เป่าพูด : “พ่อ ช่วงที่ผ่านมาผมกินไม่ค่อยอิ่ม”

แม้ว่าซี๋เป่าจะเป็นเด็กน้อย แต่มีแรงเยอะอย่างมาก หยิบพลั่วแล้วขุดลงไปข้างล่าง

อู๋เป่ยเอาเก้าอี้ออกมาตัวหนึ่ง นั่งดื่มชากินแตงโมงอยู่ด้านข้าง พูดชมซี๋เป่าเป็นครั้งคราว

ซี๋เป่าขุดลงไปข้างล่างหลายสิเมตร เมื่อเห็นว่าใกล้จะขุดเจอลูกแก้วธรณีแล้ว ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากนอกโรงงาน : “ศิษย์พี่ ลูกแก้วธรณีใกล้จะสุกแล้วใช่ไหม”

ผู้หญิงอีกคนหนึ่งพูด : “คำนวณเวลาแล้ว เกือบจะได้ที่แล้ว พวกเราเอาลูกแก้วธรณีไปให้ท่านทวดดีกว่า ท่านทวดจะต้องดีใจมากแน่เลย ไม่แน่อาจจะมอบวิชาต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้ให้พวกเรา”

อู๋เป่ยได้ยินเสียง โบกมือหนึ่งทีทันที ลูกแก้วธรณีสีดำสนิทหนึ่งลูกบินออกมา ถูกเขาเก็บเข้าไปในแหวนหยก ในเวลาเดียวกัน เขาตะโกนพูดกับซี๋เป่า : “ลูกชาย ขุดไปเรื่อยๆ ขุดลงไปอีกสิบกว่าเมตรก็สามารถขุดเจอน้ำแล้ว”

ใบหน้าเล็กของซี๋เป่าเต็มไปด้วยความสงสัย พูดในใจคุณบอกว่าขุดสมบัติไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงกลายเป็นขุดน้ำล่ะ

เพียงแต่ซี๋เป่าเชื่อฟังอย่างมาก ทันใดนั้นเขาก็เริ่มขุดอีกครั้ง

ผ่านไปไม่นาน ผู้หญิงสองคนในชุดทำงานเดินเข้ามา ทั้งสองคนอายุประมาณยี่สิต้นๆ คนหนึ่งหน้ากลม คนหนึ่งหน้าไข่ สวยอย่างมาก

เห็นว่ามีคนกำลังขุดอยู่บนพื้น ผู้หญิงใบหน้ากลมตกใจอย่างมาก พูดด้วยความโกรธ : “คุณเป็นใคร”

อู๋เป่ยมองเธอหนึ่งที ขมวดคิ้วแน่น พูด : “แล้วพวกคุณล่ะเป็นใคร บุกมาทำอะไรที่โรงงานของผม”

ผู้หญิงอึ้งไปเลย : “นี่เป็นโรงงานของคุณเหรอ”

อู๋เป่ย : “ไร้สาระ ไม่ใช่โรงงานของผม ผมจะมาขุดบ่อน้ำที่นี่เหรอ”

ผู้หญิงใบหน้ากลมอึ้งไปเลย : “คุณกำลังขุดบ่อน้ำเหรอ”

อู๋เป่ย : “แน่นอน ข้างล่างนี้มีตาน้ำแร่ ผมเตรียมขุดมันออกมา ทำเป็นเครื่องดื่มน้ำแร่”

ผู้หญิงใบหน้าไข่หัวเราะอย่างเย็นชา : “ใครจะไปเชื่อคำพูดหลอกลวงของคุณ! ที่นี่เป็นที่ราบ จะมีน้ำแร่ได้ยังไง!”

อู๋เป่ยพูด : “มีภูเขาอยู่ห่างจากที่นี่ไปสิบห้าไมล์ ที่นี่มีน้ำแร่เป็นเรื่องที่ปกติอย่างมากไม่ใช่เหรอ นอกจากนี้พวกคุณสองคนบุกเข้ามาบ้านของคนอื่นไปเรื่อยแบบนี้ มันเสียมารยาทอย่างมากใช่ไหม”

ใบหน้ากลมขมวดคิ้ว พูด : “เพื่อน ผู้รอบรู้จะไม่พูดอย่างลับๆ คุณแตะต้องลูกแก้วธรณีของที่แห่งนี้แล้วใช่ไหม”