ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1454

ในขณะนี้ภาพลวงตาสูงหนึ่งแสนเมตรปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าเหนือจวนจ้านหวัง ออร่าของเขาน่าทึ่งมาก เขาเป็นราชาปีศาจที่ทรงพลัง! ความแข็งแกร่งของมันไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเต้าจวินเลย!

อู๋เป่ยบินขึ้นไปบนนั้นแล้วจ้องอีกฝ่ายจากนั้นถามว่า “ฯพณฯ เป็นใครกัน”

ภาพลวงตาซ้อนทับกันดูแล้วคล้ายกับทั้งมนุษย์และสัตว์ประหลาด เขาพูดอย่างสงบ "ฉันคือราชาปีศาจกลืนนภา! เฮยเฟิงเป็นผู้รับใช้ของฉัน!"

อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา "ราชาเฮยเฟิงผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้ลักพาตัวคนจากจวนจ้านหวังของฉัน ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยเขาไปแน่"

ราชาปีศาจกลืนนภา "หากไม่ปล่อยคนของฉันพวกแกทุกคนจะต้องตาย! "

อู๋เป่ยเยาะเย้ย "ก็ลองดูสิ! "

เขาไม่กลัวอีกฝ่ายเลยจริงๆ บรรพบุรุษของอาจารย์ของเขาคือมรรคาจารย์ แม้แต่ต้าเทียนจุนก็ยังต้องยอมแพ้ให้กับราชาปีศาจสามส่วน

ราชาปีศาจกลืนนภา "เจ้ามนุษย์ แกคิดว่าแกจะแข่งกับราชาปีศาจตัวนี้ได้หรือเปล่า"

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ "ถ้าแกกล้าที่จะลงมือในเวลานี้ ฉันรับประกันว่าภายในสิบห้านาทีแกไม่รอดแน่! "

เขาไม่แน่ใจว่าราชาปีศาจกลืนนภาทรงพลังมากไหมแต่ผู้มีผีมือชั้นยอดในหมู่มนุษย์บางคนยังสามารถฆ่าเขาได้เลย

“เจ้ามนุษย์ ข้าไม่มีเจตนาที่จะรังแกจวนจ้านหวังของแก แต่เฮยเฟิงเป็นข้ารับใช้ของฉันและฉันจะต้องพาตัวเขากลับไปด้วย”

อู๋เป่ยกล่าว " แกจะเอาตัวมันไปก็ได้ถ้าต้องการ? แต่ค่าหัวของเฉยเฟิงคือเหรียญมังกรหลายแสนล้านเหรียญมังกรศักดิ์สิทธิ์"

ราชาปีศาจกลืนนภาขมวดคิ้ว "แกไม่ยอมปล่อยเขาไปจริงๆ เหรอ? "

อู๋เป่ยกล่าว "ฉันบอกแล้วไงว่าถ้าแกไม่ทำตาม ก็ลองดูสิ! "

ราชาปีศาจกลืนนภาโกรธจัด "เจ้าหนู รนหาที่ตายซะแล้ว! "

"บูม! "

ม่านพลังที่น่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้นรอบๆ แล้วปกคลุมจวนจ้านหวัง ค่ายกลป้องกันจวนจ้านหวังเริ่มสั่นไหวอย่างรวดเร็วและดูเหมือนว่ามันจะอยู่ได้ไม่นาน

อู๋เป่ยเยาะเย้ย แล้วชักกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่เล่มออกมาจากนั้นก็สร้างค่ายกลดาบอันน่าทึ่งทันที ในเวลาเดียวกัน เขาได้นำคริสตัลพลังงานดาบออกมาจำนวนมาก คริสตัลเหล่านี้บรรจุพลังงานดาบของบรรพบุรุษดาบและพวกมันก็เข้าสู่ค่ายกลพลังงานดาบทีละอัน

กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่เล่มแต่ละเล่มปกป้องแค่ด้านเดียว ด้วยความช่วยเหลือของพลังงานดาบพวกมันจึงสร้างลำแสงกระบี่มาป้องกันด้านนอกขึ้นได้อีกในทันที

และนี่เป็นเพียงค่ายป้องกันชั่วคราวที่อู๋เป่ยสร้างขึ้น เขากำลังยื้อเวลา!

ต่อมาคนอื่นๆ ก็เข้าไปในเรือรบ แล้วเรือรบก็เข้าสู่สถานะขั้นสูงในทันที จากนั้นก็ปล่อยชั้นเกราะป้องกันแสงคุ้มกายปกคลุมจวนจ้านหวัง

ด้วยพลังของเรือรบ อู๋เป่ยสามารถใช้วิธีระดับต้าหลัวได้!

ครั้งนี้เขาหยิบคริสตัลพลังงานดาบออกมาหนึ่งหมื่นชิ้นจากนั้นปล่อยพลังงานดาบทั้งหมดแล้วเก็บไว้ในถ้ำศักดิ์สิทธิ์ ต่อมาเขาก็ใช้เรือรบเพื่อปล่อยลำแสงกระบี่และแสดงวิชาดาบแห่งความรอบรู้และคัมภีร์เว่ยเทียนตี้!

“ซือหลิงหลิง! ”

พลังงานดาบของบรรพบุรุษดาบจะใช้งานได้อย่างไร? มันอยู่ภายใต้การควบคุมของอู๋เป่ยและด้วยความช่วยเหลือจากเรือรบ พวกเขาได้นำวิชาดาบแห่งความรอบรู้นี้มาถึงขีดสุด!

ลำแสงกระบี่ระยิบระยับเปล่งแสงออกมาสว่างจ้าจนแม้แต่ราชาปีศาจกลืนนภาก็ไม่สามารถลืมตาได้ วินาทีต่อมาลำแสงกระบี่ก็กระจายออกไปและกลายเป็นแสงที่พันกันนับแสนตัดผ่านราชาปีศาจกลืนนภา!

เสียงกรีดร้องดังขึ้นกลางอากาศ สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งฟ้า หางขนาดใหญ่ยาวหลายร้อยเมตรตกลงมาจากท้องฟ้าและกระแทกลงบนพื้น ภาพลวงตาใช้เทคนิคการหลบหนีแล้วหลีกหนีไปทันที!

เขาไม่ได้พูดอะไรอีก ฮูหยินคนโตถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า "ตอนนี้เราเพิ่งรู้ถึงประโยชน์ของการมีผู้ชายมาดูแลครอบครัว ว่าแต่คุณชายอู๋ ลูกสาวของฉัน ซินเยว่ คุณไม่ชอบเธอจริงๆ เหรอ"

อู๋เป่ยตะลึงและไม่รู้จะตอบอย่างไรดี

ฮูหยินคนโตกล่าวต่อ "คุณชายอู๋ ฉันรู้ว่าคุณมีภรรยาและลูกในบ้านเกิดของคุณอยู่แล้ว แต่นั่นไม่สำคัญเลย จวนจ้านหวังไม่กล้าที่จะเรียกร้องใดๆ ตราบใดที่คุณชายยินดีที่จะเป็นผู้นำตระกูลจวนจ้านหวังต่อไป เราจึงสบายใจได้”

คำพูดของฮูหยินคนโตชัดเจนมาก ไม่ว่าอู๋เป่ยจะสร้างปัญหาไว้แค่ไหนก็ไม่เป็นไร ตราบใดที่เขาเต็มใจที่จะยอมรับสถานะนี้

หลานซินเยว่ไม่ได้สงวนท่าทีไว้อีก เธอกล่าว "สามี ฉันซินเยว่ยินดีที่จะติดตามสามี สนับสนุนสามี สอนลูกๆ และเคารพพ่อแม่สามีค่ะ"

อู๋เป่ยเกาหัวของเขาแล้วกำลังจะพูดบางอย่าง แต่แล้วหลานหมิงก็พูดขึ้น "พี่เขย สัญญากับเราสิ พวกเราจะเป็นครอบครัวสุขสันต์ พี่สาวของผมชอบพี่และเราทุกคนก็ชอบพี่"

อู๋เป่ยกระแอมและพูดว่า "ขอบคุณสำหรับความรักที่พวกคุณมอบให้ ตกลง ฉันสัญญา!"

เขามีความประทับใจที่ดีต่อหลานซินเยว่ นอกจากนี้ผู้หญิงที่สวยเช่นนี้ก็คู่ควรกับเขาจริงๆ หากเขาปฏิเสธอีกครั้งมันจะถือเป็นความหน้าซื่อใจคด

ทุกคนต่างดีใจกันมาก ฮูหยินคนโตกล่าว "คุณชายอู๋ จากนี้ไปคุณคือผู้นำจวนจ้านหวัง ใครก็ได้พาสาวๆ เข้ามาหน่อย"

ไม่นานนักก็มีหญิงสาวสวยทั้งสิบสองคนเดินเข้ามาในห้องโถง ฮูหยินคนโตยิ้มแล้วพูดว่า “สาวสวยพวกนี้เป็นเด็กผู้หญิงจากครอบครัวที่ดีที่ได้รับการคัดเลือกในศักดินา พวกเธอล้วนหน้าตาสละสลวยและยังฉลาด นับจากนี้ไปพวกเธอจะเป็นสาวใช้ส่วนตัวของนายประจำตระกูล”

อู๋เป่ยคุ้นเคยกับฉากประเภทนี้แล้ว เขาจึงพยักหน้าแล้วกล่าว "ฮูหยิน ขอบคุณครับ"

จากนั้นฮูหยินคนโตพยักหน้าให้ฮูหยินเซียงรุ่ยและฮูหยินหร่วนยู่อีกครั้ง จากนั้นทั้งสองก็ลุกขึ้นยืน

ฮูหยินคนโตถอนหายใจเบาๆ "ตอนแรกที่ราชาสงครามนำน้องชายทั้งสองคนมาแต่งเข้าบ้านและออกไปรบ หลังจากนั้นพวกเขาจึงกลายเป็นสาวม่าย ในช่วงที่ผ่านมาฉันอยากจะหาครอบครัวให้พวกเขาเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดี แต่น้องสาวทั้งสองคนก็ปฏิเสธที่จะไปจนถึงตอนนี้ หากนายประจำตระกูลไม่รังเกียจเขาล่ะก็รับพวกเขาเป็นนางสนมได้นะ”

อู๋เป่ยประหลาดใจ นี่มันอะไรกันเนี่ย?