ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1070

ทั้งสองคนมาถึงชั้นที่สองของถ้ำว่านฝู ในชั้นนี้ มีพระภิกษุเจ็ดรูปถูกขังอยู่ พลังยุทธ์ของพวกเขา ต่ำสุดก็เป็นผู้เที่ยงแท้ขั้นหนึ่ง

พระภิกษุทุกรูป ถูกขังอยู่ในห้องขังหินที่แตกต่างกัน

อู๋เป่ยมาถึงหน้าประตูหินแห่งหนึ่ง เขามองหนึ่งที ค่อยให้คนเปิดประตู เดินเข้าไปเลย

พระภิกษุวัยกลางคนคนหนึ่ง หลับตานั่งขัดสมาธิ อู๋เป่ยเดินเข้ามา ราวกับว่าเขาไม่มีความรู้สึก

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “อาจารย์เซน ได้เวลาฉันเพ็ญแล้ว”

พระภิกษุวัยกลางคนลืมตา พูดอย่างไม่แยแส : “ฉันไม่ฉันอาหารของโลกมนุษย์”

อู๋เป่ยหยิบยาแปลงกายปีศาจออกมาหนึ่งเม็ด พูด : “อย่างนั้นลองชิมยาแปลงกายปีศาจของผมดูไหม”

พระภิกษุมองดูยาอายุวัฒนะหนึ่งที หยิบมาแล้วกลืนลงไป

ไม่นาน ยาเริ่มออกฤทธิ์ ตรงระหว่างคิ้วของพระภิกษุมีควันดำระเหยออกมา การแสดงออกของเขาเจ็บปวดเล็กน้อย แต่ผ่านไปไม่นาน เขาลืมตาทั้งสองข้างขึ้น สายตาชัดเจนขึ้น บ่นพึมพำ : “อยู่ในความฝันมานับร้อยปี!”

อู๋เป่ย : “ปีศาจในจิตใจของอาจารย์ถูกกำจัดแล้ว ยินดีด้วย”

พระภิกษุโค้งคำนับให้อู๋เป่ยหนึ่งที : “ขอบคุณ”

แบบนี้ไปเรื่อยๆ อู๋เป่ยให้พระภิกษุเจ็ดรูปนี้กินยาแปลงกายปีศาจคนละหนึ่งเม็ด พระภิกษุเจ็ดรูปกลับมามีสติทีละคน

พระภิกษุเจ็ดรูป มีสองรูปเป็นพระภิกษุผู้สูงส่งระดับกษัตริย์เที่ยงแท้ มีห้ารูปเป็นพระภิกษุระดับผู้เที่ยงแท้

พระภิกษุเจ็ดรูปตื่นขึ้นมาทีละรูป กว่างฮุ่ยดีใจอย่างมาก พูด : “หมอเทวดาอู๋ พวกเราไปชั้นที่สาม ที่นั่นมีอาจารย์ทวดเหลียวหยวนท่านหนึ่ง”

อู๋เป่ยพูด : “แม้แต่ท่านก็เรียกเขาว่าอาจารย์ทวด ผู้อาวุโสเหลียวหยวนคนนี้เป็นพระผู้สูงส่งยุคไหนเหรอ”

กว่างฮุ่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “อาจารย์ทวดเหลียวหยวน เป็นพระผู้สูงส่งในรัชสมัยของจักรพรรดิเซเลียแห่งราชวงศ์เว่ยเหนือ เขาเป็นพระอรหันต์รูปหนึ่ง”

อู๋เป่ยรู้ดี ผู้ที่ช่วยเหลือตนคือพระอรหันต์ ผู้ที่ช่วยเหลือผู้อื่นคือพระโพธิสัตว์ การปฏิบัติของพระอรหันต์ก็เหมือนกับการปฏิบัติของพระภิกษุที่เป็นเซียนมากกว่า

เขานึกถึงกว่างจี้ พูด : “อาจารย์กว่างจี้ก็เป็นพระอรหันต์เหรอ”

กว่างฮุ่ยพยักหน้า : “คุณสมบัติของศิษย์พี่ไม่ธรรมดา เขาเป็นพระอรหันต์เริ่มต้น ในแง่ของพลังแห่งความรอบรู้ ความแข็งแกร่งของศิษย์พี่กว่างจี้นั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้”

อู๋เป่ย : “พระอรหันต์ล่ะ”

กว่างฮุ่ย : “ไม่รู้เหมือนกัน พระอรหันต์บางรูป พลังยุทธ์ของบางคนนั้นอาจจะไม่แข็งแกร่งเท่าเซียนกษัตริย์ แต่มีพระอรหันต์บางส่วน พลังเหนือกว่าเซียนสวรรค์ ต้องดูวิธีการฝึกฝนของแต่ละคน ตัวอย่างเช่น พระอรหันต์บางรูปเชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ เป็นพระอรหันต์นักสู้ ก็จะมีพลังที่แข็งแกร่งอย่างมาก”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “พวกเราไปพบพระอาจารย์เหลียวหยวน”

ชั้นที่สามของถ้ำว่านฝู กำแพงหินเรียบจมเข้าด้านใน ก่อตัวเป็นถ้ำที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์แห่งหนึ่ง ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในถ้ำหิน หันหน้าไปทางกำแพง เงียบและไม่เคลื่อนไหว

อู๋เป่ยเห็นจีวรบนตัวของพระรูปนี้ กลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงเปลือยเปล่า ไม่สวมเสื้อผ้า ผิวของเขาเหมือนหิน สัมผัสดูแล้ว ทั้งเย็นและแข็ง

กว่างฮุ่ยถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูด : “อาจารย์เหลียวหยวนเพื่อหลีกเลี่ยงการทำร้ายผู้บริสุทธิ์หลังจากถูกปีศาจครอบงำ เขาใช้พลังทั้งหมดเพื่อปราบปรามปีศาจในใจของตัวเอง”

อู๋เป่ยมองดูหนึ่งที หยิบตะเกียงวิเศษชำระโลกให้บริสุทธิ์ออกมา ในเวลาเดียวกันหยิบกระดูกพระธาตุออกมา ด้วยความช่วยเหลือของพลังของกระดูกพระพุทธเจ้า สวดมนต์เสียงพุทธเซน

เมื่อเขาสวดไปหลายนาที คนที่อยู่บนผนังขยับตัวเล็กน้อย เพียงแค่เห็นเขาค่อยๆหันออกมาจากกำแพง ผิวหนังค่อยๆมีสีเลือด หลังจากนั้นกลับมาหายใจ หัวใจเต้น สุดท้ายลืมตาขึ้น

คนผู้นี้เป็นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง สายตาของเขาจ้องมาที่อู๋เป่ย พูด : “โยมเป็นใครเหรอ”

อู๋เป่ยเอายาแปลงกายปีศาจออกมาหนึ่งเม็ด พูด : “อาจารย์เหลียวหยวน ผมช่วยท่านปราบปีศาจภายในใจ เชิญกินยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ด้วย”

เหลียวหยวนรับยาอายุวัฒนะมา เขามองหนึ่งที จึงกินยาลงไป

ฤทธิ์ยาเริ่มออกฤทธิ์ ร่างกายของเหลียวหยวนมีควันสีดำระเหยออกมา อู๋เป่ยสวดมนต์เสียงพุทธเซนต่อไป มนต์เสียงพุทธเซนนี้ เป็นแบบที่สี่ของวิชาเทพตถาคต มีปรัชญาเซนเป็นหลักฐาน และยืมใช้พลังกระดูกของพระพุทธเจ้า ทำให้ทรงพลังมากยิ่งขึ้น

ทันทีที่มนต์เสียงพุทธเซนออกมา ควันสีดำระเหยออกมามากกว่าเดิม ทันทีที่ออกมาก็สลายไปสู่ความว่างเปล่า

อู๋เป่ยมองกว่างฮุ่ยอย่างหมดหนทาง อีกฝ่ายพูดด้วยรอยยิ้ม : “ถ้าหากหมอเทวดาอู๋และอาจารย์ทวดสามารถร่วมสาบานกันได้ นั่นก็เป็นสิ่งที่สวยงามเช่นกัน”

เหลียวหยวนปรบมือหนึ่งที พูด : “มหัศจรรย์ พวกเรากราบไหว้กันเถอะ”

แบบนี้ไปเรื่อยๆ อู๋เป่ยถูกพระน่าเกลียดคนนี้ดึงไปด้านข้าง กราบไหว้ฟ้าดิน ร่วมสาบานกันเป็นพี่น้อง ชื่อทางโลกของเหลียวหยวนชื่อว่าโจวอู๋ซ่าง คนที่อายุมากกว่าเป็นพี่ใหญ่ อู๋เป่ยอายุน้อยกว่าเป็นน้องชาย

หลังจากร่วมสาบานกันเสร็จ เหลียวหยวนดึงอู๋เป่ยออกมาจากถ้ำว่านฝู หลังจากนั้นบินขึ้นไปบนท้องฟ้า ร่อนลงบนยอดภูเขาลูกหนึ่ง

บนยอดเขาแห่งนี้ ไม่เคยมีใครมาถึง หลังจากมาถึงที่นี่ค่อยพบว่า มีทางเข้าที่ด้านบนของยอดเขา ถูกต้นไม้ปิดเอาไว้

มีบันไดหินอยู่ใต้ทางเข้า เดินไปสักพัก ก็เข้ามาถึงห้องหินที่ใหญ่อย่างมาก ข้างในมีเครื่องใช้มากมาย ฝุ่นปกคลุมเต็มไปหมด

อู๋เป่ย : “พี่ใหญ่ นี่คือที่ไหนเหรอ”

โจวอู๋ซ่างพูด : “นี่คือตอนที่ฉันเริ่มปฏิบัติพระพุทธศาสนาครั้งแรก เป็นสถานที่ที่ปิดกั้นตัวเอง”

เขาถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “ดูเหมือนว่าฉันไม่ได้ถูกสร้างให้เป็นพระภิกษุ ปฏิบัติมาหนึ่งพันปี ก็ไม่สามารถกลายเป็นพระพุทธเจ้าได้”

อู๋เป่ยพูดไม่ออกสักพัก : “พี่ใหญ่ ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถกลายเป็นพระพุทธเจ้าได้ ตอนนี้คุณกลายเป็นพระอรหันต์ ก็ร้ายกาจมากแล้ว”

โจวอู๋ซ่าง : “น้องชาย นายมองผิดแล้ว ฉันเป็นพระอรหันต์ใหญ่แล้ว”

อู๋เป่ยอึ้งไปเลย มองดูดีๆอีกครั้ง อย่างที่คาด โจวอู๋ซ่างคนนี้เหมือนกับกว่างจี้คนนั้น มีพระวรกายทองคำของพระอรหันต์ใหญ่แล้ว! ดูจากท่าทาง การปฏิบัติธรรมนับพันปีนี้ ก็ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้รับอะไรเลย

โจวอู๋ซ่างพูด : “หนึ่งพันปีมานี้ นอกจากฉันต้องกำจัดปีศาจภายในใจแล้ว ก็กำลังฝึกฝนพระวรกายทองคำ ในที่สุดตอนนี้ก็ทำสำเร็จแล้ว”

อู๋เป่ย : “ร้ายกาจ พี่ใหญ่ พลังของคุณในตอนนี้ อย่างน้อยก็เทียบเท่าเซียนสุญญตา”

โจวอู๋ซ่างพูด : “น้องชาย นายหมายถึง ฉันเหมาะที่จะฝึกฝนเซียนมากกว่าใช่ไหม”

อู๋เป่ยคิดสักพัก พูด : “มันก็ไม่เสมอไป พี่ใหญ่ไม่สามารถทะลวงได้ อาจเป็นไปได้ว่าวิชามีปัญหา”