ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1404

บรรพบุรุษแม่มด : “เมื่อทุกอย่างถึงจุดสูงสุดแล้วจะเกิดการพลิกผัน เป็นเพราะว่าแม่มดแข็งแกร่งเกินไป เลยทำให้กองกำลังทั้งหมดรู้สึกได้ถึงการถูกคุกคาม นอกจากนี้แม่มดมีจุดบกพร่องทำให้ถึงแก่ความตายอย่างหนึ่ง เพราะว่าพัฒนาเร็วเกินไป จึงนำไปสู่อันตรายที่ซ่อนอยู่มากมาย ดังนั้น จึงมีแม่มดบางส่วนที่ใช้การฝึกฝนเซียนเป็นข้อมูลอ้างอิง แต่สุดท้ายยังคงล้มเหลว ซวินเป่ย เจ้าในตอนนี้ ทุกย่างก้าวล้วนแล้วไปถึงระดับสูงสุดที่สอดคล้องกับอาณาจักรแห่งความเป็นเซียน เจ้าในตอนนี้ถ้าหากมีวิชาแม่มดมาช่วยสนับสนุน จะต้องเพิ่มขึ้นอีกระดับหนึ่งอย่างแน่นอน!”

อู๋เป่ย : “อาจารย์ต้องการใช้วิชาแม่มดช่วยผมเหรอ”

บรรพบุรุษแม่มด : “ไม่ผิด เจ้าไม่จำเป็นต้องฝึกฝนวิชาและจิตใจแม่มด ถ้ำสวรรค์ทั้งหมดนี้ก็คือค่ายกลแม่มดขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง หน้าที่ของมันคือการปรับปรุงร่างกายและเทพหยางของเจ้า เติมวิชาแม่มดบางส่วนเข้ามาในร่างกายของเจ้าโดยตรง”

อู๋เป่ยเข้าใจความหมายของบรรพบุรุษแม่มดทันที : “อาจารย์ ท่านบอกว่า ผมยังเป็นรากฐานของเซียนด้วย เพียงแต่มีวิชาแม่มดเพิ่มเติมบางอย่างเท่านั้น”

บรรพบุรุษแม่มด : “ไม่ผิด ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าข้าจะถ่ายโอนวิชาแม่มดให้เจ้ามากเท่าไหร่ จะไม่มีผลต่อเรื่องของรากฐานไม่มั่นคง เพราะว่าวิชาแม่มดเป็นเพียงเครื่องมือที่ช่วยให้เจ้าฝึกฝนเท่านั้น”

อู๋เป่ยประหลาดใจเล็กน้อย : “อาจารย์ ทำไมท่านถึงช่วยผมแบบนี้ ท้ายที่สุดแล้วผมก็ไม่ใช่ผู้ฝึกฝนแม่มด”

บรรพบุรุษแม่มด : “อันที่จริงอายุขัยของอาจารย์มีไม่มากแล้ว ถูกไล่ฆ่ามาโดยตลอด พลังชีวิตกำลังจะหมดลง ก่อนที่จะตาย สามารถรับเจ้ามาเป็นลูกศิษย์ได้ ชีวิตนี้ไม่สูญเปล่าแล้ว เพียงแต่ คิดไม่ถึงเลยว่า ข้ายังได้รับสิ่งที่ไม่คาดคิดมาด้วย คุณสมบัติของหลี่หยวนเซียงค่อนข้างดี ข้าจะปลูกฝังเขาด้วยพลังทั้งหมด เพียงแต่ แม่มดมีจุดบกพร่อง อนาคตของเขาจะเต็มไปด้วยหายนะ ต้องอาศัยเจ้าปกป้องเขาด้วย ทำให้เขาเดินได้ไกลมากขึ้น”

อู๋เป่ย : “แน่นอนอยู่แล้ว สี๋เป่าเป็นลูกชายของผม”

บรรพบุรุษแม่มด : “ไม่พูดไร้สาระแล้ว ถ้ำสวรรค์แห่งนี้ มันถูกสร้างขึ้นด้วยความพยายามร่วมกันของแม่มดผู้ทรงพลังทุกราชวงศ์ในอดีต ไหลมาสู่มือของข้า ไม่รู้ว่าผ่านไปกี่ปีแล้ว หลี่ซวินเป่ย เจ้าเตรียมพร้อมหรือยัง”

อู๋เป่ย : “ศิษย์พร้อมแล้ว!”

“ค่ายกลแม่มด เปิด!”

“ตุ้มตั้ม!”

ท้องฟ้าและแผ่นดินสั่นสะเทือน ค่ายกลขนาดใหญ่ที่น่าสะพรึงกลัวเริ่มเคลื่อนไหว ยันต์อักษรลึกลับบางส่วน คาถาแปลกๆ คำอวยพรอันสูงสุด พลังแห่งความรอบรู้ที่แข็งแกร่งอย่างมาก วิ่งผ่านค่ายกลแม่มดอย่างต่อเนื่อง สลักเข้ามาในร่างกายและเทพหยางของอู๋เป่ยโดยตรง

สิ่งเหล่านี้ ทั้งหมดเป็นของอดีตและปัจจุบัน ผู้ฝึกฝนแม่มดที่ทรงพลังมากมายเหล่านั้น แต่ตอนนี้ พวกเขาทั้งหมดถูกอู๋เป่ยดูดซับทีละคน กลายเป็นพลังส่วนหนึ่งของอู๋เป่ย!

ในขั้นตอนนี้ อู๋เป่ยกลับรู้สึกทรมาน ทั้งเทพหยางและร่างกายได้รับความเจ็บปวดอย่างมาก ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าเขาผ่านทัณฑ์สายฟ้ามาสามครั้ง เทพหยางและร่างกายต่างแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ไม่มีทางรับการสืบทอดของวิชาแม่มดที่แข็งแกร่งเหล่านี้ได้อย่างแน่นอน

ผิวชั้นนอก บนกระดูก ผนังหลอดเลือด และแม้กระทั่งบนเส้นผมทุกเส้นของอู๋เป่ย ล้วนแล้วมีอักษรยันต์ลึกลับปรากฏขึ้น สิ่งเหล่านี้เป็นพรอันสูงสุด

เทพหยางก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน ข้อจำกัดของวิชาแม่มดแต่ละอย่าง ปรากฏขึ้นในเทพหยาง ด้านนอกของเทพหยางก็มีวงแหวนศักดิสิทธิ์แห่งวิชาแม่มดปรากฏขึ้นเป็นชั้นๆ วงแหวนศักดิ์สิทธิ์แต่ละวงแสดงถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัว!

เตาหลอมศิลปะการต่อสู้กำลังหมุนอย่างบ้าคลั่ง พลังซวนหวง พลังเทียนหยวน พลังดาบและอื่นๆของอู๋เป่ย ได้รับการสนับสนุนจากพลังมากมาย กลายเป็นแข็งแกร่งขึ้น และลึกลับมากขึ้น

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ค่ายกลขนาดใหญ่หยุดการเคลื่อนไหว ถ้ำสววรค์ทั้งหมดกลายเป็นสีดำมืดสนิท ราวกับว่าพังทลายลงได้ตลอดเวลา

เสียงของบรรพบุรุษดังขึ้น : “ซวินเป่ย สิ่งที่ควรมอบให้เจ้า เจ้าดูดซับไปหมดแล้ว ต่อจากนี้สามารถเดินไปได้ถึงขั้นไหน มันขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเจ้าแล้ว”

อู๋เป่ยคำนับลึกๆหนึ่งที : “ขอบคุณอาจารย์ที่อบรมสั่งสอน!”

แม่มด : “อาจารย์มีศัตรูตัวฉกาจหลายคน ข้าจะพูดชื่อของพวกเขาให้กับหยวนเซียง สักวันหนึ่ง ข้าหวังว่าเจ้าจะฆ่าพวกเขาเพื่อข้าได้!”

อู๋เป่ย : “ศิษย์จะจำชื่อเอาไว้!”

“เอาล่ะ เจ้าออกไปได้แล้ว ภารกิจของถ้ำสวรรค์แห่งนี้เสร็จสิ้นแล้ว มันก็ต้องพังทลายลงแล้ว”

อู๋เป่ยจึงออกมาจากถ้ำสวรรค์แม่มด ทันทีที่เขาออกมา ถ้ำสวรรค์แห่งนี้ก็หดตัวลง พังทลายลงในห้วงเวลาในที่สุด

หลังจากถังจื่อยี่ทะลวง อู๋เป่ยก็มาที่โรงพยาบาลในเครือของมหาวิทยาลัยอวิ๋นจิง เขาไม่ได้มานานมากแล้ว ทางคลินิกมีผู้ป่วยสะสมจำนวนมาก บางคนเกือบจะทำลายโรงพยาบาลแล้ว

โชคดีที่ทักษะด้านการแพทย์ของเขา ก้าวหน้ากว่าเมื่อก่อนอย่างมาก ใช้มือขจัดทุกข์ภัย ตบหนึ่งทีก็สามารถรักษาได้แล้ว

หลิ่วอีอีและทุกคนมองเห็นฉากนี้ต่างตกใจอย่างมาก อู๋เป่ยตบมือหนึ่งที ก็รักษาคนไข้ได้แล้ว หนึ่งวินาทีรักษาได้หนึ่งคน! หนึ่งชั่วโมงก็สามพันหกร้อยคนแล้ว!

ดังนั้น ในช่วงเช้า อู๋เป่ยก็รักษาคนไข้ไปเกือบสองหมื่นคนแล้ว รักษาคนไข้ที่สะสมมาหลายวันจนหายหมดแล้ว!

เพียงแต่เขาเหนื่อยอย่างมาก ทันทีที่เลิกงาน ก็พาหลิ่วอีอีกลับมาพักผ่อนที่บ้าน

ทันทีที่หลับตา อู๋เป่ยก็นอนหลับไปแล้ว เขาตื่นขึ้นมา ก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว

ในเวลานี้ เขาพบอะไรบางอย่าง มองเห็นหลิ่วอีอีนั่งอยู่ข้างๆอย่างกะทันหัน คิดไม่ถึงเลยว่าหลิ่วอีอีจะมีพลังยุทธ์แล้ว กำลังมองเขาด้วยท่าทางจะยิ้มไม่ยิ้ม

อู๋เป่ยดีใจอย่างมาก : “อวิ๋นซี ภัยพิบัติกลับชาติมาเกิดของคุณจบลงแล้วเหรอ”

อวิ๋นซีพยักหน้าเบาๆ : “อืม เพิ่งจบลง”

เธอจึงเอ็นนอนอยู่ข้างกายอู๋เป่ย กอดเขา พูดอย่างอ่อนโยน : “ขอบคุณสำหรับการปกป้องของคุณในหลายวันที่ผ่านมา”

ภัยพิบัติกลับชาติมาเกิดอันตรายอย่างมาก ถ้าหากไม่ใช่ว่าอู๋เป่ยปกป้องในทุกด้าน แอบปรับความสมดุลให้เธอย่างลับๆ เธอก็ไม่สามารถผ่านมันได้อย่างปลอดภัย

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ช่วยเหลือคุณเป็นสิ่งที่สมควร ต่อจากนี้ คุณมีแผนอะไร”