ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1391

เห็นได้ชัดว่าปลาแสร้งทำเป็นโง่ ดวงตาของมันตรง และดูเหมือนว่ามันจะตกใจหวาดกลัว

อู๋เป่ยจงใจพูดกับถังจื่อยี่ว่า : “จื่อยี่ อีกเดี๋ยวผมจะทำซุปปลาให้คุณ ซุปที่ทำจากปลามีชีวิตนั้นอร่อยมาก”

ถังจื่อยี่ยิ้มและพูดว่า : “ตกลง ฉันเองก็อยากกินซุปปลาด้วย”

ดวงตาของปลากลอกไปมา และพ่นฟองสีสันสดใสออกมา มีใบหน้ามนุษย์อยู่ในฟองนั้น และมันก็พูดกับ อู๋เป่ย : “เนื้อของฉันไม่อร่อย อย่ากินฉันเลย”

อู๋เป่ยใช้มือของเขา ฟองสบู่ก็ระเบิด และปลาก็พ่นออกมาอีกอันหนึ่ง ใบหน้าในฟองนั้นพูดว่า : “พูดตามตรง ชาติที่แล้วฉันเป็นมรรคาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่จริง ๆ”

อู๋เป่ย : “คุณเป็นมรรคาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับตกสู่บาปนี้ น่าสงสารจริง ๆ ”

อีกฝ่าย : “ไม่มีอะไรต้องน่าสงสาร ทุกอย่างอยู่ที่ฉันเลือกเอง”

อู๋เป่ยตกตะลึง : “คุณเลือกเอง? ”

ใบหน้าในฟองพูดว่า : “ช่างเถอะ ฉันจะอธิบายให้ละเอียดมากขึ้นเมื่อมีโอกาส คุณช่วยจ่ายยาให้ฉันหน่อยได้ไหม ตอนนี้ฉันอ่อนแอมาก”

อู๋เป่ยหยิบยาเม็ดออกมาโยนเข้าปากของมัน แล้วโยนกลับลงไปในทะเลสาบ

ปลาตัวนี้หลังจากกินยาเม็ดหนึ่ง แกว่งไปมาสองสามครั้ง และเติบโตเป็นปลามังกรแดงยาวตัวหนึ่ง ความยาวประมาณยี่สิบเซนติเมตร

อู๋เป่ยประหลาดใจมาก : “แค่กินยาเม็ดเดียวก็เติบโตขนาดนี้เลยเหรอ ? ”

ปลาตัวนั้นโผล่ขึ้นมาจากน้ำ คราวนี้มันไม่ได้พ่นฟอง แต่มันกลับเอ่ยปากพูดตรง ๆ : “ฉันอยากจะใช้เส้นทางที่แตกต่างออกไปในการปฏิบัติพลังยุทธ์”

อู๋เป่ย : “โอ้ แล้วคุณกลายเป็นปลาเหรอ ? ”

อีกฝ่าย : “ไม่ ในตอนแรก ฉันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว”

อู๋เป่ยตกตะลึง : “สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ? และตอนนี้มันกลายเป็นปลาแล้วงั้นเหรอ ? ”

อีกฝ่ายกล่าวว่า : “ฉันได้พัฒนามามากกว่าสิบครั้ง ก่อนที่จะกลายเป็นปลาที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ ในอนาคตฉันจะพัฒนาอีก”

อู๋เป่ย : “นี่คือเส้นทางแห่งการฝึกพลังยุทธ์ของคุณใช่ไหม ? ”

อีกฝ่าย : “ฉันกำลังก้าวไปข้างหน้าตามแผนของตัวเอง จะไปได้ไกลแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับโชคของตัวเองแล้ว”

อู๋เป่ยพบว่ามันน่าเหลือเชื่อ: “มรรคาจารย์ที่สง่างามนั้น เป็นผู้ที่อยู่สูงสุดในโลกนี้แล้ว จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ฝึกฝนใหม่ หรือว่าคุณจะแข็งแกร่งกว่ามรรคาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้อีกงั้นเหรอ ? ”

ปลาตัวนี้เหลือบมองอู๋เป่ย : “หนุ่มน้อย ฉันมีประสบการณ์มามากมายแล้ว และรู้มากกว่าคุณเยอะ ดังนั้นอย่าสงสัยฉันเลย แบบนี้มันทำให้คุณไร้เดียงสามาก”

อู๋เป่ยกลอกตาแล้วถามถังจื่อยี่อีกครั้ง : “จื่อยี่ คุณยังดื่มซุปปลาอยู่หรือเปล่า ? ”

ทันใดนั้นปลาตัวนั้นก็หนีไปทันที มันว่ายดำดิ่งลงสู่ก้นน้ำทันที

ถังจื่อยี่เม้มริมฝีปากของเธอแล้วยิ้ม : “ซวนเป่ย ปลาตัวนี้น่าสนใจจริง ๆ”

อู๋เป่ยเก็บรอยยิ้มของเขาและกล่าวว่า : “นี่คือสัตว์ประหลาดเก่าในมรรคาจารย์ ผมสงสัยว่าเขาจงใจเข้ามาหาผม”

ถังจื่อยี่ : “โอ้ ? ”

อู๋เป่ย : “วันนั้นตอนที่ไปซื้อปลา ผมก็รู้สึกแปลก ๆ ปลาตัวนี้ซึ่งเป็นมรรคาจารย์ในชาติที่แล้ว จะถูกจับขึ้นมาได้อย่างไร และจะบังเอิญเจอกับผมได้อย่างไร”

ถังจื่อยี่ : “มันจะเป็นอันตรายต่อคุณหรือเปล่า ? ”

อู๋เป่ย : “มันก็ไม่แน่หรอก แต่คุณต้องระวังชายชราคนนี้ด้วย”

ในเวลานี้ มังกรขาวน้อยสองตัวปรากฏขึ้น ปรากฏว่าพวกมันกำลังกัดเชือกและดึงเรือไปข้างหน้า เรือกำลังแกว่งไกว และในไม่ช้าก็แล่นออกไปกลางทะเลสาบ

ทันใดนั้น ซวนหวู่ก็ปีนขึ้นไปบนเรือจากทางเดิน ซวนหวู่ไม่ได้เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมากนัก ในช่วงเวลานี้ มันกำลังหลับอยู่ที่ก้นทะเลสาบ ไม่รู้ว่ามันตื่นขึ้นมาได้อย่างไร

ดูเหมือนว่า เจ้าตัวนี้จะหิวแล้ว ดังนั้นอู๋เป่ยจึงหยิบยาเม็ดออกมาป้อนให้มันกิน หลังจากที่ซวนหวู่กินไปสองสามคำ มันก็เงยหน้าขึ้นและมองไปยังท้องฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุด

คราวนี้ ยังคงกลั่นยาบรรพบุรุษยาวิญญาณแรกเกิดต่อ และสกัดออกมาเป็นยาอายุวัฒนะสามชนิด

ยาอายุวัฒนะวัฒนทั้งสามนี้ถูกวางไว้ในห้องปรุงยาพิเศษ ได้แก่ ยาอายุวัฒนะมังกรห้าธาตุ ยาศักดิ์สิทธิ์ฮ่าวหยาง และยาศักดิ์สิทธิ์จิ่วฮวา

เขาหยิบเตาเทพซื่อฮวงออกมา และเริ่มสกัดมัน และในขั้นเดียวกัน ก็สามารถทำบรรพบุรุษยาได้ ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ และสกัดมันครั้งแล้วครั้งเล่า ในท้ายที่สุด เขาได้สกัดยาอายุวัฒนะทั้งสามประเภทให้อยู่ในระดับตำนาน !

。

ในหมู่พวกนี้ เขามียาอายุวัฒนะมังกรห้าธาตุที่สามารถใช้ได้ในชั้นประตูมังกร ยาศักดิ์สิทธิ์ฮ่าวหยาง สามารถช่วยบรรลุถึงเทพหยางได้ ยาศักดิ์สิทธิ์จิ่วฮวาเป็นยาชูกำลังสำหรับวิญญาณแรกเกิด และควรรับประทานก่อนยยาศักดิ์สิทธิ์ฮ่าวหยาง การใช้มันสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับวิญญาณแรกเกิดได้

ในเวลานี้อู๋เป่ย ได้กินยาศักดิ์สิทธิ์จิ่วฮวา หลังจากกินยาหนึ่งเม็ดเข้าไปในท้อง วิญญาณแรกเกิดก็รู้สึกสบายมาก และมีการเพิ่มระดับขึ้นเล็กน้อย สมแล้วที่เป็นยาอายุวัฒนะในตำนาน แม้แต่สำหรับอัจฉริยะเช่นเขา มันก็มีประสิทธิผลอย่างมาก

เขารู้สึกว่าอายุวัฒนะนี้เยี่ยมเลย ดังนั้นเขาจึงสกัดมันอีกสองครั้ง และเก็บเอาไว้ใช้เอง

มู่หยู่กล่าวว่า : “นายท่าน ระดับการเล่นแร่แปรธาตุในปัจจุบันของท่าน เพียงพอที่จะตั้งหลักในสามดินแดนได้แล้ว ถึงเวลาสร้างชื่อเสียงของท่านเองแล้ว”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ที่คุณพูดก็มีเหตุผล เหนือปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุระดับห้าดาว ยังมีปรมาจารย์แห่งโอสถด้วย ปรมาจารย์แห่งโอสถจำเป็นต้องมีความเข้าใจที่เพียงพอเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ และสร้างโรงเรียนการเล่นแร่แปรธาตุของตัวเองด้วย ระดับปัจจุบันของฉัน ยังไม่สามารถทำได้ แต่ก็อยู่ไม่ไกลแล้ว”

เขายืนขึ้นและพูดว่า : “ตอนนี้ ฉันจะไปที่อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ”

หลังจากออกจากถ้ำสวรรค์บรรพบุรุษยา อู๋เป่ยก็มาที่หลงจิงอีกครั้งในชื่อจางเสี่ยวเป่ย และใปที่อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ

หลงจิงไม่เพียงแต่มีอาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุเท่านั้น แต่ยังมีอาคารสมาคมหมอเซียนด้วย และทั้งหมดนี้เป็นอาคารสมาคมชั้นยอด นี่แสดงให้เห็นว่าจักรพรรดิแห่งแคว้นหลงกั๋วให้ความสำคัญกับนักเล่นแร่แปรธาตุและหมอเซียนมากเพียงใด

มีคนจำนวนมากนั่งยอง ๆ อยู่หน้าประตูอาคารสมาคม พวกเขาต่างรอให้นักเล่นแร่แปรธาตุชื่อดังปรากฏตัว จากนั้นถือโอกาสซื้อยาอายุวัฒนะ

เมื่ออู๋เป่ยปรากฏตัว คนเหล่านี้ไม่ได้สนใจ เพราะอู๋เป่ยยังเด็กเกินไป และไม่มีตราสัญลักษณ์ ดังนั้นจึงคิดว่าไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุ

หลังจากพบบุคคลรับผิดชอบแล้ว อู๋เป่ยก็หยิบตราของปรมาจารย์กลั่นยาอายุวัฒนะจื่อซื่อชิงออกมา และพูดอย่างใจเย็น : “ขออภัย ผมต้องการที่จะผ่านคุณสมบัติของปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุห้าดาว”