ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1441

หัวใจของอู๋เป่ยสั่นไหว: “ท่านอาจารย์ ท่านพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร?”

บรรพบุรุษซวินตู: “ถ้าเจ้าฝึกฝนทักษะภายใน เจ้าจำเป็นต้องพึ่งหาหนทางทักษะภายนอกที่ไม่มีขีดจำกัด เจ้าจึงจะสามารถใช้มันเพื่อความก้าวหน้าได้”

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง: “ท่านอาจารย์ เมื่อตอนตำหนักเซียนเทียนหวู่ถูกกวาดล้าง มันเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่?”

บรรพบุรุษซวิน: “คนเหล่านั้นก็รู้ถึงเรื่องนี้เช่นเดียวกัน พวกเขาจึงไม่ต้องการให้ใครได้รับทักษะจากโลกอื่น ดังนั้นพวกเขาจึงทำลายตำหนักเซียนเทียนหวู่”

อู๋เป่ย: “ผมเข้าใจแล้ว!”

งานแต่งงานดำเนินต่อไป อู๋เป่ยได้รับคำอวยพรจากญาติและมิตรสหาย ของเขาทีละคน เมื่องานฉลองเสร็จสิ้นก็เกือบจะพลบค่ำ

แขกขอตัวกลับไป งานแต่งงานอันยิ่งใหญ่ก็สิ้นสุดลง แต่งานแต่งงานสำหรับบุคคลภายนอกสิ้นสุดลงแล้ว และงานเลี้ยงภายในเพิ่งเริ่มต้นขึ้น

จากนั้นอู๋เป่ยจึงดูแลผู้อาวุโสคนใกล้ชิดเป็นพิเศษ อย่างเฉียวปู้เซียน, เย่เทียนจง, ไป๋ปิงทุกคนจากลัทธิถัง ทุกคนจากสำนักดาบเขาสู่ คนจากวัดต้าฉานและโจวหยวนทง

อู๋เป่ยดื่มหนักจนรุ่งสาง ขั้นตอนพิธีนี้ยังไม่จบ

หลังจากที่แขกจากไปแล้วเขาก็ไม่สามารถพักผ่อนได้ เขาจูงมือกับเจ้าสาวทั้งสามคน ไปยกน้ำชาให้กับปู่ย่าตายาย พ่อ และแม่ของเขา

หลังจากใช้เวลาเงียบๆ ที่บ้านตลอดทั้งวัน จึงต้องออกไปข้างนอกอีกครั้งในวันที่สาม เพราะตระกูลถังที่อยู่เบื้องหลังถังจื่อยี่ต้องการจัดงานแต่งงานด้วยเช่นกัน

ในตอนเช้าอู๋เป่ยกับถังจื่อยี่ปรากฏตัวที่วิลล่าหยุนติงและจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ ญาติและเพื่อนฝูงของตระกูลถังจำนวนมากมามาแสดงความยินดี นอกจากนี้นายอำเภอเหมี่ยวหยูกับเจ้าของเกาะจินหลงในอวิ๋นจื๋อ ก็มาแสดงความยินดีกับเขาด้วย

หลังจากงานเลี้ยงจบลงอู๋เป่ยก็ต้องเข้าร่วมงานเลี้ยงที่ตระกูลถังเป็นคนจัดขึ้น และต้องขอบคุณความสามารถในการดื่มของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงเมามายพูดไม่รู้เรื่องอยู่เป็นแน่

เมื่อทุกอย่างจบลง ก็เป็นเวลาเช้าแล้วเขอเออร์เข้านอนไปแล้ว และถังจื่อยี่กำลังรอเขาอยู่ในห้อง

ในตอนกลางคืน ทั้งคู่มองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมา

“พ่อของลูก เราจะให้เขอเออร์มีน้องชายอีกคนดีหรือไม่?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: “ถ้าคุณไม่กลัวจะเหนื่อย ยังไงฉันก็เห็นด้วย”

ประตูปิดลงแสงไฟดับวูบ อู๋เป่ยก็หว่านเมล็ดพืชบนทุ่งที่สวยงามและรอการเก็บเกี่ยว

เมื่อมีเวลาที่พวกเขาทั้งสองได้อยู่กันตามลำพัง อู๋เป่ยจึงบอกกล่าวกับถังจื่อยี่ว่าจะอยู่ที่ตระกูลถังสามวัน หลังจากสามวันเขามีภารกิจที่ต้องจัดการ

วันรุ่งขึ้น ทั้งสองจึงพาเขอเออร์ขึ้นเรือลำใหญ่เพื่อไปเล่นบนก้อนเมฆ ทั้งสามวันนี้ถือเป็นช่วงเวลาการฮันนีมูนของพวกเขา แม้ว่าจะกินเวลาไม่ถึงหนึ่งเดือนก็ตาม

“จื่อยี่ วันนี้ฉันจะช่วยคุณฝึกฝนสู่อาณาจักรแห่งความศักดิ์สิทธิ์” เขากล่าว

ถังจื่อยี่: “มันจะยากหรือเปล่า?”

อู๋เป่ย: “มันไม่ใช่เรื่องยากเกินไป”

แน่นอนว่าในอีกสองวันต่อมาอู๋เป่ยสามารถทำให้ถังจื่อยี่เข้าถึงอาณาจักรแห่งความศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าสถานะปัจจุบันของถังจื่อยี่จะไม่แข็งแกร่งเท่ากับเป็นเทพก็ตาม แต่ก็ยังถือว่าแข็งแกร่งกว่าอัจฉริยะทั่วไป!

ในความเป็นจริง สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือเขอเออร์ชายร่างเล็กที่เติบโตในครรภ์ของมารดาและครอบครองสายเลือดของจักรพรรดิของเหล่ามนุษย์ แม้ว่าตอนนี้เขาจะยังเด็ก แต่เขาก็มีพลังอย่างล้นหลาม

เขอเออร์อายุเพียงหนึ่งเดือน แต่ก็ตัวโตพอๆ กับเด็กอายุหนึ่งขวบแล้ว อู๋เป่ยและ ถังจื่อยี่ กำลังสนุกสนานด้วยกันบนเรือ ขณะที่เขอเออร์ก็ลงไปที่ก้นน้ำเพื่อไปจับปลาและจับกุ้งเล่น เป็นเด็กที่กำลังอยู่ในช่วงวัยซุกซน

ในเวลานี้ มังกรดำตัวหนึ่งยาวประมาณร้อยเมตรพุ่งออกมาจากก้นทะเลสาบ มันกำลังว่ายอยู่ในน้ำ และเมื่อมันอ้าปาก มันก็ดูดปลาและกุ้งจำนวนมากเข้าปากทันที

ขณะที่เขาพูด เขาก็ปล่อยแสงดาบและทำการระเบิดใต้น้ำด้วยเสียงอันดังกึกก้อง ถ้ำใต้น้ำก็พังทลายลงในที่สุด

หลังกลับจากทะเลแล้วอู๋เป่ยก็กลับไปที่ตระกูลถัง พร้อมกับภรรยาและลูกสาวของเขา จากนั้นก็กล่าวคำอำลากับตระกูลเยว่ พรุ่งนี้เขาจะต้องเดินทางไปไห่เฉิง ไปหาตระกูลเหริน ที่อยู่เบื้องหลังของเหรินซานซานที่จะจัดงานเลี้ยงแต่งงานด้วยเช่นกัน

หลังจากมาถึงไห่เฉิงก็พบว่าสถานที่นี้เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก ตลาดซื้อขายยาและศูนย์ซื้อขายยาอายุวัฒนะที่ถูกสร้างขึ้นตอนนี้สามารถเปิดดำเนินการได้อย่างเปิดเผย มีผู้ฝึกฝนจำนวนมากเข้ามาทำธุรกิจ

อู๋เป่ยได้ดำเนินการนำร่องมาก่อนและให้ทุนแก่ตระกูลเหริน เพื่อซื้อตลาด แน่นอนว่าหลังจากสร้างตลาดแล้ว มูลค่าของตลาดก็เพิ่มขึ้นกว่าสิบเท่า!

งานแต่งงานของอู๋เป่ยและเหรินซานซานนั้นเรียบง่ายกว่าที่คิดมาก พวกเขาเชิญญาติ มิตรเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ไม่ได้มีการโพนทะนาออกไปมากนัก อีกทั้งแขกผู้ใหญ่เชิญมาแค่นายอำเภอซิวอู๋เย่วมาเท่านั้น

งานแต่งงานจัดขึ้นที่โรงแรมในไห่เฉิง เมืองเก่าไห่เฉิงยังคงเหมือนเดิมและมีโรงแรมอยู่มากมาย เมื่อไม่นานมานี้ ตระกูลเหรินได้ซื้อโรงแรมในเครือให้กับ อู๋เป่ยและนั่นคือโรงแรมที่ดีที่สุดในเมือง

ไม่นานหลังจากงานเลี้ยงแต่งงานเริ่มต้นขึ้น ประตูโรงแรมก็ถูกพายุลมปลิวว่อน กระแทกกระจกแตกก็กระเด็นขึ้นไปในอากาศ ทำให้แขกหลายคนได้รับบาดเจ็บ

เหรินเทียนเซิ่ง ตกตะลึง เกิดอะไรขึ้น?

จากนั้น มีศพมากกว่าหนึ่งโหลถูกโยนเข้ามา เมื่อเห็นศพเหล่านี้เหรินเทียนเซิ่ง ก็ดูบิดเบี้ยว เพราะคนเหล่านี้คือคนที่เขาส่งไปเก็บค่าเช่าจากตลาด

ปรากฎว่าหลังจากซื้อร้านค้านับหมื่นร้านเหรินเทียนเซิ่งก็ปล่อยเช่าบางส่วนโดยคำนึงถึงผลกำไร ผู้คนจำนวนมากที่เช่าร้านค้าเป็นผู้ประกอบการ ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะผิดนัดชำระหนี้บ้าง

แต่ถึงอย่างนั้นหลังจากที่พวกเขาทราบในภายหลังว่าเหรินเทียนเซิ่ง ได้รับการสนับสนุนจากนายอำเภอ คนส่วนใหญ่จ่ายค่าเช่าอย่างต่อเนื่องไม่ผิดนักชำระ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ไม่คำนึงถึงซิวอู่เย่ว ไม่เพียงแต่พวกเขาไม่จ่ายค่าเช่าเท่านั้น พวกเขายังยึดครองร้านค้าไปอีกด้วย

วันนี้ก็เช่นเคยเหรินเทียนเซิ่งส่งคนไปที่ตลาด คนเหล่านั้นถูกทุบตีจนตายก่อนจะส่งมายังงานแต่งงาน!