ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1420

แต่ที่คาดไม่ถึงเลยก็คือหลายๆคนที่อยู่ ณ ที่นี่ต่างก็ได้แสดงรอยยิ้มอย่างภาคภูมิใจออกมา ที่แท้นอกจากอู๋เป่ยแล้วนั้น ยังมีปรมาจารย์ปรุงยาทั้งหกอยู่ในห้องโถงอีก สี่คนนั้นเป็นปรมาจารย์ปรุงยาสามดาว อีกสองคนนั้นเป็นปรมาจารย์ปรุงยาสี่ดาว!

ปรมาจารย์ปรุงยาสี่ดาวท่านหนึ่งพูดขึ้นมาว่า:"องค์หญิงโปรดพูดเงื่อนไขข้อที่สอง"

หลานซินเยว่:"ความฝันที่ใหญ่ที่สุดของฉันคือฉันอยากจะเป็นเซียนดาบอันดับหนึ่ง แต่น่าเสียดายดายที่ไม่เคยสำเร็จเลย ดังนั้นฉันจึงหวังว่าสามีของฉันจะเป็นเซียนดาบ!"

เมื่อเงื่อนไขข้อนี้ได้ออกมา คนทั้งเจ็ดคนที่อยู่ ณ ที่นี่ต่างก็ได้ยิ้มออกมา เพราะว่าพวกเขานั้นต่างก็เป็นเซียนดาบทั้งนั้น！"

แต่ว่า ในบรรดาผู้คนทั้งหมดนั้นมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เป็นปรมาจารย์ด้านปรุงยาแถมยังเป็นเซียนดาบอีกด้วย！ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนนั้นจะเป็นใคร คนคนนั้นได้ยิ้มออกมาอย่างมั่นใจในตัวเอง！

เขานั้นได้ยิ้มยืนขึ้นแล้วพูดว่า:"ผมนั้นได้มีคุณสมบัติตามเงื่อนไขทั้งสองข้อขององค์หญิงแล้ว ไม่ทราบว่าเงื่อนไขข้อที่สามคืออะไร?" หลายซินเยว่:"จวนจ้านหวังนั้นใหญ่โต ฉันในฐานะที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ก็ต้องการผู้ชายใครสักคนที่มาคอยดูแลปกป้องฉันได้ ดังน้ันฉันจึงหวังว่าสามีของฉันนั้นจะมีความสามารถพิเศษมาพอที่จะสามารถอยู่ระดับสวรรค์ที่หอคอยหวงเทียน！"

"อะไรนะ? ระดับสวรรค์? องค์หญิง หลายพันปีที่ผ่านมาจ้านหวังแห่งราชวงศ์เฮยสุ่ยยังไม่สามารถออกจากระดับสวรรค์ได้ ท่านจงใจที่จะฆ่าพวกเราหรอ?" มีคนไม่พอใจได้ตะโกนออกมา

หลายซินเยว่ถาม:"คุณชายที่นั่งอยู่นั้น จะสามารถอยู่ระดับสวรรค์ได้ไหม?"

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็หัวเราะ รู้สึกว่าบรรดาผู้คนที่อยู่ตรงนี้ไม่มีใครซักคนที่อยู่เป็นปรมาจารณ์ระดับสวรรค์

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อู๋เป่ยได้ยืนขึ้นมาได้ผายมือพร้อมกับโค้งคำนับทำความเคารพไปทางหลายซินเยว่:"องค์หญิง ผมอู๋เป่ย ปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุห้าดาวสีม่วง ขณะเดียวกันยังมีวิชาเซียนดาบที่ไม่แย่ นอกจากนี้ ผมพึ่งออกมาจากหอคอยหวงเทียน และได้ถูดจัดอันดับให้เป็นลำดับที่ห้าระดับสวรรค์"

เหล่าผู้คนตรงนั้นต่างก็ตกใจ อะไรนะ! นี่คือคนที่พึ่งจะบุกทะลวงเข้าไปที่ลำดับที่ห้าของระดับสวรรค์หรอ?

หลายซินเยว่ได้ยิ้มแล้วพูดออกมาว่า:"คุณชายอู๋ ท่านได้มีคุณสมบัติตรงตามทั้งสามข้อที่จวนจ้านหวังกำหนด ขอถามท่านยินดีที่จะแต่งเข้ามาในจวนจ้านหวังไหม?"

อู๋เป่ย:"ผมนั้นได้รู้สึก ชื่นชอบเลื่อมใสศรัทธาองค์หญิงมานานแล้ว ยินดีที่จะแต่งเข้าจวนจ้านหวังและจะอยู่กับองค์หญิงไปจนแก่เฒ่าตลอดไป"

หลายซินเยว่:"คุณชายทุกท่าน การรับสมัครลูกเขยได้สำเร็จเสร็จสิ้นแล้ว ขอบคุณทุกท่านที่ให้โอกาสจวนจ้านหวัง ไม่ส่ง"

เมื่อจบแล้ว เหล่าผู้คนก็ของราชวงค์เฮยสุ่ยก็ได้ออกไปจากจวนจ้านหวังโดยไม่ได้อะไรเลยอย่างรู้สึกน่าเสียดาย

รอเมื่อทุกคนได้ออกไปแล้วนั้น หลานซินเยว่ก็ได้ยิ้มแล้วพูดว่า:"นานแล้วที่ฉันไม่ได้ระบายความโกรธ! หลังจากที่คนพวกนั้นได้รับรู้ข่าวสาร จะต้องอ้วกออกมาเป็นเลือดแน่ๆเนอะ?"

อู่เป่ยพูดขึ้น:"องค์หญิง เมื่อไหร่ผมจะสามารถไปที่ตงเทียนเซินทู่ได้?"

หลายซินเยว่:"คุณชายอู๋ ท่าและฉันจะต้องแต่งงานกันก่อน วันนี้จะจัดงานแต่งขึ้นตอนเช้าพรุ่งนี้ฉันจะไปส่งคุณชายเข้าไปที่ตงเทียนเซินทู่"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เธอนั้นก็ได้พูดออกมาอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้ว่า:"แผนการของคนเหล่านั้นได้ล้มเหลวไปแล้ว แน่นอนว่าต้องอยากที่จะมาเอาชีวิตคุณชายแน่ๆ ดังนั้นในไม่อีกกี่วันข้างหน้า ในสถานการณ์ของคุณชายนั้นจะต้องระมัดระวังอย่างมาก"

อู๋เป่ยถาม:"อีกฝ่ายจะส่งต้าลัวเต้าจวินออกมาฆ่าผมหรอ?"

หลายเยว่:"นั่นไม่น่าจะเป็นไปได้ ถ้าหากส่งต้าลัวออกมาลงมือ นั่นก็เท่ากับว่าได้เปิดเผยตัวตนออกมา"

อู๋เป่ยพูดออกมาอย่างนิ่งๆ:" ขอแค่ไม่ใช่ต้าลัว ผมก็ไม่มีอะไรจะต้องกลัวแล้ว"

หลานซินเยว่:"คุณชาย อีกสักครู่ฉํนจะเชิญท่านมาเจอคนในครอบครับของฉัน"

อู๋เป่ย:"ได้ครับ"

หฃานซินเยว่ยังมี น้องสาวหนึ่งคน น้องชายหนึ่งคน และยังมีแม่ของเธอ นี่เป็นพียงญาติสายตรงเท่านั้น

นอกจากนั้นจ้านหวังยังมีฮูหยินอีกสองคน พึ่งที่จะแต่งเข้ามามาในปีนั้นก่อนที่จะมาเป็นสามีภรรยากัน ตอนนั้นราชาจ้านหวังได้สิ้นพระชนม์ในระหว่างทางที่ไปที่ทิศตะวันตก

พระภิกษุหัวโล้นได้พูโขึ้นมาว่า:"จะให้เขาตายมันง่าย"

ในขณะที่พูด เขาก็ได้วางมือไปที่บนกระจก แล้วชี้ไปที่ร่างของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยที่กำลังคำนับบูชาอยู่นั้น จู่ๆก็ได้รู้สึกเหมือนมีอะไรมากระแทกที่หลังของเขาแต่ว่า เขานั้นมีสภาวะร่างกายผู้เที่ยงแท้โบราณ การโจมตีครั้งนี้ก้ได้รับการแข้ไขทันที่ แค่ทำให้เขานั้นรู้สึกไม่สบายก็เท่านั้นเอง

เขาก็ได้หันหลังกลับมาดูทันที แต่ก็พบว่าด้านหลังของเข้านั้นไม่มีอะไร ทันใดนั้นเขาก็ได้เปิดดวงตาแห่งมิติขึ้นผ่านทางอากาศ เขานั้นได้มองเห็นหน้าต่างกลมๆบานหนึ่ง ด้านหลังหน้าต่างมีคนอยู่หลายคน ในนั้นมีพระภิกษุหัวโล้นอยู่ด้วย

อู๋เป่ยนั้นก็ได้รู้ทันทีว่าพระภิกษุท่านนี้กำลังที่จะวางแผนลอบกัดตัวเขาอยู่ เขานั้นได้ยกมือขึ้นก็มีแสงดาบออกมา แสงดาบราวกับสายฟ้า เพียงแค่พริบตาก็มาถึง

ภายในวัดโบราณ ผู้คนต่างเห็นอู๋เป่ยที่วนหมุนรอบตัวไปรอบๆ จากนั้นเมื่อโบกมือหนึ่งครั้งก็ได้มีแสงดาบพุ่งออกมาจากกระจกตรงไปทางพระภิกษุหัวโล้น!

พระภิกษุหัวโล้นก็ได้ตกใจเป็นอย่างมาก จนประสานมือเข้าหากันเพื่อป้องกันและต้านทานแสงดาบ

แต่ในวินาทีต่อมา แสงดาบก็ได้"บูม"ระเปิดออกมา จนทำให้พระภิกษุและผู้คนที่ยืนอยู่ด้านหลังนั้นกระเด็ยลอยออกไป

"ไม่ตาย?"

ห่างออกไปจากจวนจ้านหวังที่อู๋เป่ยอยู่นั้น โบกมือไปหนึ่งที แสงดาบสามพันอันก็ได้พุ่งขึ้นมา บินไปทางวัดโบราณ แสงดาบอันแรกก็ได้มีการจัดวางตำแหน่งไว้ หลังจากนี้แสงดาบทั้งสามพัน ก็จะสามารถฆ่าพวกเขาได้ทันที!

พระภิกษุหัวโล้นได้ตะโกนออกไปว่า:"หนีเร็ว!" เมื่อพูดอันนี้เขาก็ได้วิ่งหนีไปเป็นคนแรก

คนอื่นยังไม่ทันได้โต้ตอบ ก็ได้มีแสงดาบที่เจิดจ้าพุ่งตรงลงมา มีเสียงลั่นสนั่น วิหารทั้งหมดก็ได้พังทลายลงจนเหลือแต่ซาก และพระภิกษูอีกจำนวนไม่น้อยที่หนีไม่ทันก็ได้ถูกฆ่าตายทั้งหมด ไม่มีใครเหลือรอด!