ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1328

อู๋เป่ยบินร่อนบนฟ้าอยู่ครู่หนึ่ง เขาพบเกาะแห่งหนึ่งที่ทิวทัศน์งดงาม พื้นที่มีเพียงหนึ่งหมื่นตารางกิโลเมตร บนเกาะมีสิ่งก่อสร้างโบราณมากมาย และเนินเขาที่มีน้ำพุไหลลงมา ล้อมรอบด้วยชายหาดที่ยอดเยี่ยม

บนเกาะไม่มีใครสักคน อู๋เป่ยรู้สึกแปลกใจ เขาพาพวกผู้หญิงหยุดลงที่ชายหาด และพูดกับฮานามิ มิกิว่า “มิกิ ฉันจะเข้าไปดูด้านใน พวกเธอรอฉันอยู่ด้านนอกนะ”

เมื่อเดินไปด้านหน้าได้กว่าสิบลี้ ก็เห็นซุ้มประตูที่มีขนาดใหญ่ ซุ้มประตูสูงประมาณร้อยเมตร ด้านบนมีอักษรเขียนไว้ว่าจวนโยวเซียน!

เขาก้าวผ่านซุ้มประตู รู้สึกถึงอากาศเย็นที่พัดมาจากทุกทิศทุกทาง อากาศเย็นนี้เต็มไปด้วยความชั่วร้าย ความขุ่นเคือง และความเกลียดชัง ดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยอารมณ์เชิงลบทั้งหมดในโลก

อู๋เป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย ที่นี่คือสถานที่บ้าบออะไรกัน? แม้แต่เทพเจ้าก็ทนกลิ่นวิญญาณชั่วร้ายที่แข็งแกร่งเช่นนี้ไม่ได้!

เมื่อเขาคิดคล้อยตาม พลังเทพอัคคีก็ปะทุขึ้นทั่วร่างกายของเขา เปลวไฟก็ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า และคลื่นความร้อนก็โจมตีไปทุกทิศทาง

“ตูม!”

ทันใดนั้น อากาศที่ชั่วร้ายและหนาวเย็นทั่วทั้งเกาะก็หายไป และอากาศบริสุทธิ์ก็พัดมาจากทะเล ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจเป็นอย่างมาก

ขณะนั้น เด็กสาวตัวน้อย เท้าเปล่าที่ดูเหมือนอายุมีเพียงเจ็ดขวบเดินเข้ามาอย่างช้าๆ เธอสวมกระโปรงยาวสีขาว ใบหน้าของเธอผอมและซีดเล็กน้อย ใบหน้าสะสวยและน่ารักมาก

เด็กสาวตัวน้อย เข้ามาใกล้ อู๋เป่ยก็รู้สึกถึงพลังชั่วร้ายและเย็นชาจากร่างกายของเธอ เขาสะดุ้ง ดังนั้นเขาจึงเปิดดวงตามิติเพื่อสำรวจ เมื่อเห็นเช่นนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ เขาเห็นโลกที่ชั่วร้ายถูกผนึกไว้ในร่างของเด็กสาวตัวน้อย ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบสาเหตุ แม้ว่าโลกนี้จะทรงพลัง แต่ก็ไม่สามารถหนีจากร่างของเด็กสาวตัวน้อย ได้

แต่ทว่า โลกใบนี้ยังคงปล่อยบรรยากาศเชิงลบทุกประเภทออกมาเติมเต็มร่างกายของเด็กสาวตัวน้อย พลังงานชั่วร้ายและความหนาวเย็นที่เขารู้สึกก่อนหน้านี้ ต้องถูกปลดปล่อยออกมาจากเด็กหญิงตัวน้อยแน่นอน

อู๋เป่ยย่อตัวลง ยิ้มแล้วพูดว่า “แม่หนูน้อย เธอชื่อว่าอะไร?”

ดูเหมือนว่าเด็กสาวไม่ได้พูดคุยกับผู้คนมานานมากแล้ว เธอพูดว่า “หนู... หนูชื่อจูจู”

อู๋เป่ย “จูจู สิ่งที่อยู่ในร่างกายของเธอมาได้อย่างไร?”

จูจูพูดว่า “คุณปู่และคุณพ่อเอามันใส่ในร่างกายของหนู บอกว่าต้องการให้หนูปราบสิ่งชั่วร้ายบนโลกใบนี้”

อู๋เป่ย “ทำไมถึงให้เธอเป็นคนปราบ เธอยังเด็กอยู่เลยนะ”

จูจู “คุณแม่บอกว่า ในร่างกายของหนูมี ‘พลังศักดิ์สิทธิ์ที่โชติช่วง’ สามารถปราบปีศาจนอกรีตได้ทั้งหมด แต่หนูไม่อยากทำแบบนี้ มันทำให้หนูทรมาน อีกอย่างคุณแม่และคนอื่นๆ ก็ไปกันหมดแล้ว ทิ้งหนูไว้ที่นี่คนเดียว”

พลังศักดิ์สิทธิ์ที่โชติช่วง? คืออะไรกัน?

อู๋เป่ยจับมือของเธอ พลังชั่วร้ายอันเย็นชาแพร่กระจายไปที่แขนของเขาทันที ขณะนั้นเอง ตราประทับการฝึกซ้อมบนแขนก็สว่างขึ้น และพลังของทั้งสองก็เริ่มเผชิญหน้า

พลังของดอกบัวแดงชำระล้างโลกแข็งแกร่งกว่า มันค่อยๆ เข้าสู่ร่างของเด็กสาวตัวน้อย พลังชั่วร้ายที่น่าสะพรึงกลัวยังคงหดตัวอยู่ภายใน และในที่สุดก็ถูกไล่กลับไปยังโลกชั่วร้าย

เด็กสาวตัวน้อยรู้สึกสบายขึ้นมากในทันที เธอบอกด้วยความดีใจว่า “พี่ชาย พลังที่น่ารังเกียจนั่นหายไปแล้ว!”

ในตอนนั้นเอง อู๋เป่ยจึงได้รู้ว่า ตำแหน่งหัวใจของสาวน้อยมีก้อนแสงสว่างเจิดจ้า พวกมันเปล่งแสงนับพันล้านดวง เจาะเข้าไปในโลกปีศาจเพื่อพันธนาการและปราบปราม

ในขณะนั้นเอง จู่ๆ ดอกบัวแดงชำระล้างโลกที่อยู่ในร่างกายของเขาก็เคลื่อนตามแขนไปหาเด็กสาวตัวน้อย และในที่สุดก็มาหยุดที่กลางคิ้วจนเกิดเป็นสัญลักษณ์ดอกบัวสีแดง

อู๋เป่ยตะลึง ดอกบัวแดงชำระล้างโลกกล้าทิ้งตัวเองไปด้วยหรือ?

เมื่อดอกบัวแดงชำระล้างโลกเข้าไปในหว่างคิ้วของเด็กสาวตัวน้อย และห้อยโคมแดงนับพันดวง มันก็ทะลุเข้าไปในโลกปีศาจด้วย ทันใดนั้นโลกอันชั่วร้ายก็หดตัวลงอย่างกะทันหัน

พลังชำระล้างที่แข็งแกร่งทั้งสองพลังยังคงเข้าสู่โลกแห่งความชั่วร้ายอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าจะชำระล้างมันได้อย่างหมดจด อำนาจแห่งความชั่วร้ายถูกระงับ จูจูไม่มีแรงกดดันใดๆ อีกต่อไป เธอพูดอย่างชอบใจว่า “พี่ชาย ท่านเก่งมากจริงๆ”

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า “ตอนนี้เธอรู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหม?”

จูจูพยักหน้า “รู้สึกดีขึ้นมาก ราวกับว่ากลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน