ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1299

จู่ๆหมอเทวดาเมี่ยวโส่วก็หัวเราะเสียงดังลั่น“ฮ่าๆๆๆ”พูดว่า“ทักษะทางการแพทย์ของคุณ ทำให้ผมเปิดโลกกว้างจริงๆ นับถือเลยๆ!”

พูดจบ เขาก็เอาถุงเล็กๆใบหนึ่งออกมา และพูดว่า”ในนี้มีห้าพันล้านเหรียญสมบัติ ผมยอมแพ้ คุณรับเงินได้”

ท่าทีเปลี่ยนไปของหมอเทวดาเมี่ยวโส่ว ทำให้อู๋เป่ยมึนงงมาก จื่อเฟยเป็นคนรับถุงเงินมา พูดว่า“งั้นพวกเราไม่เกรงใจแล้วนะคะ”

หมอเทวดาเมี่ยวโส่วยิ้มพูดว่า”ทั้งสองท่าน สะดวกเข้าไปนั่งข้างในสักครู่ไหม? ผมมีข้อสงสัย อยากให้ท่านช่วยชี้แนะ”

อู๋เป่ยไม่กลัวเขาหักหลัง จึงพูดขึ้นว่า“ได้สิ”

ทั้งสองมาที่ตำหนักใหญ่ หมอเทวดาเมี่ยวโส่วกลืนไม่เข้าคายไม่ออกพูดว่า”ท่านครับ ด้านหลังเป็นห้องของลูกสาวผม เธอเป็นโรคประหลาด ผมรักษามาหลายปีก็ไม่ได้ผล สิบปีมานี้ ผมหาหมอนักปราชญ์มาตั้งหลายคน แต่พวกเขาก็ช่วยไม่ได้”

ตอนนี้อู๋เป่ยเพิ่งจะเข้าใจ ทำไมหมอเทวดาเมี่ยวโส่วถึงได้เกรงใจตัวเองขนาดนี้ ที่แท้ก็อยากให้เขารักษาลูกสาวให้นี่เอง

เขาพูดว่า“ผมลองดูได้”

หมอเทวดาเมี่ยวโส่วพาเขามาที่ห้องด้านหลัง เมื่อเปิดประตูออก อู๋เป่ยก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่ในบ่อหยก ศีรษะของเธอแนบอยู่ที่หมอน ด้านในบ่อหยก มียาอาบอยู่ทั่วร่างกายของเธอ  ในขณะที่เธอสวมใส่ชุดบางๆอยู่

ผู้หญิงคนนี้ดูแปลกมาก ผิวพรรณของเธอใสราวกระจกจนสามารถมองเห็นอวัยวะภายใน กระดูกและเส้นเลือด

เธอยังมีชีวิตอยู่ แต่ร่างกายดูอ่อนแอ ถ้าไม่ใช่ว่ายาค้ำจุนชีวิตของเธอไว้ เธอคงจากโลกนี้ไปนานแล้ว

อู๋เป่ยขมวดคิ้วเป็นปมเล็กน้อย”เธอถูกคำสาป”

หมอเทวดาเมี่ยวโส่วชะงักงัน พูดว่า“ถูกคำสาปเหรอ?”

อู๋เป่ยเดินมาข้างบ่อน้ำ หลังจากมองพิจารณาสักพักหนึ่ง เขาก็พูดขึ้นว่า”ใช่ โดนคำสาป พิษชนิดนี้แปลกประหลาดมาก มันจะค่อยๆทำให้ร่างกายโปร่งบาง และทำให้จิตวิญญาณหลับไหล สามถึงปีหลังจากนี้ ลูกสาวของคุณจะกลายเป็นคริสตัลก่อนหนึ่ง และตอนนั้นจิตวิญญาณของลูกสาวคุณจะตื่นขึ้นมา แต่จิตวิญญาณก็จะถูกขังไว้ในนั้น”

หมอเทวดาเมี่ยวโส่วกัดฟันกรอด พูดว่า“ใครเป็นคนสาปแช่งลูกสาวของผม?”

อู๋เป่ยพูดว่า“ไม่ว่าจะเป็นใคร คำสาปนี้ก็ยากที่จะแก้”

หมอเทวดาเมี่ยวโส่วรีบพูดว่า“ท่านครับ ท่านมีวิธีไหมครับ?”

อู๋เป่ยเหลือบมองเขา พูดขึ้นว่า“เห็นแก่ห้าพันล้านของคุณ ผมจะช่วยคุณ คุณออกไปก่อนเถอะ เดี๋ยวผมเรียกคุณค่อยเข้ามา”

หมอเทวดาเมี่ยวโส่วไม่พูดอะไรมาก รีบหมุนตัวออกไปจากห้องทันที

อู๋เป่ยพูดกับจื่อเฟยว่า“คุณเฝ้าอยู่หน้าประตูนะ อย่าให้ใครเข้ามา”

จื่อเฟยพยักหน้า และออกไปนอกห้อง

เวลานี้ อู๋เป่ยได้ลูบสัมผัสรอยดอกบัวแดงบริเวณข้อมือของเธอ และพูดคนเดียวว่า“คำสาปแช่งนี้มีพลังชั่วร้าย น่าจะใช้ได้มั้ง?”

พูดจบ เขาก็ใช้มือกดที่หว่างคิ้วของเธอ ตราดอกบัวแดงมีแสงเปล่งประกายออกมาเล็กน้อย จากนั้นพลังก็เข้าไปกลางหว่างคิ้วของเธอ และกระจายออก

ในร่างกายของเธอ มีพลังแปลกประหลาดถูกขับไล่ไปบริเวณหน้าอกและท้องของเธอ มันยังไม่ทันได้ต้านทาน ก็ถูกแสงสีแดงทะลายกระจายไป

ตามด้วยผิวพรรณของเธอได้กลับมาเป็นปกติทันตาเห็น ไม่ถึงสิบนาที เธอได้กลายเป็นหญิงสาวที่สวยงามคนหนึ่งเลย

อู๋เป่ยไม่มีเวลามาชื่นชม เขารีบเรียกจื่อเฟยกับหมอเทวดาเมี่ยวโส่วเข้ามาทันที

ตอนแรกที่เห็นลูกสาวกลับมาเป็นปกติ หมอเทวดาเมี่ยวโส่วดีใจมาก เขารีบคว้ามือลูกสาวและพูดว่า“เหลียนเอ๋อร์ นี่พ่อเอง!”

อู๋เป่ยพูดว่า“เธออิดโรย คุณก็เป็นหมอเทวดา ปรับสมดุลให้เธอสักสองวัน ก็น่าจะได้สติละ”

หมอเทวดาเมี่ยวโส่วทำความเคารพอู๋เป่ย“ขอบคุณท่านมากครับ!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน