อู๋เป่ยใช้เวลาทั้งคืนกับหญิงงามของเขา ทั้งสองปล่อยวางตามใจตน อู๋เป่ยเป็นจักรพรรดิมนุษย์แล้ว ดังนั้นลูกหลานของเขาจะมีคุณสมบัติพิเศษโดยธรรมชาติและกลายเป็นราชวงค์ที่แท้จริง!
เมื่อเขาตื่นมา อู๋เป่ยกพบว่าถังจื่อยี่ยังอยู่ในอ้อมกอดของเขา เขากำลังคิดที่จะทำอีกซักสองสามครั้ง แต่จู่ๆก็ได้ยินเสียงวุ่นวายจากด้านนอก
เขารีบสวมเสือคลุมทันที และไปที่ลานหน้าบ้านเพื่อตรวจสอบ
ในขณะนั้น กลุ่มคนในชุดเครื่องแบบผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ปิดขว้างประตูไว้ หวงจื่อเฉียง เฉินจ้าวและคนอื่นๆกำลังถกเถียงกับพวกเขาอยู่
"อาคารเหล่านี่เป็นทรัพย์สินส่วนบุคคล ไม่สามารถให้ทางการยืมใช้ได้!"
ผูนำสวมชุดเครื่องแบบสีเงินปักนกอินทรีสีทองบนหน้าอก พูดอย่างเย็นชา "พวกเรากำลังปฏิบัติตามคำสั่งของนายอำเภอในการขอบ้านส่วนตัว! เพื่อตั้งถิ่นฐานใหม่ให้กับผู็ลี้ภัย ครอบครัวคุณมีคฤหาสน์มากมาย ไม่ควรจะบริจาคบางส่วนหน่อยเหรอ?"
อู๋เป่ยเดินออกมา เขาเหลือบมองชายในชุดสีเงินนั้นแล้วพูดว่า "ต้องขออภัย คฤหาสน์ของพวกเราก็ต้องใช้ในการตั้งถื่นฐานใหม่กับผู้ลี้ภัยด้วย"
ชายคนนั้นมองไปที่อู๋เป่ยแล้วพูดว่า "คุณก็จะตั้งถื่นฐานใหม่ให้กับผู้ลี้ภัยเหรอ?"
อู๋เป่ยแสดงบัตรตรงเอวของเขาแล้วพูดว่า "ผู้นำเทียนหลง อู๋เป่ย"
เนื่องจากอู๋เป่ยปกป้องเขตทางตะวันตกของเมืองหลง เทียนหลงจึงรักษาการณ์แทน ในแง่ของยศแล้วเทียนหลงถือเป็นผู้นำกับผู้ว่าราชการก็ว่าได้
ชายคนนี้ดูเหมือนจะรู้จักเทียนหลงเขาจึงพูดว่า "ที่แท้ก็เป็นท่านผู้นำ เมื่อคุ้นเสียมารยาทแลว้ เพียงแต่คำสั่งของนายอำเภอ พวกเราไม่กล้าในล้มเหลว ไม่อย่างนั้น ท่านผู้นำอู๋เดินทางไปกับเราที่ห้องทำงานของนายอำเภอซักรอบเพื่อพูดคุยกับนายอำเภอเป็นการส่วนตัว?"
เฉินจ้าวพูดดวยความโมโห "อวดดีนักนะ! นายอำเภอของพวกนายนับเป้นอะไรกัน ให้เขามาหาคุณชายเองสิ!"
ชายคนนั้นยิ้มแล้วพูดว่า "งั้นก็ไม่มีหนทางแล้ว นายอำเภอบอกว่า การขอที่พักเป็นเรื่องสำคัญ ไม่ว่าเจ้าของจะเป็นมครหรือมีสถานะเป็นอะไร ทุกคนก็จะได้รับการปฏิบัติที่เท่าเทียม"
อู๋เป่ยขี้เกียจเกินจะพูดเรื่องไร้สาระกับคนต่ำต้อยเช่นนี้ เขาจึงพูดกับเฉินจ้าวว่า "ใครกล้าเตะต้องบ้านนี้ ก็ฆ่าได้เลย"
พูดจบ เขาก็หันหลังกลับไป ตำรวจที่เหลือมองหน้ากันด้วยความสับสน ท่านผู้นำอู๋นี้หยิ่งยโสเกินไปหรือเปล่า กล้าที่จะฆ่าพวกเขา?
แม้คนเหล่านี้จะรับราชการเป็นตำรวจมาได้ไม่นาน แต่พวกเขาก็เข้าใจถึงอำนาจของเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างลึกซึ้ง บนท้องถนน หากพวกเขาไม่ชอบใคร พวกเขาสามารถสับดขาจรตายได้จากนั้นก็พูดว่าเป็นการบุกรุกของผู้ฝึกวิชาปีศาจ หรือหากพบเจอสาวงามก็สามารถไปที่บ้านของเธอได้อย่างโจ่งแจ้งและนอนกับเธอต่อหน้าสามีหรือครอบครัวของเธอได้ หากพวกเขาต่อต้าน พวกเขาก็จะถูกฆ่าตายทันที
การดื่มกินของพวกเขานั้นไม่ต้องเสียเงิน อยากได้อะไรก็ตรงเข้าไปหยิบสิ่งนั้น ไม่มีใครกล้าถามหาเงินจากพวกเขา หยิ่งหยองมาได้พักหนึ่งก็ดันมาพบว่าตัวละครที่เหี้ยมโหดอย่างอู๋เป่ย ในเวลานั้นจึงรู้สึกไม่เหมาะสม
ชายมีหยวดเคราตะคอก "จะฆ่าพวกเขา นายก็ลองดูสิ..."
ก่อนที่เขาจะพูดจบ แสงมีดก็แวบวับ ศีรษะของเขาก็ถูกตัดออก คนลงมีดคือผู้บำเพ็ญหญิง เป็นจักรรพดินีที่ทิ้งเธอไว้ให้อยู่ข้างกายอู๋เป่ย
ชายชุดสีเงินรู็สึกประหลาดใจ จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าอู๋เป่ยนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าไปยุ่งได้ เขาจึงพูดว่า "เอาล่ะ เราจะมาพบคุณภายหลัง!"
เมื่อกลุ่มตำรวจจากไป หวงจื่อเฉียงก็ตามอู๋เป่ยไปทันทีแล้วพูดว่า "คุณชาย ฉันได้ยินมาว่านายอำเภอคนนั้นแข็งแกร่งมาก เกรงว่าจะปล่อยเขาไปเฉยๆไม่ได้แล้ว"
อู๋เป่ยหยุดยืนแล้วพูดว่า "ในฐานะนายอำเภอซิ่งหลง ทางทีดีควรใช้คนของตัวเอง"
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงตัดสินใจไปหาหยางมู่ไป๋ ให้เขามาเป็นนายอำเภอ จากนั้นเขาก็โทรหาหยวนเค่อเซี่ยวเพื่อพูดสิ่งที่เขาคิดไว้
หยวนเค่อเซี่ยว "นายอำเภอของซิ่งหลงไม่ใช่คนของเราทางนี้หรอก เขามาจากสรวงสวรรค์ วังอวี้หู"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...