ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1456

หลายวันที่ผ่านมา อู๋เป่ยในฐานะราชาอู๋ แน่นอน ก็ต้องไปเดินเล่นที่พื้นที่พระราชทานเช่นกัน สัมผัสชีวิตของประชาชน เขาพบว่า ชีวิตของประชาชนที่อยู่ในพื้นที่พระราชทานกลับไม่ง่ายเลย เหมือนกับหลิงฉวน ทรัพยากรในพื้นที่พระราชทานถูกควบคุมโดยกองกำลังต่างๆ ทั้งเล็กและใหญ่ จวนมีหน้าที่เก็บภาษีเพียงอย่างเดียว สำหรับชีวิตของประชาชนเป็นยังไง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเขา

อู๋เป่ยมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งนี้ แต่คำพูดเหล่านั้นของหลานซินเยว่ ทำให้เขาละทิ้งความพยายามแบบนี้

“ท่านพี่ สถานการณ์แบบนี้กินเวลานานนับไม่ถ้วน ถ้าหากมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงเกิดขึ้น พื้นที่พระราชทานทั้งหมดจะเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง แบบนั้นล่ะก็ แม้แต่ความอยู่รอดก็ยังเป็นปัญหาสำหรับประชาชน”

อู๋เป่ย : “อืม ซินเยว่ ดูเหมือนว่าจวนก็มีพื้นที่ภายใต้การจัดการโดยตรงใช่ไหม”

หลานซินเยว่ : “อืม มีบางส่วน พื้นที่น้อยกว่าหนึ่งในยี่สิบของพื้นที่พระราชทาน แต่มีแร่ธาตุที่อุดมสมบูรณ์ที่สุด ดินแดนแห่งนี้อยู่ในความดูแลของผู้ดูแลที่ส่งมาจากจวน”

อู๋เป่ย : “ตรวจสอบบัญชีทั้งหมดหนึ่งรอบ จงตระหนักไว้เถิด”

ในวันนั้น นักบัญชีสี่สิบสองคนจากจวนมารวมตัวกันที่ห้องโถง ส่งบัญชีภายใต้การจัดการที่เกี่ยวข้องไปให้ราชาอู๋เพื่อตรวจสอบ บัญชีเหล่านี้ สามารถเติมเต็มห้องหนึ่งห้องได้ ผู้คนมากมาย และเกี่ยวข้องทุกด้าน

เหล่านักบัญชีต่างก้มหน้า ภายในใจไม่มีคลื่น เพราะบัญชีที่พวกเขาจดไว้นั้นซับซ้อนอย่างมาก คนทั่วไปดูไม่ออก ยิ่งกว่านั้น บัญชีมากมายขนาดนี้ อยากตรวจสอบก็ตรวจสอบไม่หมด

อย่างไรก็ตาม พวกเขาประเมินราชาองค์ใหม่ต่ำเกินไปแล้ว อู๋เป่ยแยกความคิดออกเป็นสามพันความคิด ทุกความคิดล้วนแล้วตรวจสอบบัญชีหนึ่งเล่ม หลังจากนั้นรวบรวมเอาไว้ ภายในห้องโถงใหญ่ บัญชีทั้งหมดลอยอยู่กลางอากาศ พลิกหน้าด้วยตัวเอง ภายในพริบตา อู๋เป่ยจำเนื้อหาของบัญชีสามพันเล่มเอาไว้แล้ว แบบนี้ไปเรื่อยๆ เขาใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง ก็ตรวจสอบบัญชีทั้งหมดหนึ่งรอบแล้ว

ข้อมูลของบัญชีหลายหมื่นเล่ม ปรากฏขึ้นในสมองของเขา ชัดเจนทุกอย่าง!

ครุ่นคิดหลายวินาที เขาพูดกับหลานซินเยว่ : “ซินเยว่ บัญชีของจวนมีปัญหา ตามการคำนวณของผม หลายปีที่ผ่านมา เงินและสินค้าอย่างน้อยหนึ่งในสามเข้ากระเป๋าของคนกลุ่มนี้”

หลานซินเยว่ตะลึงไปเลย : “หนึ่งในสามเหรอ”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ทั้งหมดนี้ล้วนแล้วอยู่ในบัญชี สถานการณ์จริงร้ายแรงกว่านี้อย่างมาก”

หลานซินเยว่พูดด้วยความโกรธ : “สุนัขรับใช้กลุ่มนี้!”

อู๋เป่ย : “อย่าโกรธ ผมจัดการเอง”

เขากวาดมองหนึ่งที พูด : “เจ้าหน้าที่บัญชีทุกท่าน ฉันให้เวลาพวกคุณสามวัน คืนเงินที่ควรคืนสะ คนที่คืนไม่ได้ ทำสัญญาแล้วกัน อย่าเสี่ยงเลย ทุกการเคลื่อนไหวของพวกคุณ ล้วนแล้วหนีไม่พ้นสายตาของฉัน!”

เหล่านักบัญชีตกใจอย่างมาก หรือว่าเขาตรวจเจอแล้วเหรอ

อู๋เป่ยหยิบบัญชีออกมาหนึ่งเล่ม ถาม : “เหมืองทองเซียนของตงผิงซาน ใครเป็นคนทำบัญชี”

นักบัญชีคนหนึ่งรีบพูด : “เป็นผู้น้อยเอง!”

อู๋เป่ยมองเขา : “รายได้ของเหมืองทองเซียนมีปัญหา ข้างบนเขียนไว้อย่างชัดเจน ตอนที่จ้านหวังยังมีชีวิตอยู่ การผลิตของทองเซียนลดไปสามสิบเปอร์เซ็นต์ แต่จากบัญชีแยกประเภทอื่น ฉันพบว่า ค่าอาหารที่เหมืองเพิ่มขึ้น จำนวนเครื่องมือขุดที่ซื้อก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน รวมถึงเบาะแสอื่น ๆ ฉันสามารถสรุปได้ว่าผลผลิตในปัจจุบันของเหมืองทองเซียนนั้นสูงกว่าในช่วงจ้านหวังถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ ไปๆมาๆ พวกคุณกลืนกินทองเซียนไปครึ่งกว่าใช่ไหม ฉันพูดแบบนี้ ถูกไหม”

นักบัญชีคนนี้แอบสมรู้ร่วมคิดกับผู้ดูแลเหมืองทองคำ กลืนกินทองเซียนไปไม่น้อยแล้วเอาไปขายข้างนอก แต่ละคนทำเงินได้มากมาย ตอนนี้ถูกอู๋เป่ยเปิดเผยด้วยคำพูดเดียว ทันใดนั้นตกใจจนใบหน้าซีดไปเลย เขาคุกเข่าลงบนพื้นทันที

“องค์ราชาโปรดไว้ชีวิตด้วย! ข้าน้อยสมควรตาย!”

เขาอยู่ในประตูสวรรค์ มีเวลาฝึกฝนสามสิบสามวันบวกเจ็ดชั่วโมง ครั้งที่แล้วเขาใช้เวลาแค่สองวันเท่านั้น ยังเหลือเวลาอีกสามสิบเอ็ดวัน

ในเวลานี้ เขาเปิดใช้งานบุคลิกภาพไท่ซาง ตรัสรู้เคล็ดลับของว่านเซี่ยงระดับที่สอง เคล็ดลับของเทียนเซี่ยง เคล็ดลับของเทียนเซี่ยง แบ่งออกเป็น อาณาจักรเสี่ยวเชียน อาณาจักรต้าเชียน และอาณาจักรว่านสามอาณาจักร ก่อนหน้านี้ เขาตรัสรู้อาณาจักรเสี่ยวเชียนแล้ว ตอนนี้เขาต้องการทะลวงระดับต่อไป

เวลาผ่านไปทีละวินาทีทีละนาที ครุ่นคิดอย่างหนักอยู่ในประตูสวรรค์สามวัน ในที่สุดเขาก็ทะลวงอาณาจักรต้าเชียนแล้ว จากนั้นก็ทะลวงอาณาจักรว่านอย่างรวดเร็ว!

เดิมทีวางแผนจะฝึกฝนต่อ แต่เขากลับพบว่าในถ้ำสวรรค์ของเขา เมล็ดพันธุ์จากช่วงเวลาแห่งความโกลาหล จู่ๆก็เริ่มส่องแสงประกาย

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง เมล็ดพันธุ์เม็ดนี้ไม่ว่าจะผ่านเจ้าของไปกี่คน ก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ทำไมจู่ๆถึงส่องแสงตอนนี้ล่ะ

ในเวลานี้ มีเสียงของหลานซินเยว่ดังมาจากนอกประตูสวรรค์ เขาออกมาจากประตูสวรรค์ เพียงแค่พบหลานซินเยว่ตื่นตระหนก พูด : “ท่านพี่ เหนือเก้าสวรรค์ มีหินศักดิ์สิทธิ์ขนาดเท่าภูเขาเล็กๆ หล่นลงมา! ภายในอาณาเขตของจวน มียอดฝีมือไม่น้อยได้รับข่าวแล้วและรีบไป ข้าส่งเรือเหาะไปเฝ้าพื้นที่โดยรอบแล้ว แต่คนมากขึ้นเรื่อยๆ พลังก็แข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ เกรงว่าพวกเขาจะเฝ้าไม่อยู่แล้ว”

อู๋เป่ยก็ตกใจเช่นกัน : “หินศักดิ์สิทธิ์ขนาดเท่าภูเขาเล็กๆเหรอ ได้ พาผมไป!”

ต้องรู้ว่า หินศักดิ์สิทธิ์ขนาดเท่ากำปั้นก้อนหนึ่ง ก็สามารถถือกำเนิดสมบัติและยาศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ธรรมดามากมายแล้ว ถ้าหากหินศักดิ์สิทธิ์ใหญ่เท่าภูเขาลูกหนึ่ง อย่างนั้นมูลค่าของมันประเมินไม่ได้!

ทั้งสองคนทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ไม่นานเราก็มาถึงทะเลทรายโกบีทางตะวันตกสุดของพื้นที่พระราชทาน เดิมทีนี่คือดินแดนที่แห้งแล้ง แต่เพราะว่าการปรากฏตัวของหินศักดิ์สิทธิ์ ทะเลทรายโกบีเต็มไปด้วยผู้คน

ที่ห่างไกล อู๋เป่ยเห็นหินศักดิ์สิทธิ์สูงหลายร้อยเมตรกระแทกลงบนพื้น หินศักดิ์สิทธิ์เต็มไปด้วยรอยแตก พื้นที่บางส่วนแตกไปแล้ว หล่นลงมาที่พื้น

ท้องฟ้าเหนือหินศักดิ์สิทธิ์ขนาดมหึมา ถูกเรือเหาะล้อมเอาไว้ ทำให้ผู้ฝึกฝนที่อยู่รอบๆไม่กล้าเข้าใกล้