ราชาวานรทองแอบพูด : “จักรพรรดิมนุษย์ ชนเผ่าฟูเทียนเป็นหนึ่งในกองกำลังที่ต่อต้านโลกแห่งเซียน ในตอนนั้น เผ่าถูกกวาดล้างเกือบทั้งหมด เหลือเพียงเผ่าเดียวเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงเต็มไปด้วยความเป็นปรปักษ์ต่อโลกแห่งเซียน ”
อู๋เป่ยเหลือบมองนักรบกลุ่มนี้ พวกเขาไม่ใช่นักพรตผู้บำเพ็ญ แต่ละคนมีพลังอันทรงพลัง และยากที่จะจัดการอย่างแน่นอน
เขากล่าวว่า : “ฉันไม่ได้มีความเกลียดชังกับพวกคุณ ฉันก็แค่มาหาคน”
“ ออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเราจะฆ่าแก ! ” ชายคนนั้นพูดอย่างเคร่งขรึม
อู๋เป่ยส่งเสียง “ฮึ” และทันใดนั้นก็กลายเป็นแสงดาบ แล้วก็มาถึงบ้านหินที่เเถาหรูเสวี่ยอยู่ทันที
เถาหรูเสวี่ยเห็นอู๋เป่ย และพูดด้วยความยินดีอย่างยิ่ง : “อู๋เป่ย ! ”
ในขณะนี้ มีเสียงคำรามดังมาจากด้านนอก และชายร่างใหญ่ที่สูงกว่าสองเมตรก็รีบเข้ามาชกไปที่อู๋เป่ย
หมัดนี้ทรงพลังมาก อู๋เป่ยใช้เคล็ดลับของความเด็ดเดี่ยว และต่อยออกไปทันที เมื่อได้ยินเสียงดัง ชายร่างยักษ์ก็ถูกระเบิดออกไปหลายร้อยเมตรและกระแทกก้อนหินอย่างแรง ก้อนหินแตกและเขาก็เป็นลมหมดสติไป
อู๋เป่ยโบกมือของเขา และผู้คนที่อยู่รอบ ๆ เถาหรูเสวี่ยก็ถูกผลักออกไปด้วยพลังอันยิ่งใหญ่
เธอกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของ อู๋เป่ย และร้องว่า : “คุณพ่อคุณแม่ และสมาชิกกลุ่มอื่น ๆ อีกหลายคนถูกพวกเขาสังหารไปหมดแล้ว!”
อู๋เป่ยพูดปลอบใจ : “อย่าเศร้าเกินไปเลย”
ปล่อยเถาหรูเสวี่ย แล้วเขาก็เดินออกจากบ้านหิน ชายร่างยักษ์ส่ายหัวแล้วเดินกลับ ดวงตาของเขาที่ฉายแววดุร้าย กลับดูไม่มั่นใจเลย
อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา : “ทำไมพวกแกถึงต้องฆ่าผู้บริสุทธิ์ล่ะ ? ”
ชายคนนั้นหัวเราะเยาะและพูดว่า : “พวกนี้ล้วนเป็นลูกหลานของทาส อยากฆ่าก็ฆ่า มีอะไรให้คุ้มค่าแก่การพูดถึง? ”
อู๋เป่ย : “ลูกหลานทาส ? ”
ชายร่างใหญ่กล่าวว่า : “ใช่ พวกมันมีรูปร่างเตี้ย มีความอ่อนแอ และยังเป็นเลือดผสม เมื่อมองแวบแรกก็รู้ว่าเป็นลูกหลานของทาส ! ”
แท้จริงแล้ว ผู้ชนเผ่าฟูเทียนล้วนแข็งแกร่งมาก และนักรบคนใดก็ตามในหมู่พวกเขา สามารถต่อสู้กับคนเซียนได้ !
อู๋เป่ย : “ฆ่าก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต เลือดต้องล้างด้วยเลือด ! ”
“กล้าหาญมากนะ กล้ามาพูดดุเดือดแบบนี้ในชนเผ่าฟูเทียนของเรา”
ชายร่างสูงหลังคล้ายหมาป่าเข้ามา เขาดูเด็กมากดวงตาเย็นชา และไม่มีเสื้อ มีหมาป่าสีเงินขนาดยักษ์วาดอยู่บนผิวหนังของเขา
เมื่อเห็นอู๋เป่ยจ้องมองคนคนนี้ จึงพูดว่า : “พวกแกฆ่าคนโดยไร้เหตุผล แก่ออาชญากรรมที่ชั่วร้าย ! ”
ชายคนนั้นหัวเราะอย่างดุเดือด : “ฆ่าคน ? ในดินแดนป่าเถื่อนนี้ มีวันไหนที่ไม่ฆ่าคน ? เผ่าไหนไม่ฆ่าคน ? โจมตีชนเผ่าที่อ่อนแอ ฆ่าผู้ชายทั้งหมดและเก็บผู้หญิงที่อุดมสมบูรณ์ทั้งหมด นี่เป็นกฎโบราณ แกไม่รู้เหรอ?
เขามองไปที่เถารั่วเสวี่ย : “ฉันสนใจผู้หญิงคนนี้มาก แกเอาเธอไปไม่ได้”
อู๋เป่ยยิ้มเยาะ : “ฉันให้สองทางเลือกแกคุณ ประการแรก มอบฆาตกรทั้งหมด และแลกชีวิตของพวกเขา ฉันจะปล่อยแกไป ประการที่สอง ปฏิบัติการตามกฎป่าเถื่อนของแก ฉันจะสังหารชนเผ่าฟู่เทียนทั้งหมดของแก ! ”
ชายคนนั้นมีสีหน้าดูถูก : “อย่างแกนี่เหรอ? ฉันฟูเทียนจุนได้ปลุกสายเลือดฟูเทียนแล้ว และฉันก็ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ธรรมดาเช่นแกสามารถแข่งขันได้ ! ”
ในเวลานี้ เสียงของราชาวานรทองดังก้องอยู่ในหูของอู๋เป่ย : “จักรพรรดิมนุษย์ ฟูเทียนเป็นเทพหมาป่า บรรพบุรุษของชนเผ่าฟูเทียน เป็นลูกหลานของเทพหมาป่า หลังจากที่มันแปลงร่างเป็นมนุษย์ สิ่งที่มันเรียกว่าสายเลือดฟูเทียนนั้น แท้จริงแล้วก็คือสายเลือดหมาป่า”
อู๋เป่ย มีสีหน้าดูถูก : “ฉันก็คิดว่ามันคืออะไร ที่แท้ก็เป็นลูกผสมที่เกิดจากหมาป่าและมนุษย์ ไม่น่าแปลกใจเลยที่มันไม่มีความเป็นมนุษย์!”
คำพูดเหล่านี้ ทำให้ฟูเทียนจุนโกรธทันที เขาคำรามอย่างดุเดือดและคว้าอู๋เป่ยด้วยมือของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้จริงจังกับคู่ต่อสู้ของเขา และต้องการจับอู๋เป่ย และฉีกเขาทั้งเป็นเหมือนลูกแกะหรือไก่ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...