ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1231

ในไม่ช้า เขารู้สึกได้ว่าเซี่ยหลานอยู่ใกล้ๆไป๋หลงหวาน จึงใช้ตาเทพกวาดมองไปทั่ว ในไม่ช้าก็เจอตำแหน่งของเซี่ยหลาน

ภายในวิลล่าอันหรูหราแห่งหนึ่งของไป๋หลงหวาน ผู้ฝึกฝนกลุ่มหนึ่งอาศัยอยู่ข้างใน เซี่ยหลานและผู้หญิงคนอื่นๆกำลังทำความสะอาด เสิร์ฟชาและน้ำ ทำหน้าที่คนรับใช้

เด็กอายุประมาณสิบสามสิบสี่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา เล่อเอ๋อร์ที่อายุเพียงไม่กี่ขวบ กำลังทำเล็บเท้าให้เขาอย่างระมัดระวัง

ข้างกายของเด็กหนุ่มมีสาวสวยหลายคนกำลังป้อนอาหาร เขาอ้วนอย่างมาก หนักอย่างน้อยสองสามร้อยกิโล อ้วนเหมือนภูเขาเนื้อลูกหนึ่ง ดังนั้นขาของเขาใหญ่อย่างมาก ทำเล็บลำบากอย่างมาก

เล่อเอ๋อร์เป็นแค่เด็กน้อยคนหนึ่ง เกิดข้อผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจ เด็กหนุ่มคนนี้ขมวดคิ้ว เตะเล่อเอ๋อร์บินออกไปทันที ด่า : “ขยะไร้ค่า เปลี่ยนคนใหม่!”

ดูเหมือนว่าเล่อเอ๋อร์จะชินแล้ว แม้ว่าจะเจ็บปวดอย่างมาก ดูเหมือนว่ากระดูกจะหักไปแล้ว แต่เขาไม่ร้องแม้แต่คำเดียว คุกเข่าอยู่ข้างๆอย่างเงียบๆ

มีสุนัขดุร้ายหลายตัวอยู่ใกล้ๆ ชายหนุ่มมองหนึ่งที พบว่ามีเนื้อดิบอยู่ในชามสุนัข มีกลิ่นเหม็นเน่าเสียแล้ว

เขาพูด : “แกไปกินเนื้อสะ เหลือแม้แต่นิดเดียว ฉันจะฆ่าแม่ของแก”

เล่อเอ๋อร์ไม่กล้าขัดคำสั่ง เขาก้มหน้า เดินมาอยู่ต่อหน้าสุนัขอย่างช้าๆ หลังจากนั้นคุกเข่าลง กินเนื้อเหม็นที่อยู่ข้างในเหมือนกับสุนัข มีหนอนตัวเล็กๆ โตอยู่บนเนื้อแล้ว

เล่อเอ๋อร์กินไปหนึ่งคำ ก็อ้วกออกมา แต่เขาอดทนเอาไว้ กินคำที่สอง

เด็กหนุ่มพอใจอย่างมาก พูด : “ทาสอย่างพวกแก ก็ต้องตั้งใจทำงานให้ดี แบบนี้ถึงจะมีสิทธิ์มีชีวิตอยู่ต่อ”

อู๋เป่ยมองเห็นฉากนี้ ผมทุกเส้นล้วนแล้วระเบิดออกมา เขาตกลงมาจากท้องฟ้าโดยตรง ทำลายกำแพงชั้นสี่ กระแทกไปอยู่ข้างเด็กหนุ่มอย่างแรง

ทันทีที่เขาตกลงมา เซียนสวรรค์ครึ่งก้าวคนหนึ่งลงมือทันที ปลดปล่อยจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัวออกมา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ไหวติ่ง โบกมือหนึ่งที อีกฝ่ายก็บินออกไปหลายสิบเมตร ถูกแสงดาบของอู๋เป่ยตัดเป็นสองท่อนแล้ว!

เขาในตอนนี้ สี่เปลี่ยนแปลงเทพปีศาจ ครอบครองจิตวิญญาณที่แท้จริงโบราณ พลังถึงระดับเซียนสุญญตาแล้ว กระทั่งเหนือกว่าด้วยซ้ำ เป็นแค่เซียนสวรรค์ครึ่งก้าวจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างไร

เด็กหนุ่มยังคงสงบอย่างมาก เขาเหลือบมองลูกน้องที่ตายไปหนึ่งที พูด : “ความกล้าแกไม่น้อยเลยนะ กล้าลงมือกับขุนนาง”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “แกอ้วนเหมือนกับหมูตัวหนึ่ง เป็นขุนนางมาจากไหนเหรอ”

เด็กหนุ่มฮึหนึ่งที : “ฉันมาจากตระกูลเทียนฉือ เป็นหนึ่งในสิบนามสกุลขุนนางของต้าซาง!”

อู๋เป่ย : “ปฏิทินจักรพรรดิเก่าของปีไหนแล้ว แกไม่อายบ้างเหรอที่เอามาพูด ต้าซางล่มสลายไปแล้ว ขุนนางอย่างพวกแกเป็นได้แค่พวกเหลือขอ!”

เด็กหนุ่มโกรธอย่างมาก : “บังอาจ! แม้ว่าต้าซางไม่อยู่แล้ว แต่ขุนนางและราชวงศ์ต่างๆยังคงปกครองอยู่ทุกที่! ขุนนาง ไม่ใช่สิ่งที่แกสามารถดูถูกได้!”

“พ่อบุญธรรม!”

ในที่สุดเล่อเอ๋อร์ก็ตอบสนองกลับมาได้แล้ว วิ่งเข้ามาด้วยเสียงร้องไห้

มือข้างหนึ่งของอู๋เป่ยจับ เนื้อเหม็นที่อยู่ในปากของเล่อเอ๋อร์ก็ถูกกำจัดออกไปหมดแล้ว นอกจากนี้เขายังป้อนยาอายุวัฒนะให้เล่อเอ๋อร์หนึ่งเม็ด กำจัดกลิ่นเหม็นที่น่าขยะแขยงนั้น

อุ้มเล่อเอ๋อร์เอาไว้ในอ้อมแขน อู๋เป่ยถาม : “เจออันตรายแล้ว ทำไมถึงไม่ทำลายจี้หยก”

เล่อเอ๋อร์ : “พ่อบุญธรรม พวกเขาใช้แม่ของผมมาข่มขู่ แม่เลยไม่กล้าปลุกพ่อบุญธรรม”

อู๋เป่ยพยักหน้า พูด : “ไม่ต้องกลัว ไปหาแม่”

เซี่ยหลานอยู่ที่ไม่ไกล มองเห็นอู๋เป่ยกลับมา เธอทั้งดีใจและประหม่า

อู๋เป่ยพยักหน้าให้เธอเบาๆ บอกให้เธอไม่ต้องกังวล หลังจากนั้นเขาหิ้วเด็กหนุ่มอ้วนคนนั้นขึ้นมา หลังจากนั้น กดหัวของเขาลงไปที่ชามของสุนัข

“แกไม่กินเนื้อเหม็นเหล่านี้ให้หมด ฉันจะบดขยี้ไขมันทั้งตัวของแกให้หมด!”

เด็กหนุ่มตกใจอย่างมาก แต่ถูกกดหัว ไม่สามารถโต้กลับได้ ถูกบังคับให้กลืนเนื้อเน่าเสียทีละชิ้น

อู๋เป่ยให้เขากินเนื้อเน่าทั้งหมดให้สะอาด หลังจากนั้นต่อยไปที่ท้องของเขาหนึ่งหมัด ร่างกายของชายคนนี้เต็มไปด้วยไขมัน ซึ่งมีเอฟเฟกต์ดูดซับการโจมตีได้อย่างมหัศจรรย์ หมัดนี้ของเขาต่อยออกไป คิดไม่ถึงเลยว่าพลังเกือบครึ่งหนึ่งถูกไขมันเหล่านี้ดูดซับและย่อยสลายไปหมดแล้ว!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน