ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1389

อู๋เป่ยพอใจเป็นอย่างมาก เขายิ้มเล็กน้อยแล้วหายตัวไปที่จวนผู้ว่าในทันที

หลี่เหมยยังไม่ตื่นขึ้นมา เธออยู่กับอู๋เป่ยในช่วงครึ่งแรกของคืนวานนี้ ตอนนี้ร่างกายของเธอยังเจ็บช้ำอยู่ เธอจึงไม่อยากลุกขึ้นออกจากเตียง

อู๋เป่ยไม่ได้ปลุกเธอ เขาเพียงแค่คุยกับโจวหยวนทงเล็กน้อยจากนั้นก็ไปยังค่ายกองทัพต้องห้าม

เมื่อวานนี้เขาขอให้นายพลเว่ยหยวนออกประกาศเพื่อท้าทายเหล่าผู้มีฝีมือในกองทัพต้องห้าม ใครก็ตามที่เอาชนะเขาได้จะได้รับรางวัลร้อยล้านเหรียญมังกร!

ทันทีที่ข่าวแพร่ออกไป กองทัพต้องห้ามทั้งหมดก็มีการเคลื่อนไหว คนส่วนใหญ่คิดว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนใหม่จะต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เขาไม่รู้เหรอว่าในกองทัพต้องห้ามนั้นมีพยัคฆ์ระห่ำมังกรผยองโลกอยู่

เมื่ออู๋เป่ยกลับมาที่ค่าย เว่ยหยวนได้ให้คนเตรียมสนามประลองพร้อมเรียบร้อยแล้ว มีทหารหลายหมื่นนายมารวมตัวกันที่สนามประลอง ทุกคนมาดูด้วยความตื่นเต้น

“ท่านแม่ทัพ ทุกคนก็มากันแล้ว ถ้างั้นเราอย่าเสียเวลากันเลย การประลองเริ่มต้นบัดเดี๋ยวนี้”

เขากระโดดขึ้นและร่อนตัวลงบนสังเวียนอย่างมั่นคง

จากนั้นเจ้าหน้าที่ของค่ายก็กระโดดขึ้นไปบนเวที บุคคลนี้มีระดับพลังยุทธ์คือโต้วเทียนเซียนจุน! อู๋เป่ยรู้สึกว่าความแข็งแกร่งของบุคคลนี้ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าผู้ฝึกสอนโจวคนก่อน

เจ้าหน้าที่ของค่ายก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า "หัวหน้าผู้ฝึกสอน ขอโทษด้วยนะแต่ร้อยล้านเหรียญมังกรมันน่าดึงดูดจริงๆ "

อู๋เป่ย "ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเอาชนะฉันได้ ร้อยล้านเหรียญมังกรจะตกเป็นของคุณ"

"ตกลง!"

ร่างของชายคนนั้นแกว่งไปแกว่งมา จู่ๆ เงาอสูรก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา เขาก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วชกเข้าที่หน้าอก

ไม่มีการเคลื่อนไหวที่เว่อวัง มีเพียงความแข็งแกร่งเท่านั้น

ทหารทุกคนในกลุ่มผู้ชมตาเป็นประกาย คนที่ลงมือนั้นเป็นคนที่แข็งแกร่งในกองทัพต้องห้าม เขาได้ขัดเกลาวิญญาณของสัตว์ร้ายโบราณ "อสูรมังกรบ้า" ตั้งแต่เด็กและความแข็งแกร่งของเขาก็น่าทึ่งมาก

หมัดกำลังใกล้เข้ามา อู๋เป่ยคว้าข้อมือของคู่ต่อสู้แล้วเควี้ยงตัวเขาจากด้านหลังและชายคนนั้นก็กระแทกลงสังเวียนอย่างจัง

ผู้ท้ารู้สึกเหมือนกระดูกของตัวเองแตกสลาย เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและไม่สามารถลุกขึ้นได้เป็นเวลานาน

มีเสียงโวยวายดังขึ้นในกลุ่มฝูงชน มันจบลงแบบนี้อย่างนั้นเหรอ?

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "คุณแพ้แล้ว คุณต้องยอมรับเงื่อนไขหนึ่งข้อ"

ชายคนนี้ประหลาดใจแล้วถามไปว่า "คุณทำได้อย่างไร ฉันเป็นถึงโต้วเทียนเซียนจุนเชียวนะ!"

อู๋เป่ยกล่าว "ลงไปเถอะ คนต่อไป"

คนนี้ถูกพาตัวออกไปแล้วก็มีอีกคนก็ขึ้นมาบนเวทีอีกครั้ง ระดับพลังยุทธ์ของบุคคลนี้ถึงเซียนสุญญตาแล้ว เขาสวมชุดเกราะที่มีลวดลายมังกรสีทอง ในมือถือง้าวขนาดใหญ่ไว้สองอัน

เขาคำรามอย่างดุร้ายแล้วแกว่งง้าวโดยไม่พูดอะไรสักคำ ร่างกายของชายคนนี้น่าหวดผวาและเขาก็มีพลังมหาศาลด้วย เมื่อง้าวถูกแกว่งออกมา ทันใดนั้นทุกอย่างก็เป็นโมฆะและเผยให้เห็นรอยแตกสีดำบนพื้น

"ลงไป!"

อู๋เป่ยต่อยร่างของง้าวแล้วส่งเสียง "วิงวิง" จากนั้นเขาก็ตอบโต้ด้วยกำลัง ชายคนนั้นปลิวออกไปจากสังเวียนและล้มลงกับพื้นอย่างแรง ชุดเกราะของเขาแตกเป็นชิ้นๆ และเขาก็พุ่งออกมาพร้อมกับเลือดที่เต็มปาก

“อะไรกัน! เหล่ยเหมิงผู้มีฝีมือดีเป็นอันดับหนึ่งของกองทัพต้องห้ามก็พ่ายแพ้ให้กับเขาด้วย! แล้วยังพ่ายแพ้ด้วยกระบวนท่าเดียวอีก!”

อู๋เป่ยมองไปที่ทุกคนรอบๆ "มีใครอีกไหม สองคนแรกนั้นไร้มีฝือยิ่งนัก ฉันไม่ได้ใช้แม้แต่หนึ่งในสิบของกำลังด้วยซ้ำ"

ราวกับว่าเขาทนความอัปยศอดสูไม่ได้ ในที่สุดชายผู้หนึ่งก็กระโดดออกมาจากฝูงชน ชายผู้นี้แปลงเป็นสัตว์ประหลาดที่มีหัวเป็นวัวร่างเป็นคน!

“เผ่าปีศาจวัว!” ทุกคนต่างอุทานขึ้นมา

เว่ยหยวนเลิกคิ้วและพูดกับนายพลที่อยู่รอบตัวเขาว่า "อูหวงนั่งนิ่งไม่ได้และต้องการท้าทายผู้แข็งแกร่ง พลังการต่อสู้ของเผ่าปีศาจวัวติดอันดับหนึ่งในสามอันดับแรกของราชสำนักเซียนและเขาก็เป็นผู้นำในหมู่พวกเขาเอง ไม่รู้ว่าเขาจะพอสู้กับหัวหน้าผู้ฝึกสอนด้วยสามกระบวนท่าได้ไหม"

ทุกคนต่างตกอกตกใจ "ท่านนายพล แค่สามกระบวนท่าเท่านั้นเหรอ?"

เว่ยหยวนพูดอย่างใจเย็น "ฉันเกรงว่าความแข็งแกร่งของหัวหน้าผู้ฝึกสอนอู๋นั้นยิ่งกว่าศิลปะการต่อสู้ในตำนานเก้าดาวซะอีก ถ้าอูหวงไม่สามารถเอาชนะเขาได้ ฉันไม่รู้ว่าเขาจะต้องสู้อีกกี่ครั้ง"

เว่ยหยวนยิ้มและพูดว่า "ท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอน ดูเหมือนว่าพลังยุทธ์ของคุณจะยอดเยี่ยมมาก ฉันชื่นชมคุณจริงๆ "

อู๋เป่ย "ชมกันเกินไปแล้ว"

หลังจากพูดจบ เขาก็กลับไปที่ห้องทำงานในฐานะหัวหน้าผู้ฝึกสอนซึ่งอยู่ในลานลึกที่มีสภาพแวดล้อมที่ดี

ในวันแรกของการทำงาน เขาไม่อยากกลับเร็วเกินไป เขาจึงใช้เวลาช่วงบ่ายเขียนสื่อการสอนที่ห้องทำงาน ถูกต้อง งานที่สำคัญที่สุดของหัวหน้าผู้ฝึกสอนคือการเขียนสื่อการเรียนการสอนที่เหมาะสม

สื่อการสอนเหล่านี้ประกอบด้วยการฝึกวิชาเพาะกายขั้นพื้นฐาน เทคนิคการหายใจ ทักษะการต่อสู้ รูปแบบการต่อสู้ วิชาอาคมเป็นกลุ่มฯลฯ อาจกล่าวได้ว่าหัวหน้าผู้ฝึกมีบทบาทสูงสุดในด้านประสิทธิภาพการรบของกองทัพ รองลงมาคือนายพล

ความเร็วในการเขียนของเขาเร็วมาก ใช้เวลาเพียงชาครึ่งถ้วยหนังสือหลายเล่มก็ถูกวางอยู่บนโต๊ะแล้ว อย่างไรก็ตามเขาต้องเปลี่ยนสื่อการสอนของอดีตหัวหน้าผู้ฝึกทั้งหมดดังนั้นงานจึงยังหนักอยู่มาก

กว่าเขาจะรู้ตัวก็มืดแล้ว มีคู่มือมากกว่าร้อยเล่มวางอยู่ตรงหน้าเขา

ทันใดนั้นก็มีเสียงคำรามและเสียงตะโกนแห่งความตายดังลั่นมาจากค่าย เขาทิ้งปากกาและกระดาษลงทันที จากนั้นลอยตัวไปบนท้องฟ้าเหนือค่ายทหาร

ทันใดนั้นทหารก็วิ่งและคำรามกันอย่างบ้าคลั่ง

“หยิงเซียว!”

พลังจิตอันน่าสะพรึงกลัวของอู๋เป่ยปราบปรามทั้งค่ายและทุกคนก็สงบนิ่งลง

เขามาตรงหน้าทหารนายหนึ่งจากนั้นเขาก็ยื่นมือออกมาตบชายคนนั้น แล้วชายคนนั้นก็กลับมาเป็นปกติ ในเวลาเดียวกันอู๋เป่ยก็หยิบเข็มทองคำออกมาจากด้านหลังศีรษะของเขา

ในตอนนี้เว่ยหยวนก็มาถึงพอดี เขาถามขึ้นว่า "หัวหน้าผู้ฝึกสอน นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"

อู๋เป่ยยื่นเข็มให้เขาดู "มีคนแอบลงมือทำให้ทหารบางคนคลั่งไคล้ขึ้นมา"

การแสดงออกของเว่ยหยวนเปลี่ยนไปอย่างมาก "มันช่างกล้ามากนะ กล้ามาแตะต้องทหารของเว่ยหยวน!"

ทันใดนั้นพลังจิตของเขาก็พุ่งออกไปทุกทั่วสารทิศเพื่อค้นหาศัตรู!