ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1427

เมื่อหยุดลงบนเรือรบ อู๋เป่ยพบว่าบนเรือมีค่ายกลที่ทรงพลังมาก เมื่อค่ายกลถูกเปิดใช้งาน ก็จะมีการสร้างเกราะป้องกันขึ้นมา มันสามารถแยกตัวการโจมตีของศัตรูได้

ที่หัวเรือ มีปืนใหญ่อยู่สิบกระบอก ปืนใหญ่เหล่านี้เก่ามากแล้ว และมีพลังอันน่าประหลาดใจ ปืนใหญ่แต่ละกระบอกมีผู้บำเพ็ญสิบคนคอยดูแล

หลานซินเยว่อธิบายว่า ：“นี่คือปืนใหญ่สังหารเทพ ยิงเพียงนัดเดียว ลำแสงของปืนใหญ่สามารถทำลายทุกสิ่งที่อยู่ในรัศมีหนึ่งร้อยไมล์ แม้แต่เซียนผู้เที่ยงแท้ก็ไม่สามารถหลบหนีได้ ยิงปืนใหญ่สิบกระบอกพร้อมกัน สามารถทำลายค่ายกลป้อมปราการที่แข็งแรงได้”

จากนั้นเธอก็พาอู๋เป่ยไปที่ด้านข้างของเรือ ทั้งสองฝั่งมีหน้าไม้ข้างละสิบอันวางเรียงอยู่ หน้าไม้แต่ละอันสามารถยิงลูกธนูได้หนึ่งแสนอันในชั่วพริบตา ลูกธนูเหล่านี้ยิงได้แม่นยำมาก สามารถรวมพลังการยิง และทำลายศัตรูได้ ผู้ที่ต้องการเข้าใกล้เรือรบ จะถูกโจมตีโดยลูกธนูก่อน

นอกจากลูกธนูแล้ว บนเรือยังมีเสากระโดงที่สูงอีกห้าเสา ยอดเสาสามารถปล่อยกระแสไฟฟ้า ซึ่งสามารถฆ่าศัตรูได้

แน่นอนว่า นอกจากอาวุธเหล่านี้แล้ว เรือรบยังสามารถบรรทุกทหารสวรรค์และเซียนแม่ทัพได้หลายล้านคนด้วย บรรดาทหารสวรรค์และเซียนแม่ทัพสามารถออกรบได้ และสามารถโจมตีศัตรูด้วยการโอนถ่ายพลังเซียนไปยังเรือรบ

หลังจากพลังทหารนับล้านคนรวมเข้าด้วยกัน มันจะถูกถ่ายโอนไปยังปืนทหารนับพันกระบอกที่อยู่รอบๆเรือ ปืนทหารเหล่านี้ได้รับดัดแปลงมาจากพลังเซียน เป้าหมายในการโจมตีของมันเล็กมาก แต่พลังในการโจมตีของมันนั้นแข็งแกร่งมาก ยิงเพียงนัดเดียว เซียนผู้เที่ยงแท้ทั่วไปก็สามารถตายได้ หากยิงพร้อมกันพันนัด แม้แต่ต้าหลัวจินเซียนก็ไม่สามารถต้านทานได้

อย่างไรก็ตาม พลังที่แท้จริงของเรือรบนี้ ไม่ใช่ปืนใหญ่สังหารเทพ และก็ไม่ใช่ปืนทหารหรือลูกธนู พลังที่แท้จริงของมันก็คือ กัปตันสามารถสั่งการให้นักรบทุกคนใช้พลังเซียนได้ และใช้พลังสังหารอันทรงพลังของเรือรบ ปลดปล่อยพลังวิเศษอันน่าสะพรึงกลัว！

นี่คือเรือรบระดับต้าหลัว ตามทฤษฎีขอเพียงกัปตันมีความสามารถที่สูงพอ มันก็จะสามารถใช้พลังการต่อสู้ที่มีประสิทธิภาพระดับต้าหลัวจินเซียนได้

อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่จ้านหวังสวรรคต เรือรบลำนี้ก็ไม่เคยมีกัปตันที่มีคุณสมบัติเหมาะสมอีกเลย แม้ว่าจะมี แต่ก็ได้รับการแต่งตั้งเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ไม่มีใครสามารถเทียบเท่ามาตรฐานที่ตั้งไว้ได้เลย

อู๋เป่ยมาที่ห้องโดยสารของเรือรบ มีเก้าอี้ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลาง และรายล้อมไปด้วยแผงควบคุมต่างๆที่ซับซ้อน ค่ายกลนี้ควบคุมเรือทั้งลำ

หลานซินเยว่ถอนหายใจเบาๆ ：“ในตอนนั้น เสด็จพ่อของฉันเคยสั่งการให้เรือรบลำนี้ บุกเข้าไปในรังของศัตรู และจับเป็นศัตรู จึงได้กลายเป็นจ้านหวัง ที่มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วโลก”

อู๋เป่ย ：“มีเรือรบที่ทรงพลังเช่นนี้ จวนจ้านหวังจำเป็นต้องกลัวคนอื่นด้วยเหรอ?”

หลานซินเยว่ถอนหายใจเบาๆ ：“แม้ว่าเรือรบนี้จะทรงพลัง แต่มีข้อกำหนดของกัปตันที่สูงมาก แม้ว่าฉันจะสามารถทำหน้าที่เป็นกัปตันได้ แต่ในกรณีนั้น ฉันไม่สามารถแม้แต่จะใช้พลังหนึ่งในสิบของเรือรบนี้ได้ แตกต่างจากเสด็จพ่อของฉัน หากเขาอยู่ เขาสามารถใช้พลังของเรือรบนี้ได้ทั้งหมด”

อู๋เป่ย ：“นี่คือปัญหาเกี่ยวกับการออกแบบเรือรบนี้”

หลานซินเยว่ ：“บนโลกนี้ไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบ ความจริงแล้วเรือรบลำนี้เป็นสิ่งของโบราณ สถานะในการต่อสู้มีสามระดับ ในตอนนั้นเสด็จพ่อของฉันถึงระดับกลาง แต่ถ้าเป็นฉัน อาจจะไม่ถึงระดับต่ำสุดด้วยซ้ำ”

อู๋เป่ย ：“ออ ยังมีสถานะการต่อสู้ระดับสูงด้วยเหรอ?”

หลานซินเยว่พยักหน้า ：“อืม ในสถานะระดับสูง รูปแบบของเรือรบจะเปลี่ยนไป แต่มีข้อกำหนดที่สูงมากสำหรับกัปตัน ปัจจุบันยังไม่เคยมีใครทำได้”

อู๋เป่ย ：“ผมขอลองได้ไหม?”

หลานซินเยว่ยิ้มและพูดว่า ：“คุณชายคือบุตรแห่งสวรรค์ ต้องไม่ด้อยกว่าเสด็จพ่อของฉันแน่นอน”

อู๋เป่ยกลายร่างเป็นยักษ์สูงร้อยเมตร และนั่งบนเก้าอี้ ทันใดนั้น ค่ายกลก็เริ่มเคลื่อนไหว เส้นใยแสงจำนวนนับไม่ถ้วนก็เข้าสู่ร่างกายของเขา และเชื่อมต่อกับทารกศักดิ์สิทธิ์

ชุดแรก คือเส้นใยแสงหลายพันเส้น หลังจากยืนยันว่าอู๋เป่ยสบายดีและสามารถทนได้ เส้นใยแสงนับหมื่นเส้นก็ปรากฏขึ้น

อู๋เป่ยยังไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ ทันใดนั้นเส้นใยแสงหลายล้านเส้นก็หลั่งไหลเข้ามา เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับทารกศักดิ์สิทธิ์ของเขา

หลานซินเยว่พูดอย่างเย็นชา ：“อวิ๋นอู่หยาง เจ้ารู้จุดประสงค์ที่ข้ามาในวันนี้หรือไม่?”

อวิ๋นอู่หยางรีบตอบว่า ：“องค์หญิงโปรดรับสั่ง สำนักจ้านโม๋จะปฏิบัติตามทั้งหมด！”

อู๋เป่ยพูดว่า ：“อวิ๋นอู่หยาง สำนักจ้านโม๋ของคุณไม่ได้จ่ายเงินให้กับจวนจ้านหวังมาหลายปีแล้ว องค์หญิงโกรธมาก เดิมทีต้องการทำลายสำนักจ้านโม๋ของคุณ หลังจากที่ผมได้ช่วยพูดกับองค์หญิงครั้งแล้วครั้งเล่า องค์หญิงจึงตัดสินใจให้โอกาสพวกคุณอีกครั้ง”

แม้จะพูดเช่นนี้ แต่อู๋เป่ยก็เปิดใช้งานป้อมปราการสงคราม พลังอันน่าสะพรึงกลัวล็อกตัวอวิ๋นอู่หยางไว้ทันที ทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้！

หน้าผากของอวิ๋นอู่หยางเต็มไปด้วยเหงื่อ ป้อมปราการสงครามนี้มีพลังมากกว่าสมัยของจ้านหวัง เขาเทียบมันไม่ได้เลย สิ่งนี้โจมตีเพียงครั้งเดียว ก็สามารถฆ่าเขาได้！

“ขอบพระคุณ！ นับจากนี้ไป สำนักจ้านโม๋ จะปฏิบัติตามคำสั่งขององค์หญิง！”

อู๋เป่ย ：“เอาอย่างนี้ละกัน สำนักจ้านโม๋จ่ายชดเชยเงินภาษีที่ค้างอยู่ก่อนหน้านี้ ในกรณีนี้ ผมคิดว่าองค์หญิงสามารถให้อภัยคุณได้”

อวิ๋นอู่หยาง ：“ได้！ ข้าจะรับไปเตรียมเงิน！”

การล็อกตัวอันน่ากลัวหายไป และอวิ๋นอู่หยางก็กลับไปที่สำนักจ้านโม๋ทันที ไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็ออกมาอีกครั้ง มีผู้อาวุโสหลายคนของสำนักจ้านโม๋เดินตามออกมา พวกเขาจ่ายยอดเงินภาษีที่ค้างจ่ายตลอดหลายปีที่ผ่านมาด้วยความเคารพ

เงามนุษย์ที่อยู่ด้านหลังป้อมปราการคว้ามันด้วยมือ เงินเหล่านั้นก็บินเข้าไปในป้อมปราการสงคราม อู๋เป่ยทำการนับเงิน จากนั้นก็ดูสมุดบัญชีที่หลานซินเยว่ให้ไว้ ยอดตรงกัน รวมเป็นเงินสองหมื่นสี่พันเจ็ดร้อยล้านเหรียญมังกรศักดิ์สิทธิ์！

การที่สามารถจ่ายเงินได้มากมายในช่วงเวลาสั้นๆ แสดงให้เห็นว่าสำนักจ้านโม๋นั้นร่ำรวยขนาดไหน！