ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1133

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “สำหรับภารกิจที่ไม่รู้จัก ผมไม่สนใจ”

สำหรับตราประทับอนาเขตอะไรนั่น เจ้าเมืองอะไรนั่น ก็ต้องมีชีวิตรอดถึงจะได้ ถ้าหากเป็นภารกิจสุดแสนจะอันตราย จะไปขอคำอธิบายจากใครล่ะ

หยวนลี่เซียวถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “อย่างนั้นก็น่าเสียดายเกินไปแล้ว ถ้าหากคุณปฏิเสธภารกิจนี้ ผมไม่สามารถผ่านการตรวจสอบที่ปรึกษาของคุณ”

สีหน้าของอู๋เป่ยปกติ พูด : “ไม่เป็นไร ตำแหน่งที่ปรึกษานี้สำหรับผมแล้วมีหรือไม่มีก็ไม่เป็นไร”

หยวนลี่เซียวลุกขึ้น : “อย่างนั้นพวกเราขอตัวก่อนนะ”

หลังจากหยวนลี่เซียวคนนี้ไป เย่เสวียนขมวดคิ้วและพูด : “ของเล่นอะไรกัน คิดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าข่มขู่ทวดน้อย!”

อู๋เป่ย : “ข่มขู่ก็ข่มขู่ไปเถอะ ที่ปรึกษานี้ ก็ไม่ใช่ว่าไม่เป็นก็ไม่ได้”

เย่เสวียน : “ทวดน้อย ไหนๆพวกเราก็มาแล้ว จากไปแบบนี้มันไม่พอใจเลยนะ”

อู๋เป่ย : “เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว กลับไปฝึกฝนสะ”

ไล่เย่เสวียนหลายคนไปแล้ว อู๋เป่ยเดินทางไปหอคอยเซียนหวู่

ในเวลานี้ หอคอยเซียนหวู่สร้างอาคารเล็กไว้หนึ่งหลัง ตรงหน้าอาคารเล็กมีชายสองคนนั่งอยู่ เขาไม่รู้จัก

การปรากฏตัวของอู๋เป่ย ชายทั้งสองคนลุกขึ้น ชายหัวล้านคนหนึ่งถาม : “มาทำอะไร”

อู๋เป่ย : “ผมเป็นที่ปรึกษาของสถาบัน ต้องการเข้าไปทดสอบในหอคอยเซียนหวู่”

หัวล้านพูด : “ที่แท้เป็นที่ปรึกษานี่เอง ต้องขออภัยด้วย ตอนนี้หอคอยเซียนหวู่เป็นทรัพยากรของชาติ มีเพียงได้รับใบอนุญาตถึงจะสามารถเข้าไปได้”

อู๋เป่ยตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าเข้าไปในหอคอยเซียนหวู่จะต้องใช้ใบอนุญาตด้วย

เขาถาม : “ใบอนุญาตอยู่ไหน”

หัวล้าน : “ก่อนอื่นให้ไปหาคณบดีเพื่อทำใบอนุญาต จากนั้นไปหาผู้อำนวยการโหวเพื่อประทับตรา มีเพียงได้รับใบอนุญาตที่ประทับตราแล้ว ถึงจะสามารถเข้าไปในหอคอยเซียนหวู่ได้”

อู๋เป่ยเตรียมจะถามผู้อำนวยการโหวอยู่ที่ไหน ชายหนุ่มคนหนึ่งก้าวใหญ่เดินเข้ามา ด้านหลังของเขามีนักเรียนหลายคนติดตามมาด้วย คนผู้นี้ก็คือหยางจงฟ่า ด้านหลังขอเงขา คิดว่าน่าจะเป็นนักเรียนที่เขาสอน

มองเห็นหยางจงฟ่า ชายหัวล้านยิ้มแล้วลุกขึ้นทันที : “อาจารย์หยาง นักเรียนของคุณต้องการทำการทดสอบเหรอ”

หยางเทียนฟ่าพยักหน้า : “ข้างในไม่มีคนใช่ไหม”

ชายหัวล้านพูดด้วยรอยยิ้ม : “ไม่มี ผมเฝ้าอยู่”

หยางจงฟ่าพูดกับหนึ่งในนักเรียนคนหนึ่งของเขา : “นายเข้าไปได้แล้ว”

มองเห็นฉากนี้ อู๋เป่ยพูด : “ไหนบอกว่า ต้องมีใบอนุญาตถึงจะเข้าไปได้ไม่ใช่เหรอ”

ชายหัวล้านมองเขาหนึ่งที พูด : “ไม่ผิด เข้าไปต้องใช้ใบอนุญาตจริงๆ เพียงแต่อาจารย์หยางเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้จักรพรรดิ ตามกฎแล้ว ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้จักรพรรดิไม่ต้องใช้ใบอนุญาตก็สามารถส่งคนเข้าไปได้”

หยางจงฟ่าสังเกตเห็นอู๋เป่ยแล้ว เขาถาม : “คุณคือที่ปรึกษาเหรอ”

อู๋เป่ยพูด : “ผมคืออู๋เป่ย”

ได้ยินอู๋เป่ยสองคำ ชายหัวล้านคนนั้นตกใจอย่างมาก : “ที่แท้คุณก็คืออาจารย์อู๋เหรอ ยินดีที่ได้พบคุณ”

หยางจงฟ่าเลิกคิ้วขึ้น : “คุณก็คืออู๋เป่ยเหรอ เมื่อวาน คนของคุณทำร้ายนักเรียนของผม เรื่องนี้คุณรู้ใช่ไหม”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “คนของผมล้วนแล้วเป็นคนเซียน เอาชนะนักเรียนที่มีตัวตนเป็นตี้เซียนของคุณ ในฐานะที่คุณเป็นที่ปรึกษาไม่รู้สึกอายบ้างเหรอ”

หยางจงฟ่าฮึอย่างเย็นชาหนึ่งที : “แล้วยังไง ลูกศิษย์ของผมถูกกำหนดให้มีอนาคตที่สดใส และบางคนจะกลายเป็นข้าราชการศักดินา แต่คุณ เป็นเพียงคนที่ทำให้ฉันโดดเด่นขึ้นเท่านั้น นักเรียนของคุณก็เหมือนกับคุณ ไร้ชื่อเสียงตลอดชีวิต”

อู๋เป่ยมองเขาเหมือนกับมองคนโง่คนหนึ่ง หันตัวแล้วเดินไปทางหอคอยเซียนหวู่

ชายหัวล้านรีบขัดขวาง : “อาจารย์อู๋ คุณเข้าไปไม่ได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน