ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1298

อู๋เป่ยพยักหน้าพูดว่า“ก็ดี”

ทั้งสองคนออกมาจากเทียนเต้าเหมิน มาถึงตลาดคุนหลุนโดยการเดินทางหลายพันลี้

เวลานี้ อู๋เป่ยรู้แล้วว่าทำไมถึงเรียกว่า“ตลาดลอยฟ้า” เพราะตลาดนี้อยู่ในท้องฟ้า มีเรือบินขนาดใหญ่หรือตำหนักตั้งตระหง่านอยู่บนท้องฟ้าเมื่อมองดูก็เหมือนว่ามีเรือหลายแสนลำกระจัดกระจายอยู่บนท้องฟ้า

และด้านนอก มีหอคอยประตูสี่บานลอยอยู่ในอากาศ โดยมีตัวอักษรเขียนว่า“ตลาดลอยฟ้าคุนหลุน”

อู๋เป่ยพูดว่า“ใหญ่จริงๆ”

จื่อเฟยพูดว่า“ด้านในมีเด็กวิ่งงาน คุณอยากได้อะไร เดี๋ยวเขาจะพาพวกเราไปที่แหล่ง”

พอเข้ามาด้านใน ก็ได้เห็นคนเป็นจำนวนมาก บินไปบินมา และตอนนี้ได้มีเด็กผู้ชายชุดแดงคนหนึ่งเดินมาพูดว่า“คุณชาย อยากที่ไหนครับ เดี๋ยวผมพาไปได้”

อู๋เป่ยไม่มีอะไรที่อยากจะซื้อเป็นพิเศษ จึงพูดว่า“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่ดูเอง”

พูดแล้วเขาก็ดึงจื่อเฟยไปตำหนักที่ใกล้ที่สุด ด้านหน้าตำหนัก มีสนามเล็กๆอยู่ที่หนึ่ง เวลานี้มีคนยืนรออยู่ตรงนั้นประมาณสิบกว่าคนได้

ด้านบนของตำหนัก เขียนอักษรตัวขนาดใหญ่ว่า:หมอเทวดาเมี่ยวโส่ว

เมื่อเห็นเพื่อนร่วมอาชีพ อู๋เป่ยเลยถามด้วยความสนใจว่า“หมอคนนี้ก็มาตลาดนัดเหรอ?”

จื่อเฟยพูดว่า: “หมอเทพเซียนหาได้ยากกว่าหมอกลั่นยา หมอคนนี้ คุณรู้ไหมว่าปีหนึ่งเขาได้กี่บาท?”

อู๋เป่ยถามว่า“เท่าไหร่เหรอ?”

จื่อเฟยพูดว่า“ปีที่แล้วเหมือนเขาจะได้สามสิบล้านเหรียญเสินหลง นี่คือทักษะทางการแพทย์ของเขาแบบธรรมดานะ ถ้าหากเป็นหมอเทวดา ยิ่งได้เยอะ”

อู๋เป่ยตื่นเต้น ถามว่า“ผมมาเป็นหมอที่ตลาดลอยฟ้าได้ไหม?”

จื่อเฟยพูดว่า“งั้นคุณก็ต้องไปที่คลินิกของหมอเทวดา ทดสอบการเป็นหมอเทวดา ไม่ว่าที่ไหน ถ้าจะเป็นหมอก็ต้องมีคุณสมบัติ”

อู๋เป่ยพูดว่า“หมอเทวดาสอบยังไง?”

“ไม่แน่ใจค่ะ ถ้าสนใจ เดี๋ยวฉันพาไป”

อู๋เป่ยพูดว่า“มีเวลาค่อยว่ากัน ไปดูทักษะของหมอเทวดาคนนี้ก่อนดีกว่าว่าเป็นยังไง”

พวกเขาเพิ่งจะลงมา ด้านข้างก็มีเด็กคนหนึ่งมาพูดว่า“ทั้งสองท่านต้องการรักษาเหรอครับ?”

อู๋เป่ยพูดว่า“พวกเรามาเยี่ยมเยียนหมอเทวดา”

เวลานี้ บาทหลวงคนหนึ่งได้เดินออกมาจากด้านใน สีหน้าของเขาหมดอาลัยตายอยาก ทอดถอนหายใจออกมา

อู๋เป่ยเหลือบมอง ก็รู้ว่าวิญญาณแรกเกิดของเขามีปัญหา เลยพูดขึ้นว่า“สหาย คุณกลับไปไหว้พระนะ จะช่วยควบคุมอาการหงุดหงิดของวิญญาณแรกเกิดได้”

คนผู้นั้นชะงักงัน จากนั้นหันมามองอู๋เป่ยแล้วถามว่า“คุณรู้ได้ไงว่าวิญญาณแรกเกิดของผมมีปัญหา?”

อู๋เป่ยพูดว่า“ผมมีทักษะทางการแพทย์เล็กน้อย”

คนผู้นั้นดีใจมาก“คุณก็เป็นหมอเทวดาเหรอ? งั้นโรคของผมรักษาได้ไหม?”

อู๋เป่ยพูดว่า“ผมไม่ใช่บอกแล้วเหรอ ว่าให้กลับไปไหว้พระ ธรรมมะค่อนข้างสงบจิตใจ จะช่วยขจัดอาการหงุดหงิดของคุณได้”

คนผู้นั้นชะงักงัน“ผมเป็นเซียนคนหนึ่ง จะให้ไปไหว้พระเหรอ ไม่ดีมั้ง?”

อู๋เป่ยพูดว่า“เซียนกับพระเป็นครอบครัวเดียวกัน ทำไมจะไม่ได้”

คนผู้นั้นพูดอีกว่า“แต่หมอเทวดาคนนั้นบอกว่าโรคของผม จะต้องกระจายวิญญาณแรกเกิด แล้วค่อยฝึกฌานใหม่”

อู๋เป่ยอึ้ง พูดขึ้นว่า“กระจายวิญญาณแรกเกิดเหรอ? ”ผมคิดว่าการรักษาแบบนี้มันสะเพร่าเกินไป จะต้องเป็นหมอกำมะลอแน่นอน

ฝ่ายตรงข้ามทอดถอนหายใจ“ใช่ ไม่ง่ายเลยนะที่จะรวบรวมวิญญาณแรกเกิดได้ ผมทำใจไม่ได้ที่จะต้องกระจายออก”

อู๋เป่ยกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับถูกจื่อเฟยห้ามไว้ เธอพูดว่า“พี่คะ พวกเรายังมีธุระอื่นอีก รีบไปกันเถอะ”

อู๋เป่ยใจสั่นไหว กำลังจะไปจากที่นี่ จู่ๆก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านในตำหนัก“ช้าก่อน!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน