ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1212

หลังจากที่พวกเขาเริ่มคุ้นเคยกันแล้ว หลัวเทียนเซียงพูดว่า: "ยังมีเวลาก่อนอาหารเย็น พวกเจ้าพาเสี่ยวเป่ยไปเดินเล่นที่เมืองซวนหวงก่อนเถอะ"

อู๋เป่ยถามว่า: "เมืองซวนหวงคือที่ไหนกัน?"

ไต้เฮ่าจงยิ้มพลางพูดว่า: "ศิษย์น้องเล็ก เมืองซวนหวงก่อตั้งขึ้นจากร่วมมือกันโดยมีกองกำลังทั้งหมดของแต่ละโลกช่วยเหลือกันและมีคนจากราชสำนักเซียนถูกส่งมาเป็นเจ้าเมือง ที่นั่นเป็นสถานที่ที่เป็นกลางและศูนย์กลางการค้าในโลกซวนหวง เพราะเหตุนั้นที่นั่นจึงมีความเจริญรุ่งเรืองมาก"

อู๋เป่ย: "ก็ดีเหมือนกัน"

จั่วฉีเฟิง: "ศิษย์พี่ใหญ่และศิษย์พี่รองค่อนข้างจะยุ่งมาก ศิษย์พี่สามกับฉันจะพาศิษย์น้องไปที่เมืองซวนหวงเพื่อเดินเล่น ในเมืองซวนหวงมีถิ่นของเราอยู่ ดังนั้นเราจึงอยากพาศิษย์น้องไปที่นั่นเพื่อดูสักหน่อย”

หลัวเทียนเชียงพยักหน้า: "พวกเจ้าเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน สนิทกันไว้ก็ดี"

หลังจากพูดไปสองสามคำฮว๋าหยวนจี๋และจั่วฉีเฟิงก็พาอู๋เป่ยออกจากสำนักดาบเทียนตี้และบินไปที่เมืองซวนหวง

เมืองซวนหวงตั้งอยู่บนที่ราบกว้างใหญ่ใจกลางโลกซวนหวง มีทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุด อยู่ทางทิศเหนือและป่าบริสุทธิ์อยู่ทางทิศใต้ ที่นี่มีพื้นที่กว้างใหญ่และมีการค้าขายที่พัฒนาแล้ว

ขณะบินอยู่ในอากาศ อู๋เป่ยมองเห็นเมืองใหญ่อยู่ไกลๆ มันครอบคลุมพื้นที่กว่า 100,000 ตารางกิโลเมตร มีถนนพันกันไปมาคล้ายเส้นไหมที่ทอผ้าและอาคารที่สูงมากมากมาย

เมื่อเห็นเมืองใหญ่แห่งนี้ อู๋เป่ยก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า: "ศิษย์พี่สอง ให้ฉันมาที่เมืองซวนหวง มันมีอะไรน่าสนใจเหรอ?"

ฮว๋าหยวนจี๋ยิ้มพลางพูดว่า: "ศิษย์น้องฉลาดมาก เขารู้ว่าท่านอาจารย์จะไม่ตั้งเป้าหมายโดยไม่มีจุดมุ่งหมาย นั่นก็เพราะว่ามีห้องทดสอบระดับสูงในเมืองซวนหวง ในขณะเดียวกันก็ยังมีอาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุด้วย"

อู๋เป่ย: “อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ?"

ฮว๋าหยวนจี๋: "ใช่ อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุเป็นสถานที่ที่จัดอันดับนักเล่นแร่แปรธาตุนาน ๆ ครั้ง อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุจะประมูลยาอายุวัฒนะหายาก และโชคดีมากที่วันนี้เป็นวันที่ประมูลยาอายุวัฒนพอดี ดังนั้นท่านอาจารย์จึงขอให้ฉันพาศิษย์น้องของฉันมาที่นี่ ถ้าศิษย์น้องเห็นยาอายุวัฒนะที่ต้องการก็สามารถประมูลมันและนำไปขึ้นบัญชีของสำนักดาบเทียนตี้ได้"

อู๋เป่ย: "สามารถขึ้นบัญชีที่สำนักดาบเทียนตี้ได้เหรอ?"

ฮว๋าหยวนจี๋ยิ้มพลางพูดว่า: "แน่นอนว่าย่อมได้ ในฐานะกองกำลังที่ใหญ่เป็นอันดับสองในโลกซวนหวง สำนักดาบเทียนตี้ของเรามีชื่อเสียงที่ดีมากและความสัมพันธ์ของเรากับสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุเองก็ดีมากเช่นกัน"

ขณะที่พูดคุยกัน พวกเขาก็ลงมาที่สนามหญ้าแห่งหนึ่ง เป็นลานสวนกว้างมากและมีลานกว้างอีกที่ตรงประตู สามารถจอดรถรถยนต์และรถม้าได้

เมื่อเข้าไปในลานบ้าน ชายคนหนึ่ง ที่คาดว่าน่าจะเป็นพ่อบ้านได้เดินเข้ามาหาเขาแล้วพูดด้วยความเคารพว่า "คุณท่านกลับมาแล้ว"

จั่วฉีเฟิง: "อืม พ่อบ้าน พวกสาวๆ อยู่ที่นี่หรือเปล่า?"

พ่อบ้านพูดอย่างรวดเร็ว: "คุณปิงเยี่ยนและคุณเสวี่ยเยี่ยนอยู่ที่นี่ ส่วนอีกสองคนออกไปซื้อของ"

จั่วฉีเฟิง: "ให้สองสาวมาพบศิษย์น้องคนที่ห้าของฉันเถอะ"

พ่อบ้านรีบทักทายอู๋เป่ย: "ยินดีต้อนรับท่านชายห้า"

อู๋เป่ยถูกเชิญให้ไปนั่งในห้องนั่งเล่น ภายในตกแต่งได้ค่อนข้างหรูหราและมีคนรับใช้มากมาย

จั่วฉีเฟิงพูดว่า "ศิษย์น้อง นี่เป็นสถานที่ที่เรามักจะมาอาศัยอยู่ เราได้เลี้ยงดูแม่หญิงที่มีชื่อเสียงโด่งดัง บ้างก็ดีด บ้างก็ร้อง บ้างก็เป่า พวกเขาล้วนเป็นเลิศในด้านบทกวีและดนตรี อีกสักพักนายก็จะได้เจอ"

ขณะที่คุยกันอยู่ มีผู้หญิงสองคนเดินเข้ามา คนหนึ่งสวมกระโปรงสีชมพู อีกคนสวมกระโปรงสีเขียว ดูสวยและงดงามจนไม่อาจละสายตาตั้งแต่แรกเห็น

จั่วฉีเฟิงยิ้มและพูดว่า: "ปิงเยี่ยน เสวี่ยเยี่ยน นี่คือศิษย์น้องของฉัน จางเสียวเป่ยหรือจะเรียกว่าท่านชายห้าจาง"

“ท่านชายห้า” เสียงของหญิงสาวสองคนไพเราะและพวกเธอก็โค้งคำนับด้วยความเคารพ

อู๋เป่ยพยักหน้า: "พวกคุณสองคน ไม่จำเป็นต้องสุภาพ"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน